Musicalowy ra ra rant

Jedenasty odcinek drugiego sezonu ma być ochłodą po gorącej dyskusji poprzedniej odsłony Wtem, piosenki. „La La Land” uruchomił w nas takie pokłady ironii, że potrzebowałyśmy przystrzyc nasze, nomen omen, cięte języki i skierować uwagę na film miły w dotyku, choć z pewnością „niedzisiejszy”. „My Fair Lady” to wszak musicalowe przetworzenie „Pigmaliona”, a na tę opowieść o nieopierzonej kwaciarce, która uczy się mówić jak dama pod okiem nieznośnego buca, prof. Higginsa, wiele kobiet kręci nosem. My jednak staramy się udowodnić, że Eliza Doolittle nie jest narzędziem w rękach stworzyciela, ale silną babką, która uczy się siebie i świata i robi to śpiewająco! „My Fair Lady” George’a Cukora kończy w tym roku 60 lat i z tej okazji można go zobaczyć podczas Timeless Film Festival Warsaw (8-15 kwietnia 2024).

Dziesiąty odcinek drugiego sezonu był wyczekiwany przez słuchaczy_czki bardzo długo: wszyscy chcieli się dowiedzieć, jakie powody mają Kasia i Patrycja, by nienawidzić (tak, właśnie nienawidzić!) ukochany przez wielu – ba, wielbiony! – „La La Land” Damiena Chazella. Rozmawiamy o tym, że bohaterowie nie rozmawiają, przegadujemy narracyjne bezsensy, omawiamy piosenki bez głębi i dramaturgicznego ciężaru i gratulujemy Emmie Stone, że to wszystko przetrwała. Na koniec dodajemy pojednawczą konstatację, że każdemu film się może podobać, ale nam może się nie podobać, na co mamy papiery w postaci doktoratu z musicali.

Dziewiąty odcinek drugiego sezonu (który trwa już wyjątkowo długo!) należy odsłuchiwać w czasie pichcenia świątecznych potraw, wpatrywania się z migoczące drzewko (albo girlandę, nie będziemy Was z tego rozliczać) i oddychania zapachem pomarańczy i goździków. Odkryłyśmy ten musical dla siebie dopiero w tym roku i koniecznie chciałyśmy o nim porozmawiać, byście i Wy mieli_ały szansę go odkryć. A zatem w skrócie: brytyjska uszczypliwość, Dickensowska proza, magia świąt i historia, bez której nie można w pełni przeżyć żadnego grudnia. Osoby musicalujące: oto Scrooge w wydaniu Alberta Finneya, widziany okiem Ronalda Neame’a – musicalowa perełka i doskonały film na obolałe od szorowania mieszkania i ugniatania ciasta ciało.

Ósmy odcinek drugiego sezonu jest orzeźwiający jak lemoniada i rozkoszny jak lato w Paryżu, gdy ma się 20 lat. „Panienki z Rochefort” Jacquesa Demy’ego to musical jedyny w swoim rodzaju: stworzony jednocześnie z francuską nonszalancją i z miłości do Ameryki. Na ekranie młodzieńczą energia wibruje za sprawą głównych bohaterek granych przez siostry, Catherine Deneuve i Françoise Dorléac, którym towarzyszy Gene Kelly we własnej osobie. Są tu pastelowe ubrania, emocje ubrane w niekończące się serenady i chłopcy o oczach błękitnych jak morze. Oraz marynarze, bo jak wiadomo, musical nie może obejść się bez marynarzy.

Siódmy odcinek drugiego sezonu jest odcinkiem spektakularnym, bo trudno subtelnie opowiadać o widowisku tak przepastnym, kolorowym i brokatowym jak „Król rozrywki”. Bo czego tutaj nie ma: popowe numery na linach, tańce na dachu, cyrkowe sztuczki, kobieta z brodą, wytatuowany mężczyzna i wreszcie crème de la crème: słoń kroczący wśród romantycznie prószącego śniegu. Do wszystkich osób kochających wielkie musicalowe szoł: to jest odcinek dla Was.

Szósty odcinek drugiego sezonu rozpoczynamy i kończymy śpiewająco, acz nie wyczekujcie wysokich nut ani melodii, bo – jak obie szczerze przyznajemy – żadna z nas nie potrafi śpiewać. Tym bardziej jednak doceniamy śpiew musicalowy jako sztukę i to właśnie jej poświęcona jest ta odsłona podcastu. Zadajemy sobie wspólnie tylko pozornie paradoksalne pytanie, czy trzeba umieć śpiewać, by zagrać w musicalu (i pada na nie bezpośrednia odpowiedź, a nawet dwie), rozmawiamy o dubbingowaniu aktorów, wspominamy Marni Nixon i (oczywiście) przywołujemy najbardziej znamienny w temacie film, a więc osławionych „Nędzników”.

Piąty odcinek drugiego sezonu jest po prostu epicki: padają w nim wielkie słowa, eksplodują emocje, temperatura sięga zenitu. Nie ma wszak musicalu podobnego do „Nashville” Roberta Altmana: jest to po prostu skończone arcydzieło, zrealizowane z rozmachem godnym Johna Forda, z melancholią wielkich dzieł Orsona Wellesa, wyczuciem inscenizacji pokrewnym Vincente Minnellemu i subtelnością George’a Cukora. Tak, „Nashville” w pełni zasługuje na patos, jakim się go obdarza. Gościem specjalnym odcinka jest Sebastian Smoliński, krytyk filmowy i amerykanista, a prywatnie mąż Patrycji, z którą łączy go między innymi miłość do Roberta Altmana. „Nashville” można będzie zobaczyć na dużym ekranie podczas zbliżającego się American Film Festival, który odbędzie się w dniach 8-13 listopada 2022 roku we Wrocławiu.

Czwarty odcinek drugiego sezonu odbywa się trochę pod patronatem słynnego zdania wypowiedzianego przez Ally Sheedy w „Klubie winowajców”: „kiedy dorastasz, twoje serce umiera”. Przynajmniej w tę smutną dewizę zdaje się wierzyć główny bohater „Tick, tick... Boom!” – debiutu reżyserskiego współczesnej legendy Broadwayu, Lin-Manuela Mirandy oraz (tak się przypadkiem składa – jednego z najświeższych musicali filmowych, jakie powstały w ostatnich latach. Gościnią specjalną odcinka jest Magdalena Adamus aka Megu aka Catus Geekus – współprowadząca podcast Czytu Czytu, tłumaczka, autorka popularnego booktoka i miłośniczka musicali.

Trzeci odcinek drugiego sezonu jest oprószony złotem: mieni się gwiazdami żyjącymi w technikolorowym świecie, w których problemy można zaczarować piosenką. To odcinek legendarny, bo o legendzie opowiadający i dla każdego miłośnika i każdej miłośniczki musicalu będzie działał kojąco, bo mowa o bezpiecznej przestrzeni gatunkowej rozkoszy. Szanowne Osoby, dziś rozmawiamy o Złotej Erze Musicalu MGM – tym czasie, gdy w Hollywood tryskała energia, a kreatywność osiągała swoje wyżyny. Wyznaczyłyśmy nawet listę 10 musicali MGM-u (plus/minus), które mają na celu zmapowanie studia i pokazanie jego różnorodnego oblicza. Zapnijcie pasy, bo zaraz zaryczy lew. Gościnią specjalną odcinka jest Patrycja Włodek – wykładowczyni Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie i autorka książki „Kres niewinności. Era Eisenhowera w amerykańskich filmach i serialach - pomiędzy reprezentacją, nostalgią a krytycznym retro”. foto: okładka DVD filmu „To jest rozrywka!”.

Drugi odcinek drugiego sezonu przeniesie Was do lat 60, gdy powstał pewien musical, który zmienił oblicze gatunku. Film-legenda, film, który znają wszyscy (nawet, jeśli nie wszyscy go widzieli), kość niezgody w relacji Kasia-Patrycja, czyli opowieść o dwóch kochankach z Vero…pfu! z Nowego Jorku, którym zwaśnione rody Jetsów i Sharków nie pozwalają żyć długo i szczęśliwie. Szanowne Osoby, przedstawiamy opowieść o „West Side Story” Jerome’a Robbinsa i Roberta Wise’a oraz o jego niedawnym remake’u – musicalu Stevena Spielberga o tym samym tytule. Gościem specjalnym jest miłośnik Stephena Sondheima i redaktor „Czasopisma Ekrany”, Kamil Kalbarczyk.