Polacy budują swój atom, Niemcy od niego odeszli. Dlaczego? Podcast drugi rzut OKA

Energetyka jądrowa początkowo wydawała się cudem, w końcu zaczęła jednak wywoływać opór, szczególnie w Niemczech. Berlin zdecydował o odejściu od atomu, co dokonało się w 2023 roku. Czy słusznie?Atom miał być ratunkiem dla Europy, która po II wojnie światowej potrzebowała energii potrzebnej do odbudowy i rozwoju gospodarki. To od lat 60. XX wieku napędzało rozwój atomu. Ważne był też rosnący sceptycyzm wobec innych paliw, zasilających elektrownie.W 1973 roku na Bliskim Wschodzie wybuchła wojna Jom Kipur. Konflikt pomiędzy Izraelem a Egiptem i Syrią był wstrząsem nie tylko w geopolityce, ale i gospodarce. Koalicja państw arabskich, kontrolujących eksport ropy naftowej, objęła embargiem na ten surowiec kraje Zachodu, popierające w tej wojnie Izrael.W ten sposób wybuchł kryzys paliwowy. Cena pozostałej na zachodnim rynku ropy poszła w górę skokowo. Pięć lat po tym kryzysie nastąpił kolejny, wraz z dramatycznym spadkiem wydobycia w Iranie w 1979 roku, po islamskiej rewolucji. Oba te wydarzenia pokazały, że ropa nie jest pewnym źródłem energii.Dlatego w latach 70. np. Holendrzy przesiadają się na rowery, a europejska energetyka zaczyna szukać alternatyw dla ropy, jednego z głównych paliw zasilających elektrownię.Kraje Zachodu decydują się na wejście w znaną już technologię, obecną w energetyce od 1955 roku, choć wywodzącą się ze świata militariów. No i w ten sposób w Europie rozpoczyna się era atomu. Odważnie i zdecydowanie wchodzą w nią Francuzi.Na początku lat 70. ropa stanowiła główne źródło we francuskim miksie energetycznym, pochodziło z niej około 70 proc. produkowanego w tym kraju prądu. Pomiędzy 1972 a 1974 koszty jej importu do Francji rosną czterokrotnie. W związku z tym już w 1973 roku powstaje plan Mesmera, od nazwiska ówczesnego premiera, który kieruje energetykę na atomowe tory. Nieco ponad sześć lat później Francje zasilają już trzy nowe reaktory jądrowe.Do pościgu za atomową przyszłością dołączyły wtedy Niemcy Zachodnie, gdzie atom nie jest nowością. Wykorzystywano go tam od lat 60. Już we wczesnych latach 70. władze napotykały jednak opór społeczny, który w końcu doprowadził do porzucenia tej technologii w powolnym procesie — od wczesnych lat 2000.Energetyka jądrowa w wielu krajach, szczególnie w czasie zimnej wojny, kojarzyła się z zagrożeniem bronią atomową. Między innymi dlatego rósł sceptycyzm wobec elektrowni opierających się na paliwie nuklearnym.“Na tej kanwie doszło do tego, że Niemcy zaczęli być społeczeństwem antyjądrowym. Bo z jednej strony ich położenie geograficzne i obecność wojsk NATO podczas zimnej wojny oraz nieustane zagrożenia ze strony Związku Sowieckiego, okupującego zresztą część tego kraju, tworzącego odrębne państwo, będące częścią bloku sowieckiego, to wytworzyło tę atmosferę strachu przed zniszczeniem. Niemcy mieli świadomość, że w razie wybuchu tej gorącej wojny w Europie, wojny jądrowej, zwłaszcza oni będą pierwszym celem, jako baza dla wojsk NATO” – wyjaśnia nam Jakub Wiech, autor portalu Energetyka24 i podkastu Elektryfikacja.

Czy wiesz, co zrobić, kiedy padnie internet, zawyją syreny, a kontakt z bliskimi się urwie? Większość z nas nie chce o tym myśleć. Ale wojna nie pyta, czy jest się gotowym. W tym odcinku rozmawiam z Agnieszką Lichnerowicz — dziennikarką radia Tok FM i autorką książki „Idzie wojna? Spodziewaj się najlepszego, przygotuj na najgorsze”. Autorka rozmawia z 13 ekspertami: wojskowymi, socjolożkami, filozofami i osobami, które pracują na froncie.Agnieszka w 2022 roku spędziła kilka tygodni jako korespondentka w Ukrainie, w pierwszych dniach i tygodniach po rosyjskiej inwazji.Ale zarówno książka, jak i nasza rozmowa, nie są tylko o wojnie. Są również o sytuacjach nadzwyczajnych, no bo jak się zachować w trakcie powodzi, braku prądu czy pożaru? Te sytuacje, może nie tak bardzo powszechne w naszym codziennym życiu, to jednak zdarzają się i zdarzyć mogą.Książka Agnieszki nie ma straszyć, tylko koić. "Mam poczucie i wiele badań to potwierdza, że w polskim społeczeństwie jest sporo strachu. Również tego związanego z zagrożeniami o charakterze militarnym" - mówi.Dodaje, że ten lęk, zamiast nas mobilizować, często paraliżuje. "Zamiast inspirować do działania, do przygotowania się – zatrzymuje nas w miejscu" - tłumaczy.A przecież nie chodzi tylko o wojnę. Żyjemy w epoce tzw. polikryzysów – ciągle zmieniającego się, nieprzewidywalnego świata. Pandemia, kryzys klimatyczny, kolejne zawirowania gospodarcze, niepokój społeczny. Do tego wojna w Ukrainie, kryzys na Bliskim Wschodzie i ryzyko eskalacji konfliktów."Jako społeczeństwo jeszcze się z tą nową rzeczywistością nie pogodziliśmy. Wielu ludzi żyje nadzieją: - To się przecież kiedyś skończy. Wrócimy do tego, co było. Tylko że tego, co było, już nie będzie" - opowiada Lichnerowicz."Nie chcę, żeby Putin kierował moim życiem. Nie chcę, żeby zastraszanie decydowało, co robię, gdzie jestem i jak się czuję. Chcę, żeby moje otoczenie – sąsiedzi i współmieszkańcy, też byli na to odporni. Bo im bardziej jesteśmy przygotowani, im więcej mamy rzeczy przemyślanych, tym mniej reagujemy chaotycznie" - dodaje autorka.Z tej rozmowy dowiecie się również:czym jest odporność państwowa na przykładzie Finlandii i czy dotyczy tylko zbrojeń i wydatków na armię.czy feminizm w naszym regionie za mało zajmuje się bezpieczeństwem?czy warto mieć plecak ewakuacyjny i co do niego spakować.-----------------------------------------------------------------------------------Jeśli wy, słuchacze i czytelniczki macie jakieś pomysły, tematy, przemyślenia, z którymi chcielibyście się podzielić, to zapraszam do [email protected]: nataliasawka_

„To nie pani ma złe myśli, tylko pani mózg”. Jak pomóc kobietom w psychozie poporodowej.Dział reportażu OKO.press przedstawia audioreportaż na podstawie tekstu Anny Pamuły "Matka w oknie. Czy zabiłam córkę?". Realizacja i opracowanie muzyczne: Filip Przybylski i Longstreet Studio.

Nie wiemy, jaka jest logika Xi Jinpinga. Czy otacza się ludźmi, którzy rzeczywiście dają mu dostęp do zróżnicowanych źródeł informacji? A może żyje w paranoicznym świecie egzystencjalnego zagrożenia ze strony USA? Rozmawiamy o Chinach z dr Alicją Bachulską „W Europie, w Polsce mamy często tendencję do orientalizowania Chin. Ale używanie kategorii inności sprawia, że możemy mówić, że nie powinniśmy używać naszych zachodnich, demokratycznych, liberalnych kategorii czy wartości do oceniania Chin.To jest bardzo korzystne dla chińskiego reżimu, który może budować narrację o tym, że Chiny są inne i mają inne wartości – równorzędnie ważne jak te liberalne, zachodnie” – mówi w podcaście „Drugi Rzut OKA” dr Alicja Bachulska, analityczka ds. Chin z Europejskiej Rady Spraw Międzynarodowych.Obraz Chin widziany przez eksperta różni się znacząco od stereotypów, którymi posługujemy się na co dzień, takimi właśnie, jak całkowita „inność” Chin. Co nie zmienia jednak faktu, dodaje Alicja Bachulska, że w kraju Środka wszystko jest podporządkowane politycznie przetrwaniu partii komunistycznej.Weźmy na przykład „narrację o wielkich zmianach”, którą chińskie władze obecnie głoszą. Mówi ona, że kończy się hegemonia zachodniego świata, że Chiny będą miały wreszcie rolę w globalnej polityce, na jaką zasługują.„Być może jest to narracja, w którą rzeczywiście wierzy chiński rząd, bo widzi sygnały, że świat zachodni chyli się ku upadkowi. Ale służy do budowania wewnętrznego systemu inwigilacji, który ma zabezpieczać chińskie społeczeństwo przed obcymi wpływami. Bo Stany Zjednoczone chciałyby zmiany reżimu w Chinach” – tłumaczy ekspertka.Z naszej rozmowy dowiecie się również:Dlaczego chińscy analitycy wybuchają śmiechem, kiedy słyszą o „odwróconym Kissingerze”.Jak Chiny zmieniła pandemia.Czy będzie chińska inwazja na Tajwan (tzn. niezupełnie tego się dowiecie, bo mojej rozmówczyni ciągle zadają to pytanie i odpowiada na nie w sposób przewrotny i ciekawy).

Wiele osób spakowało rodzinę do samochodów i pojechało na granicę. Rząd w ogóle nie pomagał ludności cywilnej. W Iranie nie ma schronów, nie procedur kryzysowych, ludzie działali po omacku i w panice – dr Ludwika Włodek opowiada o reakcji Irańczyków na izraelski atak.„Część Irańczyków, którzy mają poglądy antyreżimowe, nie są zwolennikami ani Chamenejego, ani w rządzącej kliki, też uważa, że należy protestować przeciwko atakom Izraela. Ja się obawiam, że poparcie dla programu atomowego w Iranie wzrośnie, dlatego, że Irańczycy są narodem bardzo dumnym. Świat nie docenia irańskiego nacjonalizmu i trochę nie rozumie, na czym on polega” – mówi moja rozmówczyni, dr Ludwika Włodek, ekspertka od świata perskojęzycznego z Uniwersytetu Warszawskiego.Rozmawiamy o niedawnym ataku Izraela na Iran w celu zahamowania irańskiego programu atomowego, do którego później przyłączyły się Stany Zjednoczone.Choć w zachodnim świecie słychać było głosy nadziei, że ta dotkliwa porażka Iranu – który w kilkanaście godzin w zasadzie utracił system obrony przeciwlotniczej, dowódców armii najwyższego szczebla i czołowych naukowców zaangażowanych w program atomowy, spowoduje upadek reżimu ajatollahów, moja rozmówczyni jest sceptyczna.„Przeprowadziłam kilka wywiadów z Szirin Ebadi, aktywistką praw człowieka i laureatką pokojowej nagrody Nobla. Za każdym razem powtarzała, że żadna interwencja zewnętrzna nie spowoduje demokracji w Iranie, że Irańczycy muszą sami zmienić reżim. Oczywiście można im pomagać na przykład poprzez niedawanie Iranowi technologii, które służą do inwigilacji ludzi czy blokowania internetu. Natomiast tę polityczną część Irańczycy muszą odrobić sami. Wydawałoby się, że powinniśmy być mądrzejsi. Mamy za sobą przykład Iraku, Afganistanu” – mówi Ludwika Włodek.Rozmawiamy także o hipokryzji premiera Izraela Binjamina Netanjahu, który przedstawił atak na Iran jako działanie na rzecz wyzwolenia irańskich kobiet i o fatalnej sytuacji gospodarczej Iranu, który niczego tak nie potrzebuje jak złagodzenia sankcji.

Ucieczki. Przechodzenie granicy tyłem w celu upozorowania przekroczenia granicy w stronę PRL. Przechodzenie gęsiego po śladach osoby pierwszej. Przechodzenie pasa granicznego na szczudłach. Na czworakach. Na kolanach i łokciach. TrójskokiemDział reportażu OKO.press przedstawia audioreportaż na podstawie tekstu Włodzimierza Nowaka "Była bitwa na traktory. Wszystkie ucieczki Zygfryda". Realizacja i opracowanie muzyczne: Filip Przybylski i Longstreet Studio.Więcej audioreportaży znajdziesz na stronie OKO.press pod adresem:⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠https://oko.press/media/audioreportaze⁠

Proces przywracania praworządności miał być precyzyjny jak chirurgiczna operacja. Czy po wyborach prezydenckich trzeba będzie pogodzić się z jedynie wycinkowym sukcesem?Po wyborach prezydenckich kończy się w Polsce pierwszy etap przywracania praworządności. Koalicja 15 października liczyła na nowego prezydenta, który wesprze ustawy reformujące wymiar sprawiedliwości. Przyszła prezydentura Karola Nawrockiego zmusza rząd do przyjęcia nowej strategii.W podcaście Drugi Rzut Oka Anna Wójcik rozmawia z Krzysztofem Izdebskim, prawnikiem i ekspertem Fundacji Batorego, o tym, co można – i co warto – zrobić w wymiarze sprawiedliwości.Koalicja 15 października stara się ignorować skrajnie upolityczniony za rządów PiS Trybunał Konstytucyjny: nie powołuje sędziów na wolne miejsca, nie publikuje wyroków. Rządzący politycy zaczęli żyć w rzeczywistości, w której Trybunał jest po prostu zbędny. Czy obecny rząd realnie będzie chciał jego odbudowy?Jeśli tak, jedną z możliwości jest reset konstytucyjny, czyli obsadzenie Trybunału od nowa. Tę ideę od dawna popierali politycy opozycyjnej Konfederacji, ale do zmiany konstytucji w obecnej kadencji parlamentu potrzebne są głosy PiS, na co raczej nie ma co liczyć. Obecny prezes Trybunału Konstytucyjnego Bogdan Święczkowski, za rządów PiS wiceminister sprawiedliwości i prokurator krajowy, z entuzjazmem powitał wybór Nawrockiego na prezydenta.Można się spodziewać, że Trybunał Konstytucyjny dalej będzie pomagał partii Jarosława Kaczyńskiego.Alternatywą jest metoda „krocząca”, systematyczne powoływanie nowych sędziów na wakaty, których w tym roku jest cztery, a w przyszłym roku pojawią się kolejne dwa. Izdeb­ski, tak jak prof. Ewa Łętowska, skłania się ku tej opcji – jego zdaniem to rozwiązanie najprostsze, najbardziej rozsądne i zgodne z prawem. Daje szansę na stopniowe odnawianie Trybunału.Kluczowym wyzwaniem dla rządzących jest reforma Sądu Najwyższego i konieczność uregulowania statusu tysięcy wadliwie powołanych sędziów, do czego Polskę zobowiązuje wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Przed wyborami prezydenckimi ministerstwo sprawiedliwości przedstawiło projekt ustawy zakładający likwidację dwóch izb powołanych przez PiS oraz uporządkowanie statusu sędziów powołanych w wadliwej procedurze. Część z nich miała stracić status sędziów, inni mieli stracić awanse. Ten kierunek prawdopodobnie nie spodoba się prezydentowi Nawrockiemu.Wójcik i Izdebski zgodzili się, że rząd powinien uchwalić stosowne ustawy, nawet jeśli spodziewa się weta. Paradoksalnie, faktyczne wprowadzenie w życie reformy mogłoby dać w jakiś sposób korzystny dla PiSu spektakl. Część wadliwie powołanych sędziów kontestowałaby zastosowane wobec nich mechanizmy. Zdaniem Izdebskiego w oczach społeczeństwa reforma sądów nie zawsze kojarzy się z naprawą, a często z politycznymi targami.Czy nowa większość rządząca znajdzie sposób na skuteczne działania mimo politycznej blokady? Czy naprawdę chce reformować Trybunał, czy wygodniej jej, że ten po prostu nie działa? I czy istnieje sposób na to, by w tym wszystkim zachować pryncypialność — trzymać się prawa, a nie doraźnych potrzeb politycznych?W odcinku rozmawiamy też o:ile ustaw z „Action Planu” na rzecz przywracania praworządności uchwalono i dlaczego tak mało,napięciu między oczekiwanym perfekcyjnym „uzdrowieniem” państwa prawa a polityczną rzeczywistością,społecznym odbiorze reform.OKO.press finansowane jest głównie z darowizn Czytelników. Dzięki Tobie możemy pracować – śledzić, szukać, pytać, sprawdzać, opisywać, porównywać – i nie odpuszczać.👁‍🗨 Czytasz OKO? Wpłać na OKO 👉 https://oko.press/wesprzyjFundacja Ośrodek Kontroli Obywatelskiej OKO92 1160 2202 0000 0003 0434 1595Bank Millenniumul. Madalińskiego 67B/3802-549 WarszawaDziękujemy!

Dr Beata Stepanow: „Dlaczego cukrzyca wymaga specjalnej edukacji? Bo pacjent jest sam dla siebie lekarzem. W gabinecie przebywa 10 minut, a potem wraca do domu i musi sobie poradzić z chorobą, która jakże często, nie daje objawów bólowych. Dlatego jest taka niebezpieczna”Z dr. n. med. i dr n. o zdrowiu Beatą Stepanow rozmawiam o cukrzycy. Pani doktor jest prezeską Stowarzyszenia Edukacji Diabetologicznej, dyrektorką Centrum Edukacji i Specjalistycznej Opieki Medycznej. Od 25 lat zajmuje się edukacją osób chorych na cukrzycę i ich rodziny.Beata Stepanow: „Jakże często ludzie dowiadują się o cukrzycy, kiedy już wystąpią powikłania, czyli np. na oddziale kardiologicznym, bo wystąpił zawał. Na neurologii, bo pojawił się udar i dopiero w szpitalu słyszą, że prawdopodobnie od dłuższego czasu borykają się z nieprawidłową glikemią”.„Albo dowiadują się o chorobie u okulisty. Przychodzą do mnie i mówią ‘Pani Beato, to chyba starość, bo coś słabo widzę’”.„Badania profilaktyczne powinny być obowiązkowe, tak, jak mamy obowiązek badania auta raz w roku. I wszyscy wiemy, że jak nie zrobimy przeglądu, płacimy karę”.„Zawsze powtarzam, że każda osoba czy z cukrzycą, czy jakąkolwiek inną chorobą przewlekłą, powinna mieć obowiązek wejścia w proces edukacji.Czyli masz rozpoznaną jednostkę chorobową, zostajesz skierowany na obowiązkową edukację. Wspaniale, korzystasz z refundacji. Ale jeśli nie dowiesz się, jak działają leki, co masz robić w kwestii żywienia czy aktywności fizycznej, jak ma wyglądać twoje codzienne życie, to masz zabieraną refundację”.„Niestety, mamy w kraju medyczny wskaźnik wstydu. Bo Polska jest pierwsza w Europie, jeśli chodzi o liczbę amputacji kończyn dolnych [poważnego powikłania cukrzycy]. Ale mamy się także czym pochwalić, ponieważ nasza pediatria diabetologiczna jest najlepsza w Europie. Dlaczego? Bo tam jest profesjonalna edukacja.”„Porównujemy cukrzycę do współczesnego konia trojańskiego. Kiedy mówię do dzieci, że trzeba wygonić konia trojańskiego z domu, dzieci się mnie pytają: ‘Ale jak to zrobić?’” „W bardzo prosty sposób. Otwórzcie lodówkę. Wyciągnijcie z niej wszystko, co tam jest i przeanalizujcie, gdzie siedzi koń. On jest ukryty, dlatego czytamy etykiety, sprawdzamy, gdzie jest cukier. I w formie zabawy wyganiamy konia trojańskiego z domu.Tym koniem jest także tapczan czy ta kanapa, która woła nas: ‘Hop, hop! Chodź, usiądź, nic nie rób’”.

„Koalicja rządząca nie dała ludziom nadziei na przyszłość” – w podcaście Drugi Rzut OKA Anna Wójcik rozmawia z Michałem Danielewskim o porażce Trzaskowskiego, sile negatywnego głosowania, błędach KOTo pogłębiona analiza jednej z najważniejszych kampanii ostatnich lat – nie tylko o personaliach i strategiach, ale o strukturze polskiej polityki i zdolności do wygrywania. Także tej psychologicznej. Z redaktorem naczelnym OKO.press rozmawiamy o sile, słabości i granicach obecnego duopolu PO–PiS.W polskim ustroju, żeby realnie rządzić, trzeba mieć przychylnego czy neutralnego prezydenta, bo ten może skutecznie blokować działania większości sejmowej. Jednak Koalicja Obywatelska od wielu lat nie potrafi wypromować postaci, która zdobyłaby ponad 50 proc. głosów w wyborach prezydenckich. Od 15 lat prezydentów wskazuje i skutecznie promuje Jarosław Kaczyński.„Paradoks polega na tym, że najlepszy możliwy kandydat KO przegrał z najgorszym możliwym kandydatem PiS”, zauważa Danielewski. Dziś łatwo spekulować. „Oczywiście każdy, kto ma teraz interes polityczny w tym, żeby podminowywać środowisko Trzaskowskiego, będzie mówił: »Radosław Sikorski byłby lepszy«. Może tak, a może nie".Pomimo przewagi w sondażach, KO nie potrafiła skutecznie zmobilizować swojej bazy: „Koalicja rządząca nie dała ludziom nadziei na przyszłość. Mimo pewnego skrętu w stronę socjaldemokracji nie wypromowano reform, które miały realny społeczny potencjał". Takich jak wprowadzona już waloryzacja 800 plus czy program Aktywny Rodzic, renta wdowia, która wchodzi w życie od 1 lipca, czy świadczenie wspierające.Nawrocki był słabym kandydatem, ale nagle „zaczął nabierać masy znaczeniowej – nie z programem, ale z historią: facet z trudnej dzielnicy, twardy kibol, trochę szemrany, ale zaradny. A kto tak nie robi? I nagle przestał być przezroczysty”. Kontrast między kandydatami był znaczący: „Elektorat Nawrockiego mówił: »nie głosuję na niego, głosuję przeciwko Trzaskowskiemu, przeciwko Tuskowi«. A elektorat Trzaskowskiego: »głosuję, bo to dobry kandydat«”.Jednak kluczowe były oceny rządu. Rząd koalicji 15 października był bardziej niepopularny niż rząd Mateusza Morawieckiego, kiedy PiS oddawał władzę w 2023 roku. W tym kontekście to, że walka w drugiej turze między Trzaskowskim a Nawrockim była i tak wyrównana, zdaniem Michała Danielewskiego, to „coś z kategorii cudu”.W odcinku także:Czy tzw. Wolna Wigilia i wizyta Tuska w Kijowie miały wpływ na wynik Trzaskowskiego?Dlaczego PO nie potrafi odświeżać twarzy tak jak PiS?Czy liberalny populizm to przyszłość polskiej sceny politycznej?Jak może wyglądać nowa faza duopolu PO–PiS – i czy duopol w ogóle przetrwa?OKO.press finansowane jest głównie z darowizn Czytelników. Dzięki Tobie możemy pracować – śledzić, szukać, pytać, sprawdzać, opisywać, porównywać – i nie odpuszczać.👁‍🗨 Czytasz OKO? Wpłać na OKO 👉 https://oko.press/wesprzyjFundacja Ośrodek Kontroli Obywatelskiej OKO92 1160 2202 0000 0003 0434 1595Bank Millenniumul. Madalińskiego 67B/3802-549 WarszawaDziękujemy!Finansujesz OKO.press comiesięczną darowizną? Dołącz do grupy Twoja OKOlica, gdzie porozmawiasz z innymi czytelnikami i czytelniczkami, będziesz mieć możliwość bezpośredniego kontaktu z osobami z redakcji i obejrzysz Polityczny PLUS, czyli dodatkowy materiał dostępny wyłącznie dla darczyń i darczyńców ➡ https://www.facebook.com/groups/750410339317905

Wiadomości przychodziły sekunda po sekundzie: „Przepraszam, to było mega głupie z mojej strony“, „Złożyłaś zawiadomienie na policję?!", „Sam nie wiem, co ja sobie myślałem“Dział reportażu OKO.press przedstawia audioreportaż na podstawie tekstu Katarzyny Karpińskiej "Telefon z penisem. Jak Niemcy i Austria radzą sobie (lub nie) z dick picami". Realizacja i opracowanie muzyczne: Filip Przybylski i Longstreet Studio.Więcej audioreportaży znajdziesz na stronie OKO.press pod adresem:⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠https://oko.press/media/audioreportaze⁠