هر نکته‌ای که گفتم در وصف آن شمایل ۳۰۷

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۲۳مفاعیلن مفاعیلن مفاعیل ز دست کوته خود زير بارم که از بالابلندان شرمسارم مگر زنجيرمویی گيردم دست وگر نه سر به شيدایی برآرم ز چشم من بپرس اوضاع گردون که شب تا روز اختر می‌شمارم بدين شکرانه می‌بوسم لب جام که کرد آگه ز راز روزگارم اگر گفتم دعای می‌فروشان چه باشد؟ حق (شکر) نعمت می‌گزارم من از بازوی خود دارم بسی شکر که زور مردم‌آزاری ندارم(تو از خاکم نخواهی برگرفتنبه جای اشک اگر گوهر ببارممکن عیبم به خون خوردن در این دشتکه کارآموز آهوی تتارم مرا تا جرعه‌ای در جام عشق استغم مستی و هشیاری ندارم) سری دارم چو حافظ مست ليکن به لطف آن سری اميدوارمSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

انتشار اپیزودها منوط شده به اتصال من به اینترنتبرای همه‌مون آرزوی سلامت میکنمغزل نمره ۳۱۹فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن سالها پيروی مذهب رندان کردم تا به فتوای خرد حرص به زندان کردم من به سرمنزل عنقا نه به خود بردم راه قطع اين مرحله با مرغ سليمان کردم سايه‌ای بر دل ريشم فکن ای گنج روانکه من اين خانه به سودای تو ويران کردم توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون می‌‌گزم لب که چرا گوش به نادان کردم در (از) خلاف‌آمد عادت بطلب کام که من کسب جمعيت از آن زلف پريشان کردم نقش مستوری و مستی نه به دست من و توست آن چه سلطان ازل گفت بکن آن کردم دارم از لطف ازل جنت (منظر) فردوس طمع گر چه دربانی ميخانه فراوان کردم اين که پيرانه‌سرم صحبت يوسف بنواخت اجر صبری‌ست که در کلبه‌ی احزان کردم صبح‌خيزی و سلامت‌طلبی چون حافظ هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم گر به ديوان غزل صدرنشينم چه عجب؟ سالها بندگی صاحب ديوان کردمSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۱۸مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مرا می‌بينی و (در دم) هر دم زيادت می‌کنی دردم تو را می‌بينم و ميلم زيادت می‌شود هر دم به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم؟نه راه است اين که (بنشانی) بگذاری مرا بر خاک و (بگذاری) بگريزیگذاری آر و بازم پرس تا خاک رهت گردم ندارم دستت از دامن بجز (مگر) در خاک و آن دم هم که بر خاکم روان گردی بگیرد دامنت گردم فرورفت از غم (دم) عشقت دمم دم می‌دهی تا کی؟ دمار از من برآوردی (و می‌گویی میاور دم) نمی‌گویی برآوردم شبی دل را به تاريکی ز زلفت باز می‌جستم رخت می‌ديدم و جامی (ز لعلت) هلالی باز می‌خوردم کشيدم در برت ناگاه و شد در تاب گيسويت نهادم بر لبت لب را و جان و دل فدا کردم تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان میده چو گرمی از تو می‌بينم چه باک (غم) از خصم دم سردم؟Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

کانال تلگرام صدای سخن عشق (نیازمند فیلترشکن)غزل نمره ۳۱۷فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلنفاش می‌گويم و از گفته‌ی خود دلشادمبنده‌ی عشقم و از هر دو جهان آزادمطاير گلشن قدسم چه دهم شرح فراقکه در اين دامگه حادثه چون افتادم؟من ملک بودم و فردوس برين جايم بودآدم آورد در اين دير خراب‌آبادمسايه‌ی طوبی و دلجویی حور و لب حوضبه هوای سر کوی تو برفت از يادمنيست بر لوح دلم جز الف قامت (یار) دوست(سرخط لوح دلم جز الف قد تو نیست)چه کنم حرف دگر ياد نداد استادمکوکب بخت مرا هيچ منجم نشناختيا رب از مادر گيتی به چه طالع زادمتا شدم حلقه‌به‌گوش در ميخانه‌ی عشقهر دم آيد غمی از نو به مبارک‌بادممی‌خورد خون دلم مردمک ديده (چشم و) سزاستکه چرا دل به جگرگوشه‌ی مردم دادمپاک کن چهره‌ی حافظ به سر زلف ز اشکور نه اين سيل دمادم ببرد (بکند) بنيادمSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۱۶فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلنزلف بر باد مده تا ندهی بر بادمناز بنياد مکن تا نکنی بنيادممی مخور با دگران تا نخورم خون جگرسر مکش تا نکشد سر به فلک فريادمزلف را حلقه مکن تا نکنی دربندمطره را تاب مده تا ندهی بر بادميار بيگانه مشو تا نبری از خويشمغم اغيار مخور تا نکنی ناشادم*رخ برافروز که فارغ کنی از برگ گلمقد برافراز که از سرو کنی آزادمشمع هر جمع مشو ور نه بسوزی ما راياد هر قوم مکن تا نروی از يادمشهره‌ی شهر مشو تا ننهم سر در کوهشور شيرين منما تا نکنی فرهادمرحم کن بر من مسکين و به فريادم رستا به خاک در آصف نرسد فريادم*حافظ از جور تو حاشا که بگرداند رویمن از آن روز که دربند توام آزادم(چون فلک جور مکن تا نکشی حافظ رارام شو تا بدهد طالع فرخ دادم)Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۱۱فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلنعاشق روی (نگاری) جوانی خوش نوخاسته‌ام و از خدا (شادی) دولت اين غم به دعا خواسته‌ام عاشق و رند و نظربازم و می‌گويم فاش تا بدانی که به چندين هنر آراسته‌ام شرمم از خرقه‌ی آلوده‌ی خود می‌آيد که بر او (پاره) وصله به صد شعبده پيراسته‌ام خوش بسوز از غمش ای شمع که (امشب) اينک من نيز هم بدين (به همین) کار (میان)کمربسته و برخاسته‌ام با چنين حيرتم (خبرتم) از دست (نشد) بشد صرفه‌ی کار در غم افزوده‌ام آنچ از دل و جان کاسته‌ام همچو حافظ به خرابات روم جامه‌قبا بو که در بر کشد آن دلبر نوخاسته‌ام Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۱۰فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن مرحبا طاير فرخ‌پی فرخنده‌پيام خير مقدم چه خبر؟ دوست (یار) کجا؟ راه کدام؟ يا رب اين قافله را لطف ازل (همره) بدرقه باد که از او خصم به دام آمد و معشوقه به کام ماجرای من و معشوق مرا پايان نيست هر چه آغاز ندارد نپذيرد انجام گل ز حد برد تنعم (به کرم) نفسی رخ بنما سرو می‌نازد و خوش نيست خدا را بخرام زلف دلدار چو زنار همی‌فرمايد برو ای شيخ که شد بر تن ما خرقه حرام مرغ روحم که همی زد ز سر سدره صفير عاقبت دانه‌ی خال تو فکندش در دام چشم بيمار مرا خواب (چه) نه درخور باشد من له يَقتُلُ (یُقبلُ) داءٌ دَنَفٌ کيفَ يَنام تو ترحم نکنی بر من (بیدل) مخلص گفتم ذاکَ دعوايَ و ها انت و تلک الايام حافظ ار ميل به ابروی تو دارد شايد جای در گوشه محراب کنند اهل کلامSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۰۷مفعول و فاعلاتن مفعول و فاعلاتنهر نکته‌ای که گفتم در وصف آن شمايل هر کو شنيد گفتا لله دَرُّ قائل تحصيل عشق و رندی آسان نمود اول آخر بسوخت جانم در کسب اين فضايل حلاج بر سر دار اين نکته خوش سرايد از شافعی نپرسند امثال اين مسائل گفتم که کی ببخشی بر جان ناتوانم گفت آن زمان که نبود جان در ميانه حائل دل داده‌ام به ياری شوخی کشی نگاری مرضية السجايا محمودة الخصائل در عين گوشه‌گيری بودم چو چشم مستت و اکنون شدم به مستان چون ابروی تو مايل از آب ديده صد ره طوفان نوح ديدم و از لوح سينه نقشت هرگز نگشت زايل ای دوست دست حافظ تعويذ چشم‌زخم است يا رب ببينم آن را در گردنت حمايلSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۰۶مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن اگر به کو/ی تو باشد/ مرا مجا/ل وصول رسد به دولت وصل تو کار (وصلت نوای) من به اصول قرار برده ز من آن دو (سنبل) نرگس رعنا فراغ برده ز من آن دو جادوی مکحول چو بر در تو من بی‌نوای بی‌زر و زور به هيچ باب ندارم ره خروج و دخول کجا روم چه کنم چاره از کجا جويم (کجا روم چه کنم چون شوم چه چاره کنم)که گشته‌ام ز غم و جور روزگار ملول من شکسته‌ی بدحال زندگی يابم (چو شمع پیش تو من زندگی ز سر گیرم)در آن (نفس) زمان که به تيغ غمت شوم مقتولخرابتر ز دل من غم تو جای نيافت که ساخت در دل تنگم قرارگاه نزول دل از جواهر مهرت چو صيقلی دارد (چو از جواهر مهر تو صیقلی دارد)بود ز زنگ حوادث هر آينه مصقول چه جرم کرده‌ام ای جان و دل به حضرت تو که طاعت من بیدل نمی‌شود مقبول؟ به درد عشق بساز و خموش کن حافظ رموز عشق مکن فاش پيش اهل عقولSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۰۵مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلنبه وقت (عهد) گل/ شدم از تو/به‌ی شرا/ب خجل که کس مباد ز کردار ناصواب خجل صلاح ما همه دام ره است و من زين (بخت) بحث نيم ز شاهد و ساقی به هيچ باب خجل بود که يار نرنجد ز ما (نپرسد گنه) به خلق کريم که از سوال ملوليم و از جواب خجل ز خون که رفت شب دوش از سراچه چشم شديم در نظر (شب‌روان) رهروان خواب خجل رواست نرگس مست ار فکند سر در پيش که شد ز شيوه‌ی آن چشم پرعتاب خجل تویی که خوبتری ز آفتاب و شکر خدا(تو خوبرویی‌تری زآفتاب و شکر خدای) که نيستم ز تو در روی آفتاب خجل حجاب ظلمت از آن بست آب خضر که گشت ز شعر حافظ و آن طبع همچو آب خجلSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations