„Biznes nie ma płci” – Beata Drzazga o sile, empatii i odwadze w przedsiębiorczości #OnetAudio

Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu. Elżbieta Czetwertyńska, prezeska Citi Handlowy, to kobieta, która z równą swobodą porusza się po salach konferencyjnych, jak i parkietach tanecznych. W rozmowie z Małgorzatą Mierżyńską opowiada o swojej międzynarodowej karierze, życiu na walizkach, macierzyństwie i tym, co naprawdę ją motywuje.  Urodzona w Krakowie, wychowana w Ekwadorze, wykształcona w Anglii, a zawodowo związana z Citibankiem od ponad 30 lat – jej historia to opowieść o odwadze, elastyczności i świadomym podejmowaniu ryzyka. Choć wiele w jej życiu wydarzyło się „przypadkiem”, jak sama mówi, to nie był to dryf, lecz świadome płynięcie z nurtem, z otwartością na zmiany i nowe możliwości.  Elżbieta Czetwertyńska nie tylko zarządza jednym z największych banków w Polsce, ale też aktywnie uczestniczy w życiu swoich trzech synów. Z dumą mówi o tym, że Citi zawsze wspierało ją jako pracującą matkę, umożliwiając godzenie życia zawodowego z prywatnym. „Zawsze mogłam pójść na wywiadówki, na mecze. Jak trzeba było być z dziećmi, to byłam z dziećmi” – wspomina.  Jej kariera to nieustanna zmiana – krajów, stanowisk, kultur. Pracowała m.in. w Ekwadorze, Dominikanie, Kolumbii, Szwajcarii i USA. Każde nowe miejsce to dla niej okazja do nauki i budowania relacji. „Jak się mieszka w obcym kraju, trzeba się zachowywać jak gość. Uczyć się kultury, a nie narzucać swojej” – podkreśla.  Choć zawodowo osiągnęła wiele, nie zatraciła siebie. Jej pasją są tańce latynoskie, które praktykuje z dziećmi w kuchni, a także życie towarzyskie – rozmowy, wspólne wyjazdy, spotkania. „Lubię być z ludźmi. Potrzebuję mało czasu, żeby być sama” – mówi z uśmiechem.  Nie stresuje się łatwo. Nawet transformacja Citi Handlowy w bank korporacyjny nie spędza jej snu z powiek. „Robimy wszystko, co możemy, żeby było dobrze” – mówi z przekonaniem. Jej spokój wynika z doświadczenia i wiary w sens podejmowanych działań.  Elżbieta Czetwertyńska to przykład liderki, która nie tylko zarządza, ale inspiruje. Pokazuje, że można być skuteczną menadżerką, czułą matką, lojalną przyjaciółką i kobietą z pasją – bez rezygnowania z siebie.  Więcej usłyszysz w najnowszym odcinku podcastu „Forbes Women. Prezeski po godzinach”. 

Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu. Beata Drzazga – seryjna przedsiębiorczyni, filantropka, wizjonerka. Założycielka Betamedu, największej w Polsce firmy zajmującej się opieką długoterminową, która zbudowała imperium od zera, będąc samotną matką dwójki, a potem trójki dzieci. W rozmowie z Katarzyną Dębek w podcaście „Forbes Women” opowiada o sile charakteru, empatii jako przewadze konkurencyjnej i o tym, dlaczego sprzedaż firmy to nie koniec, a początek nowego rozdziału.  Beata Drzazga nie lubi określenia „przedsiębiorczyni”. Od początku swojej drogi wolała mówić o sobie „przedsiębiorca”, by podkreślić, że kobieta w biznesie nie jest wyjątkiem, a równoprawnym graczem. Jej historia to opowieść o determinacji, intuicji i nieustannej potrzebie tworzenia. Zaczynała od jednego pokoiku, bez wsparcia, kredytów i znajomości. Dziś ma za sobą sprzedaż firmy wartej miliony, a przed sobą – kolejne wyzwania.  W rozmowie z Katarzyną Dębek opowiada o tym, jak budowała Betamed – firmę, która w szczytowym momencie zatrudniała ponad 4 tysiące osób i działała w 11 województwach. Jej podejście do zarządzania było rewolucyjne: empatia, uważność i relacje z pracownikami były równie ważne jak liczby w Excelu. Zatrudniała ludzi sercem, a nie tylko według procedur. Dbała o atmosferę, o święta, o urodziny pracowników. – „Zawsze powtarzałam, że marzę, by ktoś rano mówił: idę do pracy, a nie: znowu idę do pracy.”  Gościni nie boi się mówić o porażkach. Wręcz przeciwnie – traktuje je jako naturalny element drogi. – „Upadanie to nie koniec. Trzeba szybciej wstawać niż się upadło.” Jej entuzjazm i odwaga są zaraźliwe. Nie miała podstaw biznesu, ale miała wizję. I nie bała się jej realizować.  Sprzedaż Betamedu była decyzją dojrzewającą latami. – „Zamiast przyjemności, prowadzenie firmy zaczęło sprawiać trud. Czułam, że poświęcam życie, a przecież chciałam się nim też cieszyć.” Wiedziała, że by nie popaść w pustkę, musi mieć inne projekty. Dlatego wcześniej otworzyła klinikę, sklep z modą, firmy w USA i Hiszpanii. – „Sprzedaż firmy to nie koniec. To początek nowej drogi.”  Dziś Beata Drzazga dzieli się swoim doświadczeniem, inspiruje i wspiera innych. Jej historia to dowód na to, że można budować wielkie rzeczy z sercem i że empatia w biznesie nie jest słabością – jest siłą.  Więcej usłyszysz w najnowszym odcinku podcastu „Forbes Women”. 

Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu. Menopauza to nie koniec, lecz początek nowego etapu – pełnego siły, świadomości i odwagi. W rozmowie z Agatą Jankowską, Alicja Długołęcka – edukatorka seksualna, psychoterapeutka – obala mity, oswaja lęki i pokazuje, jak transformacja menopauzalna może stać się trampoliną do zawodowego i osobistego wzlotu.  „Nie ma potężniejszej siły we wszechświecie niż pełne zapału kobiety po menopauzie” – ten cytat Margaret Mead, przywołany przez Alicję Długołęcką, najlepiej oddaje ducha rozmowy. Bo menopauza to nie tylko fizjologiczna zmiana, ale głęboka transformacja – psychiczna, społeczna i zawodowa.  Goścni proponuje, by zamiast mówić o „przekwitaniu”, używać określenia „transformacja menopauzalna”. To słowo oddaje proces, który trwa kilka, a nawet kilkanaście lat i nie jest chorobą, lecz naturalnym etapem życia. – „To czas, w którym zamieniamy ilość na jakość. Widzimy owoce swoich działań, zatrzymujemy się i pytamy: co dalej?” – mówi.  Transformacja ta dotyka również sfery zawodowej. Kobiety w wieku 50+ często osiągają szczyt kariery, ale jednocześnie zmagają się z objawami, które mogą wpływać na ich wydolność. – „To nie jest moment, by je zawstydzać czy marginalizować. To czas, by stworzyć im przestrzeń – na odpoczynek, elastyczność, wsparcie psychologiczne i medyczne” – podkreśla Alicja Długołęcka.  W rozmowie pojawia się też wątek siostrzeństwa i wspólnoty. Kręgi kobiet, warsztaty, rozmowy międzypokoleniowe – to wszystko pomaga oswoić zmiany i odnaleźć się w nowej roli. – „To najwyższy czas, by zmierzyć się ze swoim cieniem. A potem z tego wychodzi samo dobro” – mówi Długołęcka.  Transformacja menopauzalna to nie tylko wyzwanie, ale i szansa. Dla kobiet – na nową jakość życia. Dla pracodawców – na lojalne, doświadczone i świadome liderki. Dla społeczeństwa – na redefinicję kobiecości i dojrzałości.  Więcej usłyszysz w najnowszym odcinku podcastu „Forbes Women”.    Alicja Długołęcka dr n. hum. -  absolwentka Wydziału Pedagogiki na Uniwersytecie Warszawskim, doktorka nauk humanistycznych, certyfikowana edukatorka seksualna, wieloletnia wykładowczyni psychosomatyki i rehabilitacji seksualnej w Wydziale Rehabilitacji w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, psychoterapeutka w nurcie humanistyczno-doświadczeniowym.   Od wielu lat zajmuje się edukacją psychoseksualną młodzieży oraz seksualnością kobiet.  Jest współtwórczynią podręcznika „Ja i Ty : wychowanie do życia w rodzinie : podręcznik dla gimnazjalistek i gimnazjalistów” i wielu książek z zakresu edukacji seksualnej dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Jest  również autorką i współautorką licznych książek i artykułównaukowych i popularnonaukowych z tego zakresu m.in. monografii „Edukacja seksualna”, „Psychoseksualne funkcjonowanie osób z niepełnosprawnością fizyczną”, „Jak się kochać” i „Seks na wysokich obcasach”, „Zwykłej książki o tym, skąd się biorą dzieci”, "Wdzięczność", "Seks trzyma nas przy życiu", "Wstyd" , „Seksedpl”, "Przypływ" . Swoją pracę naukową i popularyzatorską poświęca profilaktyce zaburzeń psychoseksualnych, szeroko rozumianej edukacji seksualnej i propagowaniu zdrowia seksualnego. Jest członkinią zespołu eksperckiego projektu dotyczącego seksualności osób z niepełnosprawnościami „Sekson” oraz ogólnopolskiego projektu edukacyjnego #Seksedpl. Na co dzień pracuje z klientami w zakresie edukacji psychoseksualnej w Centrum Terapii Lew-Starowicz w Warszawie , jest wykładowczynią na Podyplomowych Studiach Edukacji Zdrowotnej UW oraz aktywnie działa w organizacjach pozarządowych. 

Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu. Zofia Dzik – menedżerka, innowatorka społeczna, inwestorka z misją. Kobieta, która zrezygnowała z kariery w wielkim biznesie, by budować społeczną zmianę. W rozmowie z Małgorzatą Mierżyńską opowiada o wartościach, duchowości, pustyniach i sile rytuałów. „Warto sadzić las, nawet jeśli nigdy nie usiądziemy w jego cieniu” – mówi, oddając sedno swojej życiowej filozofii.  Zofia Dzik to postać nietuzinkowa. Była najmłodszą prezeską spółki regulowanej w Polsce, członkinią rad nadzorczych największych giełdowych firm, mentorką i impact inwestorką. Ale to nie tytuły definiują jej drogę. Najważniejszym projektem jej życia stała się Fundacja Humanites – Think&Do Tank w jednym, który od 15 lat buduje systemowe zmiany społeczne w Polsce.  Jej decyzja o odejściu z korporacyjnej ścieżki była świadomym wyborem. „Zaczęłam mieć poczucie, że funkcjonuję bardziej jak robot niż człowiek” – wspomina. To wtedy narodziła się idea spójnego przywództwa, opartego na integralności, wartościach i duchowości. Zofia Dzik wierzy, że człowiek to istota wielowymiarowa, której nie można redukować do roli pracownika czy konsumenta.  W rozmowie z Małgorzatą Mierżyńską opowiada o rytuałach, które pomagają jej zachować równowagę: poranne kawy z mężem, wspólne posiłki, wieczorne rytuały wdzięczności. „Życie buduje się z małych rzeczy” – mówi. Jej codzienność to także duchowa higiena – od ponad 20 lat co roku wyrusza na pustynię. To tam, w ciszy i samotności, odnajduje sens i siłę.  Jednym z najbardziej poruszających momentów rozmowy jest wspomnienie pogrzebu wśród lokalnej społeczności na pustyni Kalahari. „To było doświadczenie wspólnoty, której tak bardzo dziś brakuje” – mówi. To właśnie tam, wśród piasków i śpiewów, zadała sobie pytanie: co dalej?  Zofia Dzik nie szuka łatwych odpowiedzi. Jej droga to nieustanne „stawanie się” – jak mówi za Viktorem Franklem. To także odwaga, by iść pod prąd, gdy świat oczekuje sukcesu mierzonego tytułami i zasięgami. „Wierzę, że warto budzić człowieka w człowieku” – podkreśla.  Więcej usłyszysz w najnowszym odcinku podcastu „Forbes Women”. 

Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu. Wciąż zbyt często kobiety muszą wybierać między zdrowiem swoim i dzieci a karierą. Tymczasem dane i doświadczenia pokazują, że równość rodzicielska to nie tylko kwestia sprawiedliwości, ale realna inwestycja w dobrostan rodzin, rozwój dzieci i... gospodarkę. W rozmowie z Katarzyną Gaweł, Karolina Andrian i dr Magdalena Smyk-Szymańska obalają mity, pokazują liczby i proponują konkretne rozwiązania. W najnowszym odcinku podcastu Forbes Women Katarzyna Gaweł rozmawia z Karoliną Andrian, członkinią zarządu i założycielką Fundacji Share the Care, oraz dr Magdaleną Smyk-Szymańską, ekonomistką z SGH, specjalistką od rynku pracy i polityki rodzinnej o tym, jak stereotypy i systemowe bariery wpływają na decyzje rodziców – i co można z tym zrobić. Rozmowa zaczyna się od danych, które burzą utarte schematy. 79% dni opieki nad chorym dzieckiem wciąż przypada na kobiety. Aż 86% pracujących matek przyznaje, że przynajmniej raz poszły do pracy mimo choroby. – „To nie tylko kwestia wyrzutów sumienia, ale też braku systemowego wsparcia i elastyczności, szczególnie dla kobiet pracujących poza biurami” – mówi Karolina Andrian. Dr Magdalena Smyk-Szymańska podkreśla, że decyzje o tym, kto zostaje z chorym dzieckiem, są często podejmowane automatycznie, mimo że nie zawsze są racjonalne ekonomicznie. – „W badaniach widać, że nawet gdy bardziej opłaca się, by to ojciec został w domu, i tak zostaje matka. To pokazuje, jak silne są normy społeczne” – zauważa. Rozmówczynie wskazują, że równość rodzicielska to nie tylko sprawa kobiet. Ojcowie, którzy angażują się w opiekę nad dziećmi, są szczęśliwsi, ich dzieci mają bardziej równościowe poglądy, a pary rzadziej się rozstają. – „To nie jest koszt społeczny, to inwestycja w przyszłość” – podkreśla Karolina Andrian. Ważnym wątkiem rozmowy jest także luka płacowa. Kobiety zarabiają średnio 85 groszy na każdą złotówkę mężczyzny, a różnica w średnich emeryturach kobiet i mężczyzn sięga nawet 1300 zł. – „Nie ma rodziny, w której nie rozmawia się o pieniądzach. Luka płacowa to nie tylko niesprawiedliwość, to realny problem przy podejmowaniu decyzji o podziale obowiązków” – mówi Karolina Andrian. Ekspertki zgodnie podkreślają, że potrzebna jest zmiana systemowa: jasne zasady, przejrzystość wynagrodzeń, edukacja ekonomiczna i współpraca międzysektorowa. – „Klarowne zasady wspierają równość” – dodaje Magdalena Smyk-Szymańska. Na koniec rozmowy wybrzmiewa mocny apel: wspierajmy się nawzajem, nie oceniajmy, nie pytajmy „a kto zajmie się dziećmi?”, tylko twórzmy przestrzeń, w której każdy rodzic – niezależnie od płci – może być obecny i zaangażowany. Więcej usłyszysz w najnowszym odcinku podcastu „Forbes Women”. Karolina Andrian — założycielka i członkini zarządu Fundacji Share the Care, organizacji promującej partnerski model rodziny, dzielenie się urlopami rodzicielskimi oraz działania na rzecz równości płci w Polsce. Z wykształcenia specjalistka w zakresie polityki równościowej i rzecznictwa społecznego, skoncentrowana na systemowych rozwiązaniach umożliwiających większe zaangażowanie mężczyzn w opiekę nad dziećmi. Jej działania przełamują tradycyjne role płciowe i promują aktywne ojcostwo jako drogę do bardziej równościowego społeczeństwa. Dr Magdalena Smyk-Szymańska — ekonomistka i badaczka, której zainteresowania badawcze obejmują ekonomię rynku pracy oraz rodziny, a w szczególności analizę zagadnień łączących te dwa obszary. Adiunkt w Szkole Głównej Handlowej, związana z Fundacją Adeptów i Ekonomii.

Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu. W najnowszym odcinku podcastu „Forbes Women” Katarzyna Gaweł rozmawia z Patrycją Jaskot – mentorką, coachką, twórczynią internetową znaną jako @travelover.pl i autorką książki „Wybierz siebie”. To szczera, głęboka i inspirująca rozmowa o samoakceptacji, sile kobiecej transformacji, pracy z lękiem i podświadomością oraz o tym, jak wybierając siebie, zmieniamy nie tylko swoje życie, ale też przyszłość naszych dzieci.  Patrycja Jaskot to kobieta, która nie boi się zmian – trzykrotnie się przebranżowiła, porzuciła pracę w mediach, by dziś wspierać inne kobiety jako mentorka i coachka. W rozmowie z Katarzyną Gaweł opowiada o swojej książce „Wybierz siebie”, która – jak mówi – jest „przytulasem, kopniakiem motywacyjnym i zestawem narzędzi do pracy nad sobą”.  Rozmowa porusza wiele ważnych tematów: od samoakceptacji i pracy z traumą, przez hipnozę jako narzędzie rozwoju, aż po redefinicję pojęcia „walki” na rzecz „kreowania”. Gościni przekonuje, że wybieranie siebie to nie egoizm, lecz akt odwagi i mądrości – szczególnie wtedy, gdy jesteśmy w kryzysie. „Wybieram siebie” oznacza dla niej wzięcie odpowiedzialności za całość swojego doświadczenia – zarówno za sukcesy, jak i za słabości.  Szczególnie poruszający jest fragment rozmowy o macierzyństwie i wpływie, jaki nasze wybory mają na przyszłe pokolenia. Patrycja Jaskot dzieli się osobistą tradycją „nocowanek” – krótkich wyjazdów, które pozwalają jej naładować baterie i wrócić do rodziny z nową energią. Podkreśla, że wybierając siebie, daje swojej córce przykład kobiety świadomej, silnej i obecnej.  Rozmowa nie unika trudnych tematów – takich jak epigenetyka, traumy pokoleniowe czy praca z lękiem. Patrycja Jaskot tłumaczy, jak podświadomość wpływa na nasze decyzje i jak można z nią pracować, by przestać sabotować własne szczęście. Przekonuje, że zmiana nie jest porażką, lecz nowym doświadczeniem, a pewność siebie to umiejętność, którą można wypracować małymi krokami.  Więcej usłyszysz w najnowszym odcinku podcastu „Forbes Women”.  Patrycja Jaskot – mentorka, coachka, twórczyni internetowa znana jako @travelover.pl. Od lat pomaga kobietom odkrywać ich wewnętrzną moc, odblokowywać potencjał i budować życie oraz biznes na własnych zasadach. Wykorzystuje do tego m.in. głęboką pracę z podświadomością oraz hipnozę. Przeszła przez wszystkie etapy budowania marki – od pracy w mediach, przez lata jako influencerka, aż po własne produkty i kursy. Ta książka to Twoja mapa do zmiany – głębokiej, prawdziwej i trwałej. Prywatnie miłośniczka podróży, która odwiedziła 70 krajów. Podróżowanie odegrało ogromnie ważną rolę w jej osobistej przemianie, którą dzieli się na swoim instagramie i w kursach oraz warsztat dla kobiet. 

Perfekcjonizm, korporacyjne maski i harówka po godzinach to dla pokolenia Z relikty starego świata. Wchodząc na rynek pracy, nie pytają, jak się dopasować — tylko jak zmienić zasady gry. Liczy się autentyczność, elastyczność i sens. — To nie jest generacja, która czeka na instrukcję. Ona stawia wymagania i zmusza firmy do prawdziwej transformacji — mówi Marta Łysiak, Managing Director w agencji kreatywnej Labcon. - Ciszej z tym perfekcjonizmem. Praca ma sens tylko wtedy, gdy niesie wartość — mówi Marta Łysiak, liderka o globalnym doświadczeniu, która dziś kieruje jedną z najbardziej kreatywnych agencji w Polsce. W podcaście Forbes Women nie owija w bawełnę: „To pokolenie nie pyta o dress code. Pyta, po co w ogóle ta praca”.  Zetki — bo o nich mowa — nie chcą być kolejną generacją „dopasowanych”. Przychodzą na rynek pracy z jasno zarysowanymi oczekiwaniami i nie boją się o nich mówić. Nie zgadzają się na przeciętność, ale też nie zamierzają poświęcać życia na wspinanie się po cudzych drabinach sukcesu. — Oni nie walczą o prawa, oni budują nowy świat — podkreśla Łysiak.  Autentyczność zamiast turbo-profesjonalizmu  Pokolenie Z to generacja wychowana w świecie natychmiastowego feedbacku. Żyją online, komunikują się memami, emoji i TikTokami. I tego też oczekują od marek. — Dla nich liczy się prawdziwość, nawet jeśli komunikat nie jest dopracowany do ostatniego przecinka. Ma być szczery — wyjaśnia Łysiak.  Marki, które to rozumieją, wygrywają. Przykład? Coca-Cola i OSHEE, które nie tylko inwestują w personalizację produktów, ale też wspierają projekty dotykające tematów ważnych społecznie jak zdrowie psychiczne. — OSHEE w kampanii z Matą poruszyło ten temat bardzo świadomie. To jest coś, co dla Zetów naprawdę się liczy — mówi szefowa Labcon.  Liderka z globalnym doświadczeniem  Łysiak jest doświadczoną obserwatorką i komentatorką trendów. Pracowała w Londynie, Singapurze, Irlandii, Brukseli, a studiowała we Francji. Do Polski wróciła z przekonaniem, że „można tu zrobić coś naprawdę odważnego”. Zaczęła od zera, dziś prowadzi agencję liczącą ponad 40 osób.  Ale ta droga nie była wyłącznie pasmem sukcesów. W ostatnim roku zmierzyła się z rakiem. — To był szok, ale też moment przewartościowania. Musiałam na chwilę odsunąć się od pracy. Zespół przejął odpowiedzialność i sam musiał stać się liderem — wspomina. Ta historia tylko wzmocniła jej przekaz: autentyczność nie jest luksusem. Jest koniecznością.  Praca? Tak, ale z sensem  Dla pokolenia Z nie ma już mowy o pracy „dla pracy”. Liczy się sens, wartości, wpływ. — To nie jest generacja, która zostaje po godzinach tylko dlatego, że tak wypada. Jeśli nie rozumieją, po co coś robią, po prostu tego nie zrobią — mówi Marta Łysiak.  Zmienia się też podejście do tzw. leadershipu. Wzorzec silnego, nieomylnego szefa odchodzi do lamusa. — Dziś lider musi być elastyczny. Musi rozumieć, że jedyną stałą w biznesie jest zmiana — mówi Łysiak, dodając, że nauczyła się tego jeszcze w Google. I że to właśnie elastyczność ratuje organizacje w czasach transformacji.  AI? Tak. Ale z ludzką twarzą  Nowe technologie? Labcon je wykorzystuje, ale z głową. — AI to świetne narzędzie do szukania inspiracji, analiz, moodboardów. Skraca procesy, ale nie zastąpi empatii. Nie wygeneruje emocji, nie stworzy narracji, która poruszy — zaznacza Łysiak. I dodaje, że kluczowe będzie rozróżnienie: co jest wygenerowane, a co prawdziwe. Użytkownicy to coraz częściej zauważają i oceniają.  Dlatego storytelling wciąż pozostaje najważniejszym składnikiem dobrej komunikacji. — Bez opowieści jesteśmy kalekami w marketingu — mówi wprost.  Uber Creativity i Media Ready Content  Labcon stawia dziś na dwa hasła: Uber Creativity i Media Ready Content. Nie chodzi tylko o pomysłowość, ale o skuteczność. — Kreatywność musi być dopasowana do miejsca, formatu, grupy docelowej. Współpracujemy blisko z domami mediowymi i dlatego nasze kampanie naprawdę działają — tłumaczy Łysiak.  To podejście coraz częściej przekonuje największych graczy na rynku. Nie wystarczy już być „ładnym w reklamie”. Trzeba być prawdziwym, elastycznym i skutecznym.  Perfekcjonizm? Zdetronizowany  Czy pokolenie Z obali kult perfekcjonizmu? Zdaniem Łysiak — tak, bo w ogóle nie grają w tę grę. — Dla nich nie liczy się idealny szef czy idealna prezentacja. Liczy się szczerość, emocje i intencja.  Czy to oznacza rewolucję na rynku pracy i w marketingu? Tak. I nie ma już odwrotu.  — To pokolenie zmusza nas do zmiany. I bardzo dobrze — kończy Marta Łysiak.

Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu Nina Kowalewska-Motlik, prezeska i właścicielka agencji marketingowej New Communications, opowiada o swojej niezwykłej drodze zawodowej, która prowadziła ją przez różne role – od dziennikarki, przez wydawczynię Harlequina, aż po właścicielkę perfumerii Sense Dubai. W rozmowie z Małgorzatą Mierżyńską, gościni dzieli się swoimi doświadczeniami, filozofią życiową oraz pasją do perfum z Dubaju.   Nina Kowalewska-Motlik to kobieta, której życiorys mógłby posłużyć za scenariusz filmowy. W rozmowie z Małgorzatą Mierżyńską, gościni opowiada o swojej niezwykłej karierze, która rozpoczęła się od pracy dziennikarki, redaktorki i tłumaczki, a następnie przeszła przez różne etapy, aż do założenia własnej agencji marketingowej New Communications. Jej agencja jest wyłącznym przedstawicielem na Polskę niemal setki mediów międzynarodowych, a Nina Kowalewska-Motlik zajmuje się promocją Polski za granicą oraz organizacją projektu Super Brands.  Jednym z najważniejszych momentów w jej karierze było wprowadzenie na polski rynek romansów Harlequina, które stały się absolutnym hitem lat 90. W ciągu zaledwie czterech lat sprzedała 50 milionów egzemplarzy, co było nie tylko sukcesem wydawniczym, ale także społecznym. Gościni wspomina, że romanse Harlequina miały ogromny wpływ na polskie kobiety, które w listach do niej dzieliły się swoimi osobistymi historiami i prosiły o pomoc.  Nina Kowalewska-Motlik jest również właścicielką perfumerii Sense Dubai, gdzie sprzedaje perfumy z Dubaju oraz własną markę perfum. Jej pasja do perfum zrodziła się przypadkowo, podczas jednej z podróży do Dubaju. Dziś ma w swojej kolekcji 33 zapachy stworzone specjalnie dla niej przez króla perfum z Dubaju.  W rozmowie gościni podkreśla, że jej sukcesy zawodowe wynikają z ciężkiej pracy, pasji oraz zaufania do ludzi. Jej filozofia życiowa opiera się na zasadzie, że „ma być miło", co oznacza uczciwość, troskę o innych oraz dążenie do szczęścia. Nina Kowalewska-Motlik jest mentorką wielu kobiet, które inspiruje swoją postawą i podejściem do życia.  Więcej usłyszysz w najnowszym odcinku podcastu „Forbes Women”. 

Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu. W świecie, w którym zmiana stała się jedyną stałą, a sukces przestał być liczony w awansach i premiach, Maria Rotkiel – psycholożka, terapeutka i trenerka motywacyjna – w rozmowie z Agnieszką Zarębą dla „Forbes Women” mówi o nowym modelu przywództwa. O liderach, którzy potrzebują wsparcia, o kobietach, które biorą na siebie zbyt wiele, i o tym, dlaczego zaufanie, elastyczność i życzliwość to dziś najcenniejsze waluty w biznesie. Maria Rotkiel nie ma wątpliwości – żyjemy w czasach renesansu kompetencji miękkich. To, co jeszcze dwie dekady temu było uznawane za „niepotrzebne” i „niekonkretne”, dziś staje się fundamentem skutecznego przywództwa. Empatia, komunikacja, budowanie relacji i zarządzanie emocjami to nie tylko modne hasła, ale realne narzędzia, które decydują o zdrowiu psychicznym liderów i efektywności zespołów. W rozmowie z Agnieszką Zarębą gościni podkreśla, że jednym z największych wyzwań współczesnych menedżerów jest samotność. „Czasy, w których żyjemy, są o tyle trudne, że im ktoś ma większą odpowiedzialność, tym więcej się od niego wymaga, ale na mniej się przyzwala” – mówi. Liderzy często nie mają przestrzeni, by przyznać się do słabości, a wsparcie psychologiczne wciąż bywa luksusem, nie standardem. Szczególną uwagę Maria Rotkiel poświęca kobietom w biznesie. Ich ugodowość, wynikająca z głęboko zakorzenionych wzorców społecznych, sprawia, że częściej biorą na siebie zbyt wiele obowiązków. Towarzyszy temu syndrom oszustki – wewnętrzne przekonanie, że trzeba nieustannie udowadniać swoją wartość. To błędne koło prowadzi do wypalenia i utraty poczucia sprawczości. W obliczu nieustannych zmian – od pandemii, przez wojnę, po rewolucję technologiczną – kluczową kompetencją staje się elastyczność. Ale, jak zauważa gościni, lęk przed zmianą jest naturalny. „To nie stres, to lęk antycypujący. Przewidujemy trudne scenariusze, bo tak działa nasz mózg” – tłumaczy. Dlatego tak ważne jest budowanie zaufania – do siebie, do zespołu, do procesu. Zaufanie, według Marii Rotkiel, to nie tylko wartość, ale konkretna kompetencja. To umiejętność realistycznego oceniania potencjału innych, delegowania zadań bez potrzeby kontroli i wyrażania uznania. „Zaufanie przekłada się na efektywność. Ludzie doceniani pracują lepiej” – podkreśla. Na koniec rozmowy Maria Rotkiel redefiniuje pojęcie sukcesu. Dziś to nie liczby, a poczucie równowagi, spełnienia i satysfakcji. Sukces to proces, nie punkt na osi czasu. To umiejętność zarządzania sobą, swoimi zasobami i relacjami. A przepis na szczęście? Nie ma jednej recepty, ale są składniki, których warto nie pomijać: cele, elastyczność, życzliwość, przyjemności, równowaga i kontakt ze sobą. Więcej usłyszysz w najnowszym odcinku podcastu „Forbes Women”.

  W najnowszym odcinku podcastu, Agata Jankowska rozmawia z dr Dorotą Dias-Lewandowską i dr hab. Justyną Klingemann o historii i współczesnych wyzwaniach związanych z uzależnieniem kobiet od alkoholu. Ekspertki analizują stereotypy, społeczne postrzeganie pijących kobiet oraz metody leczenia uzależnień na przestrzeni wieków.    W rozmowie prowadzonej przez Agatę Jankowską, dr Dorota Dias-Lewandowska i dr hab. Justyna Klingemann poruszają temat uzależnienia kobiet od alkoholu, zarówno z historycznej, jak i współczesnej perspektywy. Dr  Dorota Dias-Lewandowska, specjalistka od historii XIX wieku, opisuje, jak picie kobiet było postrzegane jako większy problem społeczny niż picie mężczyzn. Kobiety były często oskarżane o picie w sekrecie, co miało rzekomo zagrażać moralności społeczeństwa.  Dr hab. Justyna Klingemann, socjolożka, zauważa, że mimo upływu czasu, stereotypy dotyczące uzależnionych kobiet wciąż są silne. Kobiety uzależnione są bardziej stygmatyzowane niż mężczyźni, co utrudnia im szukanie pomocy.   Rozmówczynie zwracają uwagę na różnice w leczeniu uzależnień na przestrzeni wieków. W XIX wieku kobiety były leczone głównie poprzez izolację i modlitwę, co często nie przynosiło trwałych efektów. Dziś, mimo postępów w terapii, kobiety wciąż rzadziej niż mężczyźni szukają pomocy w ośrodkach leczenia uzależnień, choć częściej dbają o swoje zdrowie psychiczne.  Rozmowa kończy się optymistycznym akcentem, wskazując na rosnącą świadomość problemu uzależnień wśród kobiet oraz na potrzebę dalszych działań w zakresie profilaktyki i leczenia.    Więcej usłyszysz w najnowszym odcinku podcastu „Forbes Women”.