781. ROSJA – UKRAINA. JAK BUDOWAĆ MOSTY? - Debata 2015 r. [język rosyjski]

Wykład Agaty Bujnowskiej i Małgorzaty Pankowskiej-Dowgiało współorganizowane przez Centrum Archiwistyki Społecznej [7 kwietnia 2023 r.] Zwykle zaczyna się od starych zdjęć lub opowieści o tym, jak wyglądało nasze miasto lub dzielnica w przeszłości. Gdy chcemy zacząć się nimi dzielić, ma szansę powstać archiwum społeczne: skarbnica wiedzy o miejscu, w którym żyjemy, stworzona z wielu prywatnych historii, pamiątek i wspomnień. Przedstawicielki Centrum Archiwistyki Społecznej opowiedziały jak działają archiwa społeczne i dlaczego warto je tworzyć. Mówiły też o odsłanianiu tajemnic kryjących się za starymi fotografiami. Zdjęcia gromadzone w archiwum (społecznym, ale także rodzinnym) często mogą być dla nas anonimowe, o trudnej do rozszyfrowania treści. Prelegentki podpowiadały jak „odczytywać” fotografie, aby dowiedzieć się o nich jak najwięcej. Spotkanie poprowadziły Agata Bujnowska i Małgorzata Pankowska-Dowgiało z Centrum Archiwistyki Społecznej. Agata Bujnowska - koordynatorka Działu Projektów Kulturalnych z Centrum Archiwistyki Społecznej Małgorzata Pankowska-Dowgiało - pełnomocniczka dyrektorki ds. edukacji i wsparcia archiwów społecznych Centrum Archiwistyki Społecznej - historia wielu społeczności, wydarzeń i miejsc nie zostałaby opowiedziana, gdyby nie pasja i aktywność setek osób i środowisk, tworzących ruch archiwistyki społecznej. Centrum Archiwistyki Społecznej to instytucja kultury, która powstała w 2020 roku z inicjatywy Fundacji Ośrodka KARTA i Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego po to, aby wspierać ten oddolny ruch. Dzielą się wiedzą, inspirują i wspierają inicjatywy archiwistów i archiwistek społecznych z całej Polski. Pomagają tworzyć nowe archiwa społeczne, aby zachować jak najwięcej świadectw życia społecznego i trwale je zabezpieczyć. Wspólnie z ponad 700 archiwami społecznymi z całej Polski, rozbudzają zainteresowanie historią społeczną, aby móc lepiej rozumieć przeszłość i teraźniejszość. Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmówWszechnicy, możesz: 1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafww Przez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody. 2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpk Jeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz! Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #historia #wspomnienia #dokumenty #archiwa #archiwistyka #społeczeństwo

Na czym polega projektowanie wystaw? Wystąpienie Pauliny Tyro-Niezgody, projektantki wystawy Olgi Boznańskiej w Muzeum Narodowym w Warszawie. 12 marca 2015 r. [56min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/na-czym-polega-projektowanie-wystaw-paulina-tyro-niezgoda/ Widz, który przychodzi na wystawę, koncentruje się na odbiorze dzieł wybranych i ułożonych tak, by opowiedziały pewną historię. Rolą projektanta jest zakomponowanie tej „opowieści” w przestrzeni galerii. Jakie są etapy przygotowań wystawy i co decyduje o jej ostatecznej formie? Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d’Orsay. Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Miejsce Boznańskiej w polskiej sztuce określił Wiesław Juszczak w błyskotliwej syntezie Modernizm z 1977 roku. Na przekór wszystkim, którzy pisali, że stylistyczna klasyfikacja malarstwa Boznańskiej jest niemożliwa, Juszczak powiada, iż stosując środki i technikę impresjonistyczną artystka osiąga ostateczny efekt napięcia emocjonalnego i drapieżnej ekspresji. Zauważa, że już w okresie monachijskim Boznańska odnalazła własną „przestrzenną formułę”: jej bezkonturowe postaci na niedookreślonych tłach już to się w nie wtapiają, już to się z nich wyłaniają, co daje poczucie niepokojącego pulsowania. „I od zasugerowania takiej przestrzeni »cerebralnej«, odrealnionej, rozpoczyna się tutaj przenikliwa, bezlitosna nierzadko opowieść o ludzkiej duszy”. Juszczak porównuje wibrujące plamy Boznańskiej do linii Wyspiańskiego: pozwalają one na przekroczenie wolumenu materii, by tym silniej wyrazić psychikę zjawisk i duszę artystki. W specyficznej polskiej recepcji kierunków zachodnich impresjonizm – powiada Juszczak – wiąże się z ekspresjonistycznym gruntem. Autorki wystawy postawiły sobie za zadanie dotrzeć do wszystkich dzieł artystki, a co ważniejsze, przedstawić je w kontekście dzieł artystów, na których Boznańska się sama powoływała, bądź z którymi wiązali jej dzieła krytycy. Na warszawskiej wystawie tylko na jeden miesiąc (do 25 marca 2015) pojawi się dzieło, z którym związek Boznańskiej będzie wyraźny i zachwycający, mianowicie obraz Whistlera Harmonia w szarości i zieleni. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #boznańska #muzeumnarodowe #sztuka #kultura #malarstwo #wystawa

Wystąpienie prof. Anny Gizy-Poleszczuk podczas konferencji „Rozwój postaw obywatelskich na terenach wiejskich” zorganizowanej przez Fundację Rozwoju Dzieci im. Jana Amosa Komeńskiego. Wrzesień 2014 r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/partycypacja-jako-inwestycja-w-spojnosc-spolecznosci-lokalnej-prof-anna-giza-poleszczuk/ Konferencja miała na celu upowszechnienie rozwiązań pozwalających na zwiększanie udziału mieszkańców w formułowaniu lokalnych polityk wyrównywania szans edukacyjnych oraz zaprezentowanie efektywnych narzędzi partycypacji społecznej. "Chciałabym zacząć od znaków czasu, które wszyscy dobrze odczuwamy. Te znaki to przede wszystkim narastająca izolacja i osamotnienie ludzi. Widzimy to bardzo dobrze w Warszawie, gdzie jak grzyby po deszczu powstają grodzone osiedla, zamykane i monitorowane. Widzimy to na każdym kroku w doniesieniach prasowych, kiedy dowiadujemy się, że starsza osoba opuszczona, pozbawiona pomocy czekała w domu kilka dni zanim ktoś się nią zainteresował” – rozpoczęła prof. Anna Giza-Poleszczuk. Innym znakiem czasu jest także wycofywanie się ludzi ze wspólnych działań i dyskusji. To duży problem samorządów, które nie mogą liczyć na wsparcie i mobilizację ze strony mieszkańców. Na zebrania czy konsultacje przychodzi garstka osób, które najczęściej mają pretensje do samorządu. Nie są to spotkania skuteczne, merytoryczne. Problem wycofywania się ludzi wpływa zatem także na instytucje, np. szkoły. Także media nie pomagają we wzajemnym dialogu i rozumieniu. Coraz mniej ludzi chce ze są rozmawiać, wzajemnie się zrozumieć, dzielić się swoimi przemyśleniami, zaś coraz większe grono czerpie wiedzę o innych ze środków masowego przekazu, które działają zgodnie z zasadą, że „dobry news to zły news”. „Na tym cierpimy wszyscy” - mówi prof. Anna Giza-Poleszczuk Jak przełamać zagrożenia płynące z wycofania i izolacji społeczeństwa? Czym jest partycypacja i czemu ma służyć? Czemu warto idee partycypacji wdrażać? Zapraszamy do obejrzenia wystąpienia. Prof. dr hab. Anna Giza-Poleszczuk - socjolożka. Kierownik Pracowni Badań nad Kapitałem Społecznym w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalistka w dziedzinie kapitału społecznego, zagadnień rodziny w perspektywie interdyscyplinarnej, socjologii ewolucyjnej, marketingu w perspektywie socjologicznej. Na Uniwersytecie Warszawskim pracuje od roku 1981 roku. W latach 1994-2005 pracowała w największych polskich firmach jako ekspert w dziedzinie badań rynkowych, marketingu i komunikacji. Wykorzystując doświadczenia wyniesione z realizacji badań społecznych i rynkowych, działa na rzecz zbliżenia nauki i praktyki, a w szczególności - na rzecz zwiększenia publicznej wiedzy o kwestiach społecznych. W sferze teorii zajmuje się historią i współczesnością rodziny, problematyką kapitału społecznego i ekonomii społecznej. W 2004 roku otrzymała prestiżową Nagrodę im. Jana Długosza za książkę "Przemiany więzi społecznych", napisaną wspólnie z prof. Mirą Marody. Aktualnie pełni funkcję Prorektora Uniwersytetu Warszawskiego d/s Rozwoju i Polityki Finansowej. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #partycypacja #społeczeństwo

Rozmowa Piotra Szczepańskiego z Jerzym Markiem Nowakowskim w ramach cyklu #rozmowyWszechnicy [22 maja 2024 r.] Przed nami wybory do Parlamentu Europejskiego. Od ich wyniku będzie zależeć nasza, Polski, pozycja w Europie. Czy zagłosujemy na posłów, którzy będą wzmacniać jedność i siłę Europy w świecie, czy na tych, którzy będą ją rozmontowywać na narodowe państwa? Europa rozbita na narodowe państwa stanie się obszarem wpływów mocarstw. Polska wróci do strefy wpływów rosyjskich, kraje bałtyckie też. Zjednoczona Europa, z silnym przemysłem i zdolnościami obronnymi zapewni nam nasz styl życia, zachowane naszych wartości, własności prywatnej i możliwość prowadzenia naszych kłótni. Szczególnie to ostatnie jest, jak się wydaje, dla nas najważniejsze. Stoimy przed najważniejszymi wyzwaniami - coraz agresywniejsze Chiny, zagrożona Ukraina, przygotowująca się do długotrwałej wojny Rosja... do tego bieżące wydarzenia - śmierć prezydenta Iranu, Bliski Wschód i Nowa Kaledonia jako "soczewka edukacyjna", przez którą można popatrzeć na relacje Turcja, Rosja, Francja. Spotkanie zaczniemy od podsumowania spotkania sołtysów w Mikorzynie i tego co nam mówi nasz hymn. Zapraszamy! Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmówWszechnicy, możesz: 1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafww Przez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody. 2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpk Jeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz! 3. Możesz przekazać nam darowiznę na cele statutowe tradycyjnym przelewem Darowizny dla Fundacji Wspomagania Wsi można przekazywać na konto nr: 33 1600 1462 1808 7033 4000 0001 Fundacja Wspomagania Wsi Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #rozmowywszechnicy #polityka #politykazagraniczna

Rozmowa Katarzyny Kobyleckiej z Polskiego Radia z dr. Stefanem Jakobielskim, uczestnikiem misji archeologicznej w Faras. Muzeum Narodowe w Warszawie, grudzień 2014 r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/wspomnienia-z-faras-dr-stefan-jakobielski/ Dr Stefan Jakobielski, wieloletni kierownik polskiej misji archeologicznej w Starej Dongoli, podzielił się wspomnieniami i opowiedział o narodzinach nubiologii i rozwoju polskich badań archeologicznych w Sudanie. Polskie odkrycia w Faras legły u podstaw nowej dyscypliny naukowej – nubiologii. Dziś jest obecna i rozwijana w wielu środowiskach muzealnych i uniwersyteckich w Niemczech, Anglii, Francji, Szwajcarii, Egipcie, Sudanie i Stanach Zjednoczonych, a także w Polsce. Warto ocenić wyniki badań w Faras z obecnej perspektywy, po 60 latach polskich i międzynarodowych badań w Nubii. Zabytki kultury i sztuki nubijskiej z okresu chrześcijańskiego do zbiorów muzealnych trafiły dzięki polskim archeologom uczestniczącym w wielkiej międzynarodowej akcji ratowania pozostałości dawnych kultur Doliny Nilu. Dzięki pracom badawczym prowadzonym na terenie starożytnego ośrodka miejskiego Faras odkryto dobrze zachowane ruiny kościoła katedralnego z VIII wieku. Jego ściany były pokryte wspaniałymi malowidłami o tematyce religijnej pochodzącymi z VIII–XIV wieku. Dziś malowidła te można obejrzeć w Galerii Faras – największej w Europie ekspozycji sztuki nubijskiej. *** Dr Stefan Jakobielski jest nubiologiem, współpracownikiem prof. Kazimierza Michałowskiego na misji w Faras i jego następcą na wykopaliskach w Starej Dongoli.W roku 2002 otrzymał Order Obu Nilów z Gwiazdą – najwyższe sudańskie odznaczenie, jakie może otrzymać cudzoziemiec, przyznawane przez Prezydenta Sudanu w uznaniu zasług dla archeologii i kultury tego kraju. Otrzymał również medal Polonia Restituta oraz Order Odrodzenia Polski. Dr Stefan Jakobielski i dr Bogdan Żurawski otrzymali z rąk Dyrektora Sudańskiej Służby Starożytności medale za zasługi w ratowaniu dziedzictwa kulturowego. Obaj też zostali uhonorowani przez władze prowincji Dongola (Medżlis) dyplomami za zasługi w badaniach przeszłości regionu. *** Galeria Faras jest jedyną w Europie i wyjątkową w skali światowej ekspozycją zabytków kultury i sztuki nubijskiej z okresu chrześcijańskiego. Do zbiorów muzealnych trafiły one dzięki polskim archeologom uczestniczącym w latach 60-tych ubiegłego wieku w objętej patronatem UNESCO wielkiej międzynarodowej akcji ratowania pozostałości dawnych kultur Doliny Nilu. Dzięki pracom badawczym prowadzonym na terenie starożytnego ośrodka miejskiego Faras w pobliżu granicy sudańsko-egipskiej odkryto dobrze zachowane ruiny kościoła katedralnego z VIII wieku. Jego ściany były pokryte wspaniałymi malowidłami o tematyce religijnej pochodzącymi z VIII–XIV wieku. 67 przedstawień malarskich, a także wiele innych dzieł faraskich znajdujących się w MNW, stanowi dziś największy i najcenniejszy zespół zabytków archeologicznych pochodzących z wykopalisk prowadzonych za granicą, jaki kiedykolwiek udało się pozyskać do polskich zbiorów muzealnych. Jesienią 2014 roku Galeria Faras została udostępniona widzom w nowej aranżacji, a bezcenne dzieła prezentowane są według nowego scenariusza. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #faras #archeologia #nubia #starożytność #sztuka #historia

Wykład Urszuli Kozakowskiej-Zauchy, współautorki wystawy Olgi Boznańskiej, kierownika Działu Nowoczesnego Polskiego Malarstwa i Rzeźby Muzeum Narodowe w Krakowie. Muzeum Narodowe w Warszawie, 5 marca 2015r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/milosc-i-nienawisc-krakow-olgi-boznanskiej/ Wybrała Paryż i tam umarła ale Kraków, rodzinne miasto, pozostał dla Boznańskiej jednym z najważniejszych miejsc na ziemi. Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d’Orsay. Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Miejsce Boznańskiej w polskiej sztuce określił Wiesław Juszczak w błyskotliwej syntezie Modernizm z 1977 roku. Na przekór wszystkim, którzy pisali, że stylistyczna klasyfikacja malarstwa Boznańskiej jest niemożliwa, Juszczak powiada, iż stosując środki i technikę impresjonistyczną artystka osiąga ostateczny efekt napięcia emocjonalnego i drapieżnej ekspresji. Zauważa, że już w okresie monachijskim Boznańska odnalazła własną „przestrzenną formułę”: jej bezkonturowe postaci na niedookreślonych tłach już to się w nie wtapiają, już to się z nich wyłaniają, co daje poczucie niepokojącego pulsowania. „I od zasugerowania takiej przestrzeni »cerebralnej«, odrealnionej, rozpoczyna się tutaj przenikliwa, bezlitosna nierzadko opowieść o ludzkiej duszy”. Juszczak porównuje wibrujące plamy Boznańskiej do linii Wyspiańskiego: pozwalają one na przekroczenie wolumenu materii, by tym silniej wyrazić psychikę zjawisk i duszę artystki. W specyficznej polskiej recepcji kierunków zachodnich impresjonizm – powiada Juszczak – wiąże się z ekspresjonistycznym gruntem. Autorki wystawy postawiły sobie za zadanie dotrzeć do wszystkich dzieł artystki, a co ważniejsze, przedstawić je w kontekście dzieł artystów, na których Boznańska się sama powoływała, bądź z którymi wiązali jej dzieła krytycy. Na warszawskiej wystawie tylko na jeden miesiąc (do 25 marca 2015) pojawi się dzieło, z którym związek Boznańskiej będzie wyraźny i zachwycający, mianowicie obraz Whistlera Harmonia w szarości i zieleni. Miss Cicely Alexander z 1873 roku, użyczony nam przez Tate Gallery w Londynie. Boznańska widziała go razem z innymi obrazami artysty na wystawie w Monachium w 1888 roku. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #sztuka #boznańska #olgaboznańska #kultura #malarstwo

Wykład Renaty Higersberger, kuratora warszawskiej edycji wystawy „Olga Boznańska (1865–1940)”, kustosza w Zbiorach Polskiej Sztuki do 1914 roku w Muzeum Narodowym w Warszawie. Warszawa, 1 marca 2015 r. [1h38min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/mademoiselle-de-boznanska-w-swoim-atelier/ Obrazy moje wspaniale wyglądają, bo są prawdą, są uczciwe, pańskie, nie ma w nich małostkowości, nie ma maniery, nie ma blagi. Są ciche i żywe i jak gdyby je lekka zasłona od patrzących dzieliła. Są w swojej własnej atmosferze… – pisała Olga Boznańska. Jaka była – jako artystka i jako kobieta, skąd czerpała inspirację i jakie tematy podejmowała najchętniej? Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d’Orsay. Muzeum Narodowe w Warszawie zaprasza do zapoznania się z pełnym programem wydarzeń towarzyszących wystawie a także z pokazem tematycznym poświęconym ekspozycji w serwisie CMNW. *** Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. *** Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Miejsce Boznańskiej w polskiej sztuce określił Wiesław Juszczak w błyskotliwej syntezie Modernizm z 1977 roku. Na przekór wszystkim, którzy pisali, że stylistyczna klasyfikacja malarstwa Boznańskiej jest niemożliwa, Juszczak powiada, iż stosując środki i technikę impresjonistyczną artystka osiąga ostateczny efekt napięcia emocjonalnego i drapieżnej ekspresji. Zauważa, że już w okresie monachijskim Boznańska odnalazła własną „przestrzenną formułę”: jej bezkonturowe postaci na niedookreślonych tłach już to się w nie wtapiają, już to się z nich wyłaniają, co daje poczucie niepokojącego pulsowania. „I od zasugerowania takiej przestrzeni »cerebralnej«, odrealnionej, rozpoczyna się tutaj przenikliwa, bezlitosna nierzadko opowieść o ludzkiej duszy”. Juszczak porównuje wibrujące plamy Boznańskiej do linii Wyspiańskiego: pozwalają one na przekroczenie wolumenu materii, by tym silniej wyrazić psychikę zjawisk i duszę artystki. W specyficznej polskiej recepcji kierunków zachodnich impresjonizm – powiada Juszczak – wiąże się z ekspresjonistycznym gruntem. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #olgaboznańska #boznanska #sztuka #kultura #malarstwo

Rozmowa Piotra Szczepańskiego z Jerzym Markiem Nowakowskim w ramach cyklu #rozmowyWszechnicy [15 maja 2024 r.] Putin zamierza osiągnąć swoje cele nie bacząc na straty. Ma za sobą Rosjan i rozkręcającą się gospodarkę wojenną. Prognozy nie są dla nas dobre. Stajemy przed kolejnym wyzwaniem dla być albo nie być Polski. Tymczasem odpuściliśmy Ukrainę, rosyjscy agenci robią u nas co chcą, ludzie chcą mieć święty spokój i bawić się przy grillowaniu... I będzie koniec marzeń. Jerzy Marek Nowakowski - historyk, dziennikarz, publicysta i polityk, podsekretarz stanu w KPRM, ambasador RP na Łotwie i w Armenii. Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmówWszechnicy, możesz: 1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafww Przez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody. 2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpk Jeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz! 3. Możesz przekazać nam darowiznę na cele statutowe tradycyjnym przelewem Darowizny dla Fundacji Wspomagania Wsi można przekazywać na konto nr: 33 1600 1462 1808 7033 4000 0001 Fundacja Wspomagania Wsi Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #rozmowywszechnicy #wojna #politykazagraniczna #polityka

Wykład dr hab. Kaliny Wojciechowskiej wygłoszony został w Muzeum Narodowym w Warszawie. Towarzyszył wystawie dzieł Guercina. Styczeń 2014 r. [1h15min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/pokusa-zdrada-i-skrzywdzona-niewinnosc-bohaterki-biblijne-guercina/ Podczas wykładu dr Kalina Wojciechowska prezentuje kilka interesujących refleksji na temat biblijnych bohaterek obrazów Guercina. Niektóre z wytycznych soboru trydenckiego (lata 1545-1563) dotyczące malarstwa: – obrazy Chrystusa, Bożej Rodzicielki oraz innych świętych należy posiadać i oddawać im należną cześć; – sztuka ma pełnić funkcję edukacyjną, dlatego wszystkie święte obrazy przynoszą wielkie korzyści; – biskupi mają stać na straży ortodoksji w sztuce malarskiej; – obraz nie mogą być zdobione bezwstydnym powabem. Kardynał Robert Bellarmine podkreślał rolę edukacyjną malarstwa sakralnego, twierdząc, że niekiedy obraz uczy więcej niż pismo. Obrazy powinny przedstawiać całe historie, a nie jedynie pojedyncze postacie. Są one kompendium wiedzy o świętych, których czcimy i wielbimy. W ten sposób dajemy świadectwo tego, że potrzebujemy ich wiary, nauki i świętej moralności. Cechy malarstwa barokowego: – malarstwo wyraża triumfalizm kościoła nad herezjami; – radykalny imperializm obrazu – króluje obraz. Słowo nie jest elementem dominującym; – obraz jest „milczącym kazaniem”; – sztuka nie jest sztuką samodzielną, powinien czemuś służyć; – malarz powinien być „niemym teologiem”, czyli pokazywać obrazy, które czemuś służą: motywy maryjne, hagiograficzne, motywy dewocyjne; – zasada imitatio Christi, czyli naśladowania Chrystusa. Obrazy muszą oddziaływać na niewykształconych, prostych odbiorców, bazując na ich emocjach poprzez połączenie patosu i pospolitości. Przedstawione postacie wyglądają jak zwykli ludzie w codziennych sytuacjach. Dbano, aby obraz przemawiał do indywidualnego odbiorcy. Niezmiernie ważne było ukazywanie istoty ludzkiego działania w jednej scenie oraz teatralizacja przedstawień – przedstawienia statyczne i dynamiczne. Podczas wykładu dr hab. Kalina Wojciechowska pokazuje, jak ta teoria została przeniesiona na obrazy Guercina, które przedstawiają kobiety, bohaterki biblijne. *** Dr hab. Kalina Wojciechowska – polska teolożka i biblistka ewangelicka, pracowniczka naukowo-dydaktyczna Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie oraz wykładowczyni Ewangelikalnej Wyższej Szkoły Teologicznej we Wrocławiu. Absolwentka Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej z 1997 r., studiowała również w Instytucie Filologii Klasycznej Uniwersytetu Warszawskiego oraz na Ewangelickim Fakultecie Teologicznym (Evangelisch – Theologische Fakultät) Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma w Bonn. W 1999 r. obroniła w ChAT pracę doktorską z zakresu biblistyki, a w 2008 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych w zakresie teologii biblijnej. Od 1999 r. adiunkt, a od 2008 r. profesor nadzwyczajny w katedrze Wiedzy Nowotestamentowej i Języka Greckiego ChAT. W 2011 roku została wybrana na członka Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk. Od 2012 roku jest członkinią Zespołu Języka Religijnego Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN. Muzeum Narodowe w Warszawie od 20 września 2013 do 2 lutego 2014 roku prezentowało wystawę dzieł Guercina, jednego z najwybitniejszych malarzy włoskiego baroku. Wśród eksponowanych płócien znalazły się najsłynniejsze kompozycje pochodzące z kolekcji włoskich – pinakoteki oraz kościołów i pałaców Cento, rodzinnego miasta malarza, a także ze zbiorów słynnej rzymskiej Galleria Nazionale d’Arte Antica di Palazzo Barberini (Galerii Barberinich). Publiczność miała wyjątkową okazję zobaczyć jedno z najbardziej intrygujących i zagadkowych dzieł w historii nowożytnego malarstwa Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #sztuka #kultura #guercino #barok #malarstwo

Debata Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia zorganizowana 18 lutego 2015 r. w Centrum Konferencyjnym Zielna w Warszawie [1h56min] - język rosyjski https://wszechnica.org.pl/wyklad/debata-rosja-ukraina-jak-budowac-mosty/ Debata "Rosja - Ukraina. Jak budować mosty?" zorganizowana przez Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia, której gośćmi byli: Ajder Mużdabajew, zastępca zastępca redaktora naczelnego dziennika „Moskiewski Komsomolec” i Witalij Portnikow, ukraiński dziennikarz i publicysta. Debatę poprowadził Łukasz Adamski z Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia. Tematem spotkania był stan relacji społecznych miedzy Ukraińcami a Rosjanami w obliczu obecnie toczącego się konfliktu. Czy i jak wojna zmieniła stan relacji zwykłych obywateli? Czy obecnie możliwa jest jakakolwiek forma dialogu między narodami. Czy w ogóle jest pożądana? Jaką rolę mogą pełnić Polacy w dialogu rosyjsko-ukraińskim, czy mają doświadczenie, którym mogą się podzielić? Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #rosja #polska #ukraina #politykazagraniczna