بزن بر دل ز نوک غمزه تیرم ۳۳۲

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۳۴مفعول و مفاعیل و مفاعیل و فعولنگر دست رسد در سر زلفين تو بازم چون گوی چه سرها که به چوگان تو بازم زلف تو مرا عمر عزیز است ولی نيست در دست سر مویی از آن عمر درازم پروانه‌ی راحت بده ای دوست که امشب از آتش دل پيش تو چون شمع گدازم آن دم که به يک خنده دهم جان چو صراحی مستان تو خواهم که گزارند نمازم چون نيست نماز من آلوده نمازی در ميکده زان کم نشود سوز و گدازم در مسجد و ميخانه خيالت اگر آيد محراب و کمانچه ز دو ابروی تو سازم گر خلوت ما را شبی از رخ بفروزی چون صبح در آفاق جهان سر بفرازم محمود بود عاقبت کار در اين راه گر سر برود در سر سودای ايازم حافظ غم دل با که بگويم که در اين دور جز جام نشايد که بود محرم رازمSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۳۳مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن نماز شام غريبان چو گريه آغازم به مويه‌های غريبانه قصه پردازم به ياد يار و ديار آن چنان بگريم زار که از جهان ره و رسم سفر براندازم من از ديار حبيبم نه از بلاد غريب مهيمنا به رفيقان خود رسان بازم خدای را مددی ای رفیق ره تا من به کوی ميکده ديگر علم برافرازم خرد ز پيری من کی حساب برگيرد که باز با صنمی طفل عشق می‌بازم بجز صبا و شمالم نمی‌شناسد کس عزيز من که بجز باد نيست همرازم هوای منزل يار آب زندگانی ماست صبا بيار نسيمی ز خاک شيرازم سرشکم آمد و رازم بگفت رو در رویشکايت از که کنم خانگی‌ست غمازم ز چنگ زهره شنيدم که صبحدم می‌گفت مریدحافظ خوش‌لهجه‌ی خوش‌آوازمSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۳۲مفاعیل مفاعیل فعولنبزن بر دل ز نوک غمزه تيرم که پيش چشم بيمارت بميرم نصاب حسن در حد کمال است زکاتم ده که مسکين و فقيرم چو طفلان تا به کی زاهد فريبی به سيب بوستان و شهد و شيرم چنان پر شد فضای سينه از دوست که فکر خويش گم شد از ضميرم قدح پر کن که من از دولت عشق جوان‌بخت جهانم گر چه پيرم قراری بسته‌ام با می‌فروشان که روز غم بجز ساغر نگيرم مبادا جز حساب مطرب و می اگر نقشی کشد کلک دبيرم در آن غوغا که کس کس را نپرسد من از پير مغان منت پذيرم خوشا آن دم که استغنای مستی فراغت بخشد از شاه و وزيرم من آن مرغم که هر شام و سحرگاه ز بام عرش می‌آيد صفيرم فراوان گنج او در سينه دارم اگر چه مدعی بيند حقيرممن آنگه برگرفتم دل ز حافظکه ساقی گشت یار ناگزیرمSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۲۸فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلنمن که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم؟لطف‌ها می‌کنی ای خاک درت تاج سرمدلبرا بنده نوازيت که آموخت؟ بگویکه من اين ظن به رقيبان تو هرگز نبرمهمتم بدرقه‌ی راه کن ای طاير قدسکه دراز است ره مقصد و من نوسفرمای نسيم سحری بندگی من برسانکه (گو) فراموش مکن وقت دعای سحرم(راه خلوتگه خاصم بنما تا زین پسمی خورم با تو دیگر غم دنیا نخورم)خرم آن روز کز اين مرحله بربندم (رخت) بارو از سر کوی تو پرسند رفيقان خبرمحافظا شايد اگر در طلب گوهر وصلديده دريا کنم از اشک و در او غوطه خورمپايه‌ی نظم بلند است و جهان گير بگوتا کند پادشه بحر دهان پرگهرمSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۲۶فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن در نهانخانه‌ی عشرت صنمی خوش دارم کز سر زلف و رخش نعل بر آتش دارم عاشق و رندم و می‌خواره به آواز بلند وين همه منصب از آن حور پريوش دارم گر تو زين دست مرا بی‌سروسامان داری من به آه سحرت زلف مشوش دارم ور چنين چهره گشايد خط زنگاری دوست من رخ زرد به خونابه منقش دارم گر به کاشانه‌ی رندان قدمی رنجه کنینقل شعر شکرين و می بی‌غش دارم ناوک غمزه بيار و زره زلف که من جنگ‌ها با دل مجروح بلاکش دارم حافظا چون غم و شادی جهان در گذر است بهتر آن است که من خاطر خود خوش دارمSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۲۲مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن* ۴بارخيال (روی) نقـ/ش تو در (بر) کا/رگاه ديـ/ده کشيدمبه صورت تو نگاری نه ديدم و نه شنيدماگر چه در طلبت هم‌عنان باد شمالمبه گرد سرو خرامان قامتت نرسيدم(هوای خواجگی‌م بود بندگی تو جستمامید سلطنتم بود خدمت تو گزیدم)اميد در شب زلفت به روز عمر نبستمطمع به دور دهانت ز کام دل ببريدمبه (ز) شوق چشمه‌ی نوشت چه قطره‌ها که فشاندمز لعل باده‌فروشت چه عشوه‌ها که خريدمز غمزه بر دل (تنگم) ريشم چه تيرها که گشادیز غصه بر سر کويت چه بارها که کشيدمز کوی يار بيار ای نسيم صبح غباریکه بوی خون دل ريش از آن (دیار) تراب شنيدمگناه چشم سياه تو بود و (بردن دلها) گردن دلخواهکه من چو آهوی وحشی ز آدمی برميدمچو غنچه بر سرم از کوی او گذشت نسيمیکه پرده بر دل خونين به بوی او بدريدمبه خاک پای تو سوگند و* نور ديده‌ی حافظکه بی رخ تو فروغ از چراغ ديده نديدمSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۲۱مفعول و فاعلات و مفاعیل و فاعلانهر چند/ پير و خسته/دل و ناتـ/وان شدمهر گه که ياد روی تو کردم جوان شدمشکر خدا که هر چه طلب کردم از خدایبر منتهای همت خود کامران شدمدر شاهراه دولت سرمد به تخت بختبا جام می به کام دل دوستان شدمای گلبن جوان بر دولت بخور که مندر سايه‌ی تو بلبل باغ (جنان) جهان شدماول ز تحت و فوق (حرف و صوت) وجودم خبر نبوددر مکتب غم تو چنين نکته‌دان شدمزآن روز بر دلم در معنی گشوده شدکز ساکنان درگه پير مغان شدماز آن زمان که فتنه‌ی چشمت به من رسيدايمن ز شر فتنه آخرزمان شدمقسمت حوالتم به خرابات می‌کندهر چند (چندان) که اين چنين شدم و آن چنان شدممن پير سال‌وماه نيم يار بی‌وفاستبر من چو عمر می‌گذرد پير از آن شدمدوشم نويد داد عنايت که حافظابازآ که من به عفو گناهت ضمان شدمSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

در حال حاضر پادکست‌های رواق تنها با استفاده از فیلترشکن قابل پخش‌اند.«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۲۰مفعول و فاعلات و مفاعیل و فاعلانديشب به سيل اشک ره خواب می‌زدمنقشی (مثال روی) به ياد خط تو بر آب می‌زدمابروی يار در نظر و خرقه‌سوختهجامی به ياد گوشه‌ی محراب می‌زدمهر مرغ فکر کز سر شاخ سخن بجستبازش ز طره‌ی تو به مضراب می‌زدمروی نگار در نظرم جلوه می‌نمودوز دور بوسه بر رخ مهتاب می‌زدمچشمم به روی ساقی و گوشم به قول چنگفالی به چشم و گوش در اين باب می‌زدمنقش خيال روی‌ تو تا وقت صبحدمبر کارگاه ديده‌ی بی‌خواب می‌زدمساقی به صوت اين غزلم کاسه می‌گرفتمی‌گفتم اين سرود و می ناب می‌زدمخوش بود وقت حافظ و فال مراد و کامبر نام عمر و دولت احباب می‌زدمSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»غزل نمره ۳۱۵مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلنبه غير از آن که بشد دين و دانش از دستمبيا بگو که ز عشقت چه طرف بربستم؟اگر چه خرمن عمرم غم تو داد به بادبه خاک پای عزيزت که عهد نشکستمچو ذره گر چه حقيرم ببين به دولت عشقکه در هوای رخت چون به مهر پيوستمبيار باده که عمری‌ست تا من از سر امنبه کنج عافيت از بهر عيش ننشستماگر ز مردم هشياری ای نصيحتگویسخن به خاک ميفکن چرا که من مستمچگونه سر ز خجالت برآورم بر دوستکه خدمتی به سزا برنيامد از دستمبسوخت حافظ و آن يار دلنواز نگفتکه مرهمش بفرستم چو خاطرش خستمSupport this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations