Tamerlan i Samarkanda | 1336-1395 | 1/2

Decydujące zwycięstwo nad Tochtamyszem przyniosło Timurowi wielkie łupy i sławę, która wstrząsnęła ziemiami Stepu Pontyjskiego. Po opanowaniu dużej części dawnych ułusuów Czagataja i Hulagu w ręce emira z Samarkandy wpadła Złota Orda, ułus Dżocziego, który co prawda nie wszedł oficjalnie w skład imperium Timurydów ale uznawał zwierzchność kalekiego emira. Ludzie Timura spokojnie wracali na południe pokonując przełęcze kaukaskie objuczeni łupami z Saraju, Tany i Astrachania, za sobą zostawili zdruzgotaną Złotą Ordę, która pogrążała się w wojnach domowych. Wesprzyj mnie na:https://patronite.pl/mrocznewiekihttps://buycoffee.to/mrocznewiekihttps://suppi.pl/mrocznewiekiMroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.Okładka: Stanisław Chlebowski "Bajazyd na dworze Tamerlana"Opracowania:Beckwith C., Imperia Jedwabnego Szlaku, PIW, 2020.Małowist M., Tamerlan i jego czasy, PIW, Warszawa 1991.Marozzi J., Tamerlan. Miecz Islamu, Zdobywca Świata, Amber, Warszawa 2006.Saunders J. J., The History of the Mongol Conquests, University of Pennsylvania Press 2001.

[REKLAMA] Odbierz rabat w wysokości 100 zł na zakup swojej sztabki złota w sklepie Goldsaver tutaj: http://goldsaver.pl/kod/mrocznewiekiW mrokach nocy z 19 na 20 czerwca 1941 roku, grupa radzieckich antropologów w pocie czoła pracowała w kryptach średniowiecznego, muzułmańskiego mauzoleum Gur-i Mir w Samarkandzie, wówczas leżącej na terenie jednej z republik radzieckich. W grobowcu emira badacze pracujący pod patronatem samego Stalina odsłaniali po kolei sarkofagi należące do dynastii Timurydów, panujących sześć stuleci wcześniej w Azji Centralnej. Zwieńczeniem prac naukowców miało być otwarcie marmurowego grobowca w którym spocząć miały doczesne szczątki samego Timura, wielkiego emira, w Europie znanego pod zniekształconym przezwiskiem - Tamerlan.Wesprzyj mnie na:https://patronite.pl/mrocznewiekihttps://buycoffee.to/mrocznewiekihttps://suppi.pl/mrocznewiekiMroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.Okładka: ChatGPTOpracowania:Beckwith C., Imperia Jedwabnego Szlaku, PIW, 2020.Małowist M., Tamerlan i jego czasy, PIW, Warszawa 1991.Marozzi J., Tamerlan. Miecz Islamu, Zdobywca Świata, Amber, Warszawa 2006.Saunders J. J., The History of the Mongol Conquests, University of Pennsylvania Press 2001.

Z kodem "mrocznewieki" kup książkę:https://mtbiznes.pl/przeswity/wydawnictwo-przeswity/historia/narodziny-i-upadek-mocarstwKlęska poniesiona przez Wielką Armię na wschodnich bezkresach miała się okazać początkiem końca imperium, które nie miało sobie w Europie równych od starożytności. W porównaniu do Imperium Romanum będącego punktem odniesienia dla wszystkich późniejszych tego typu przedsięwzięć Pierwsze Cesarstwo Francuzów okazało się tworem bardzo efemerycznym, zdolnym przetrwać jedynie dekadę. Na płaszczyźnie politycznej dziełu Napoleona bliżej było do krótkotrwałych i dość efemerycznych konstrukcji wznoszonych w innych epokach przez Attylę, Tamerlana czy Hitlera, imperiów które w najlepszym wypadku rozpadały się zaraz po zgonie ich twórców.Wesprzyj mnie na:https://patronite.pl/mrocznewiekihttps://buycoffee.to/mrocznewiekihttps://suppi.pl/mrocznewiekiMroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.Opracowania:Chandler D., The Campaigns of Napoleon, Scribner 1973.Chandler D., Dictionary of the Napoleonic Wars, Wordsworth Editions 1999.Kennedy P., Narodziny i upadek mocarstw. 500 lat burzliwej historii największych potęg świata, Prześwity 2025.Roberts A., Napoleon Wielki, Magnum, Warszawa 2015.Zahorski A., Napoleon, PIW, Warszawa 1982.

Wesprzyj mnie na:https://patronite.pl/mrocznewiekihttps://buycoffee.to/mrocznewiekihttps://suppi.pl/mrocznewiekiSam Trajan tymczasem został zapamiętany jako Optimus Princeps, i nie bez powodu. Tak jak August i Wespazjan przed nim, z wielką dojrzałością i subtelnością realizując swoje cele. Zachowywał przy tym fasadowy szacunek dla tradycji republikańskich, chociaż zdaniem Tacyta to za czasów Trajana pryncypat zmienił się w dominację. Za łagodnością i powierzchownym powiewem wolności szła rozbudowa podwalin pod silną, cesarską biurokrację opartą już nie na senatorach ale ekwitach i ludziach w pełni zależnych od cesarza. Trajan umiejętnie skonsolidował panowanie godnie imitując proces rozpoczęty przez Augusta, doprowadzając pryncypat do jego zenitu.Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.Okładka: Alessandro Pigna "Przemowa cesarza Trajana"Źródła:Kasjusz Dion, Roman History. Book 68th, Vol. VIII of the Loeb Classical Library edition, 1925.Pliniusz Młodszy, Pliny the Younger Complete Letters. Book X, tłum. P. G. Walsh, Oxford University Press 2009.Opracowania:Bennett J., Trajan. Optimus Princeps - Życie i czasy, Napoleon V, Oświęcim 2017.Grainger J. D., Nerwa i problem sukcesji w Rzymie w latach 96-99, Napoleon V, Oświęcim 2017.Krawczuk A., Poczet cesarzowych Rzymu, Iskry, Warszawa 2006.Krawczuk A., Poczet cesarzy rzymskich, Iskry, Warszawa 1986.

Subskrybuj:https://creators.spotify.com/pod/show/michal-kuzniar/subscribeWesprzyj na:https://patronite.pl/mrocznewiekihttps://buycoffee.to/mrocznewiekihttps://suppi.pl/mrocznewiekiU schyłku IX stulecia świat Estów przypominał realia panujące u ich słowiańskich sąsiadów zza miedzy. Był to świat rozdrobnienia politycznego i rywalizacji niewielkich grup etnicznych, którym mogli przewodzić watażkowie stojący na czele lokalnych dynastii. Ten chaotyczny i ciągle bardzo enigmatyczny dla nas świat zmierzał jednak ku nieuchronnemu końcowi. W dalekiej Wielkopolsce, będącej do tej pory krainą o drugorzędnym znaczeniu, w dorzeczu Warty i jej dopływów - Obry i Prosny, rozwijała się bowiem energiczna, rodzima dynastia, która w ciągu zaledwie paru dekad miała gwałtownie wstrząsnąć krajem Wisły. Na horyzoncie majaczył już cień pierwszych Piastów. Dzięki nim kolejne stulecie stanie się wiekiem żelaza, płonących grodów, masowych przesiedleń i wymuszonej siłą konsolidacji tej barwnej, chaotycznej mozaiki jaką musiał być kraj Wisły w okresie przedpaństwowym.Okładka: Midjourney AIMroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.Teksty źródłowe:Labuda G., Słowiańszczyzna starożytna i wczesnośredniowieczna. Antologia tekstów źródłowych, Wydawnictwo PTPN i Wydawnictwo Sorus, Poznań 1999. Opracowania:Buko A., Archeologia Polski Wczesnośredniowiecznej. Odkrycia - hipotezy - interpretacje, Wydawnictwo Trio, Warszawa 2005.Buko A., Świt państwa polskiego, Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 2021.Kaczanowski P., Kozłowski J. K., Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), Wydawnictwo Fogra, Kraków 1998.Labuda G., Stieber Z., (red.), Słownik starożytności słowiańskich, Ossolineum, Wydawnictwo PAN, Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk 1961-1996.Urbańczyk P., Zanim Polska została Polską, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2015.Artykuły:M. Latałowa, Przyrodnicze ślady przemian osadniczych między Odrą a Wisłą w I tysiącleciu po Chr., w: Barbarzyńskie tsunami. Okres Wędrówek Ludów w dorzeczu Odry i Wisły, red. A. Bursche, K. Kowalski, B. Rogalski, Warszawa - Szczecin 2017.B. Sz. Szmoniewski, Early-Slavic Culture, w: The Past Societies 5. 500 AD - 1000 AD, red. P. Urbańczyk, Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 2016.A. Bitner-Wróblewska, A. Rzeszotarska-Nowakiewicz, Baltic communities present between 500 and 700 AD in today’s Poland, w: Tamże.S. Moździoch, From a tribe to a State, w: Tamże.T. Nowakiewicz, Baltic communities present in today’s Polish territory between 700 and 1000 AD, w: Tamże.

Wesprzyj mnie na:https://patronite.pl/mrocznewiekihttps://buycoffee.to/mrocznewiekihttps://suppi.pl/mrocznewiekiPewnej nocy do celi w której spał niedawno zniewolony przez Rzymian Spartakus wpełznął wąż. Gad zbliżył się do posłania trackiego gladiatora i wkrótce znalazł się tuż obok głowy drzemiącego mężczyzny. Zwabiony ciepłem ludzkiego ciała, ciekawski wąż zaczął pełznąć po ciele Spartakusa, oplatając jego skronie. W tym momencie gada dostrzegła małżonka mężczyzny, tak jak i on sam wywodząca się z dalekiej Tracji, krainy leżącej na pograniczu dzisiejszej Turcji, Bułgarii i Grecji. Relacjonujący to zdarzenie Plutarch przypisywał tej nieznanej z imienia kobiecie umiejętności profetyczne i oddawanie się ekstatycznym rytuałom ku czci Dionizosa, boga winorośli, płodności i dzikiej natury. Żona Spartakusa, pochodząca z tego samego co on plemienia, dzieliła niewolę razem ze swoim mężem, czekając na kupca w Rzymie. Teraz jednak, siedząc obok śpiącego męża w obskurnej celi gdzieś nad Tybrem dostrzegła złowieszczy znak zesłany jej przez boga. Oto bowiem wąż ów, który tak niespodziewanie znalazł się na ciele jej małżonka zwiastował mu wielką lecz niefortunną przyszłość.Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.Źródła: (fragmenty) Plutarch, Appian, Salustiusz, Liwiusz, Orozjusz, Wellejusz Paterkulus, Florus, Atenejusz, Warren, Diodor Sycylijski, Frontyn, Cyceron, Swetoniusz, Spartacus and the Slave Wars. A Brief History with Documents, tłum. Brent D. Shaw, University of Pennsylvania, Boston - Nowy Jork 2001.Opracowania:Cary M., Scullard H., Dzieje Rzymu, Tom 1, PIW, Warszawa 1992.Fields N., Powstanie Spartakusa 73-71 p.n.e., AmerCom SA, Poznań 2009.

Wesprzyj mnie na:https://patronite.pl/mrocznewiekihttps://buycoffee.to/mrocznewiekihttps://suppi.pl/mrocznewiekiW 439 roku wraz z upadkiem Kartaginy, zdobytej przez Wandalów Genzeryka formalnie przestały istnieć rzymskie prowincje afrykańskie, rozciągająca się od dzisiejszego Maroka do Libii. Rzymianie panowali nad częścią tych ziem od zdobycia rodzinnego miasta Hannibala w 146 roku p.n.e., resztę zajęli kolejni cesarze, zaś ostatecznego podboju dokończył Gajusz Kaligula swoją aneksją Mauretanii dwa stulecia później. Podboje Wandalów zdawały się być jedynie epizodem, elity rządzące w Rzymie i Konstantynopolu były pewne, że prędzej czy później zdołają odzyskać cenną Afrykę.Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.Okładka: Mozaika z Bazyliki św. Witalisa w RawennieŹródła:Prokopiusz z Cezarei, Historia sekretna, tłum. Andrzej Konarek, PIW, Warszawa 1969.Opracowania:Browning R., Justynian i Teodora, PIW, Warszawa 1977.Gabrielle M., Perry D. M., Wieki światłe. Nowa historia średniowiecznej Europy, Prześwity 2025.Haldon J., Wojny Bizancjum, Rebis, Poznań 2019.Herrin J., Bizancjum - Niezwykłe dziedzictwo średniowiecznego imperium, Rebis, Poznań 2020.Krawczuk A., Poczet cesarzy bizantyjskich, Iskry, Warszawa 2006.Ostrogorski G., Dzieje Bizancjum, PWN, Warszawa 2015.Sarris P., Justinian - Emperor, Soldier, Saint, Basic Books 2023.Shepard J. (red.), Bizancjum ok. 500-1024, Dialog, Warszawa 2012.Artykuły:Wójcik, M. (2016). Plaga Justyniana. Cesarstwo wobec epidemii. 11, 377–401. https://doi.org/10.21697/ZP.2011.11.1.20

Zamów książkę "Wieki światłe - Nowa historia średniowiecznej Europy" na https://mtbiznes.pl/przeswity/produkt/wieki-swiatle korzystając z kodu rabatowego 40% - mrocznewieki.Około roku 470, w okolicy wsi Tauresium lokalizowanej przez jednych na ziemiach dzisiejszej południowej Serbii, w okolicy miasta Nisz, a przez innych w nieco innym miejscu w Macedonii Północnej, trzech młodych mężczyzn pożegnało się z rodzinami. Czekała ich długa podróż do odległego o ponad sześćset kilometrów Konstantynopola, Nowego Rzymu. Pomimo że młodzieńcy owi byli zwykłymi wieśniakami pasącymi na co dzień świnie, kronikarze zanotowali ich imiona. Zemarchus, Dityvistus i Justyn porzucali swoje dotychczasowe życie na peryferiach cywilizowanego świata udając się nad Bosfor aby poprawić swój byt.Wesprzyj mnie na:https://patronite.pl/mrocznewiekihttps://buycoffee.to/mrocznewiekihttps://suppi.pl/mrocznewiekiMroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.Okładka: "Prezentacja Pandektów cesarzowi Justynianowi", Hermann Joseph Wilhelm Knackfuss, 1891.Źródła:Prokopiusz z Cezarei, Historia sekretna, tłum. Andrzej Konarek, PIW, Warszawa 1969.Opracowania:Browning R., Justynian i Teodora, PIW, Warszawa 1977.Gabrielle M., Perry D. M., Wieki światłe. Nowa historia średniowiecznej Europy, Prześwity 2025.Herrin J., Bizancjum - Niezwykłe dziedzictwo średniowiecznego imperium, Rebis, Poznań 2020.Krawczuk A., Poczet cesarzy bizantyjskich, Iskry, Warszawa 2006.Ostrogorski G., Dzieje Bizancjum, PWN, Warszawa 2015.Sarris P., Justinian - Emperor, Soldier, Saint, Basic Books 2023.Shepard J. (red.), Bizancjum ok. 500-1024, Dialog, Warszawa 2012.

Jesienią 2024 roku hiszpański genetyk Jose Antonio Lorente ogłosił światu, że Krzysztof Kolumb, admirał, nawigator i wielki odkrywca, któremu słusznie przypisuje się otwarcie Ameryki na europejską kolonizację, wcale nie był Genueńczykiem jak do tej pory uważano. Zamiast tego miał być Żydem sefardyjskim, to jest takim pochodzącym z Półwyspu Iberyjskiego. Hiszpan powołał się oczywiście na efekty wieloletnich badań szczątków przypisywanych m.in. samemu Kolumbowi, jednemu z jego synów a także bratu.Wesprzyj mnie na:https://patronite.pl/mrocznewiekihttps://buycoffee.to/mrocznewiekihttps://suppi.pl/mrocznewiekiMroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.Okładka: Ridolfo del Ghirlandaio, 1520Źródła:Colon Hernando, Dzieje żywota i znamienitych spraw admirała Krzysztofa Kolumba, tłum. Alija Dukanović, Wyd. MON 1965.Glas, George, The History of the Conquest of the Canary Islands, Forgotten Books, London 2018.Las Casas, Bartolomé de, Krótka relacja o wyniszczeniu Indian, tłum. Krystyna Niklewiczówna, W Drodze, Poznań 1988.Opracowania:Bergreen, Laurance, Columbus. The Four Voyages, Viking 2011.Cervantes, Fernando, Konkwistadorzy, Napoleon V, Oświęcim 2023.Pohl, John. M. D., Armie Kastylii i Aragonii 1370-1516, Napoleon V, Oświęcim 2016.Swiet, Jakow, Kolumb, PIW, Warszawa 1979.Artykuły:Albardaner, Francesc. (2010). Columbus corsair and Vicente Yañez Pinzón pirate in the Mediterranean before 1492. https://www.researchgate.net/publication/283643057_Columbus_corsair_and_Vicente_Yanez_Pinzon_pirate_in_the_Mediterranean_before_1492Domínguez, N. (2024, October 17). International experts slam alleged Columbus DNA findings: ‘Commenting on this is like commenting on aliens.’ Ediciones EL PAÍS S.L. https://english.elpais.com/science-tech/2024-10-17/international-experts-slam-alleged-columbus-dna-findings-commenting-on-this-is-like-commenting-on-aliens.html

“Ta armia wiele wycierpiała, ale to co z niej zostało jest dobre, a moja gwardia pozostała nienaruszona” - miał podsumować sytuację Wielkiej Armii Napoleon tuż przed zwycięska bitwą pod Borodino, która 7 września 1812 roku otworzyła mu drogę do Moskwy, dawnej stolicy Rosji. Cesarz Francuzów wierzył, że zdobycie tego miasta rzuci Rosjan na kolana, albo przynajmniej skłoni ich do negocjacji pokojowych. Niemal cała jego armia myślała podobnie. Tysiące rosyjskich maruderów przewalających się przez drogi między Borodino a Moskwą było tego samego zdania. W efekcie Francuzi wkraczali do miasta często mijając po drodze wycofujących się Rosjan a żadna ze stron nie kwapiła się do otwierania ognia. Po co mieliby to robić, w końcu wojna była już skończona, czyż nie?Wesprzyj mnie na:https://patronite.pl/mrocznewiekihttps://buycoffee.to/mrocznewiekihttps://suppi.pl/mrocznewiekiMroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach.Okładka: Adolph Norten, "Odwrót Napoleona z Rosji"Opracowania:Roberts A., Napoleon Wielki, Magnum, Warszawa 2015Zahorski A., Napoleon, PIW, Warszawa 1982Zamoyski A., 1812. Wojna z Rosją, Znak, Kraków 2007