رواق / Ravaq podcast

فاش می‌گويم و از گفته‌ی خود دلشادم ۳۱۷

0:00
1:08:54
15 Sekunden vorwärts
15 Sekunden vorwärts

کانال تلگرام صدای سخن عشق (نیازمند فیلترشکن)

غزل نمره ۳۱۷

فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن


فاش می‌گويم و از گفته‌ی خود دلشادم

بنده‌ی عشقم و از هر دو جهان آزادم


طاير گلشن قدسم چه دهم شرح فراق

که در اين دامگه حادثه چون افتادم؟


من ملک بودم و فردوس برين جايم بود

آدم آورد در اين دير خراب‌آبادم


سايه‌ی طوبی و دلجویی حور و لب حوض

به هوای سر کوی تو برفت از يادم


نيست بر لوح دلم جز الف قامت (یار) دوست

(سرخط لوح دلم جز الف قد تو نیست)

چه کنم حرف دگر ياد نداد استادم


کوکب بخت مرا هيچ منجم نشناخت

يا رب از مادر گيتی به چه طالع زادم


تا شدم حلقه‌به‌گوش در ميخانه‌ی عشق

هر دم آيد غمی از نو به مبارک‌بادم


می‌خورد خون دلم مردمک ديده (چشم و) سزاست

که چرا دل به جگرگوشه‌ی مردم دادم


پاک کن چهره‌ی حافظ به سر زلف ز اشک

ور نه اين سيل دمادم ببرد (بکند) بنيادم



Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

Weitere Episoden von „رواق / Ravaq“