Nawet umrzeć umiała na własnych zasadach - Kleopatra. Część 2

Gościnne wydanie nowego podcastu Natalii Waloch "Po swojemu". Zapraszamy do słuchania! Wychowano nas, kobiety, do zgadzania się na to, co podsuwa nam życie. Do bycia miłymi, grzecznymi, pomocnymi, idącymi na kompromisy, wyrozumiałymi… Mamy się nie kłócić, nie złościć, nie sprzeciwiać, nie histeryzować i przypadkiem nie wyskakiwać przed szereg. Z pokolenia na pokolenie funkcjonujemy w świecie skonstruowanym przez mężczyzn, któremu nasze milczenie i potakiwanie bardzo służy. Ale wcale nie musi tak być. Przecież możemy zacząć mówić „Nie”. Tego właśnie, w duchu siostrzeństwa, wsparcia i wyrozumiałości dla samych siebie, będzie nas uczyła Natalia Waloch, jeden z najmocniejszych dziennikarskich głosów w Polsce.

Z okazji 80. rocznicy powstania warszawskiego przypominamy odcinek o jednej z uczestniczek tego wydarzenia. Do powstania mknęła z wakacji na dachu pociągu. Miała zaledwie 16 lat, ale w przeciwieństwie do wielu uczestników warszawskiego zrywu nie była bojowniczką amatorką. 1 sierpnia 1944 r. miała za sobą już półtora roku w służbie AK, zaliczone kursy łączności, sanitariatu, strzelania, a nawet kurs na kierowcę. Dekady później potrafiła wyrecytować, jak zbudowany jest silnik. Miała dużo szczęścia, wiele razy umknęła śmierci. Przez to, że spóźniła się na wartę, nie rozerwała jej mina samobieżna. Raz stała już pod murem pod lufami niemieckich karabinów, a jednak uszła z życiem. Chciała być architektką albo dziennikarką, ale w powstaniu - gdy tak wiele razy nie mogła komuś pomóc, bo nie umiała - zdecydowała, że zostanie lekarką. Przepracowała 60 lat jako chirurżka i urolożka, praktykowała nie tylko w Polsce, ale też w Indiach. Nie lubiła, gdy powstanie warszawskie potępiano w czambuł, uważała, że dzięki niemu Polacy pokazali, że nie da się ich całkiem i na trwałe zniewolić. W dzisiejszym odcinku Herstorii Wysokich Obcasów Natalia Waloch i Katarzyna Wężyk opowiadają o Eleonorze Galicy-Zarembie, ps. "Maja", a później zapraszają na rozmowę z Julią Radziwiłł-Fido, wnuczką powstanki.

Nieślubna córka niedoszłej aktorki, która jako dziecko chowała się przed bombami. Do 14. roku życia przezywana wykałaczką, taka była chuda. Nawet gdy już się zaokrągliła, wciąż słyszała, że coś jest z nią nie tak: za wysoka, za ciężka, za duże usta, za długi nos, „minimum talentu, maksimum wszystkiego innego”. Odmówiła poprawiania urody i miała rację – została jedną z największych gwiazd złotej ery Hollywood, laureatką Oscara i ikoną. W dzisiejszym odcinku Katarzyna Wężyk i Natalia Waloch opowiadają o Sophii Loren.

Stosunek społeczeństwa do cyklistek najlepiej podsumowała Magdalena Samozwaniec, pisząc: “Panny na rowerach to był jednak w Krakowie evenement i shocking". Ona wsiadła na rower jako 12-latka i jeździła jak szatan, nie bacząc na to, że w gazetach rozpisywano się o tym, jak nieprzyzwoity jest rozkrok przy siedzeniu na siodełku i jak bardzo porządek społeczny podkopuje fakt, że oto kobiety noszą spodnie i podskakują wraz z rowerami na wybojach, budząc w sobie bogini wie, jakie dzikie żądze. Uchodziło jej to, bo po pierwsze po kolejnym przegranym powstaniu Polacy w sporcie zaczęli widzieć narzędzie oporu wobec zaborcy, po drugie odnosiła fenomenalne sukcesy. Większość najlepszych kolarzy tych czasów - tak, startowała w zawodach z mężczyznami - mogła tylko patrzeć na jej plecy, gdy mijała ich i prostą drogą mknęła do mety. W najnowszym odcinku Herstorii "Wysokich Obcasów" Natalia Waloch i Katarzyna Wężyk opowiadają o Karolinie Kocięckiej.

Nazywano ją kameleonem, szwedzkim sfinksem, najpiękniejszą kobietą na ziemi. Gdy wytwórnia chciała zareklamować jej nowy film, pisała na plakatach “Garbo mówi!” albo “Garbo się śmieje”, i tłumy waliły, żeby to usłyszeć i zobaczyć. Przez 16 lat hipnotyzowała widzów i dyktowała warunki szefom wytwórni, a potem zniknęła bez słowa wyjaśnienia. W dzisiejszym odcinku Katarzyna Wężyk i Natalia Waloch opowiadają o Grecie Garbo

W świat poszła pokutująca do dziś legenda o genialnej kołchoźnicy, której talent rozkwitł, mimo że rodzice nie pozwalali jej malować. Cóż, kołchoźnicą nigdy nie była, a jej geniusz wybujał mimo terroru, zimna i głodu, w jakich żyła. Zaszufladkowana jako artystka ludowa parająca się sztuką naiwną, w rzeczywistości malowała płótna nie bez kozery porównywane z obrazami mistrzów holenderskich, a jej biografia jest bodaj najtragiczniejszą opowieścią spośród tych o artystach XX w. W najnowszym odcinku „Herstorii” „Wysokich Obcasów” Natalia Waloch i Katarzyna Wężyk opowiadają o Katerynie Biłokur, gościnią jest Urszula Pieczek.

Była mistrzynią wielkich wejść: Juliusza Cezara zaskoczyła, wyskakując z dywanu, Marka Antoniusza przywitała, jako wcielenie Afrodyty, na statku o purpurowych żaglach. Ale najbardziej jest znana z wielkiego wyjścia, o które od dwóch tysięcy lat spierają się historycy i biografki, a malarze chętnie malują (w pakiecie jest bowiem wąż i naga pierś). Wiadomo na pewno, że zeszła ze sceny na własnych warunkach - i trafiła prosto do legendy. A potem do teatru i filmu. W dzisiejszym odcinku podcastu Herstorie Wysokich Obcasów Katarzyna Wężyk i Natalia Waloch opowiadają o drugiej połowie życia Kleopatry.

Jest w pierwszej dziesiątce każdej listy najsłynniejszych kobiet w historii. Szekspir napisał o niej sztukę, Liz Taylor dała twarz. Była przedstawiana jako kobieta zjawiskowej urody i niebezpieczna uwodzicielka, która zniszczyła dwóch najpotężniejszych mężczyzn swoich czasów. To, że była też skuteczną polityczką, zdolną władczynią i erudytką, a uwodziła… rozmową, zazwyczaj się do legendy nie przebija. A, i - sorry, fani i fanki Liz - najprawdopodobniej wcale nie była taka (konwencjonalnie) piękna. W dzisiejszym odcinku Herstorii Wysokich Obcasów Katarzyna Wężyk i Natalia Waloch opowiadają o Kleopatrze.

Była pierwszą paryżanką, która była miła dla Napoleona Bonaparte. Młody generał nie tracił więc czasu i ją poślubił. Gdy on zdobywał świat i pisał namiętne listy, ona wydawała jego pieniądze i zabawiała się z kochankiem. Kłócili się spektakularnie i równie gorąco godzili. Napoleon uczynił ją cesarzową i wybaczał wszystko - ale do czasu… W dzisiejszym odcinku druga część herstorii Józefiny Bonaparte

W 2014 r. została porwana przez rosyjskich separatystów, była torturowana i poddana seksualnej przemocy. Zmusiło ją to do opuszczenia rodzinnego domu, ale nie poddała się. Dziś pomaga Ukrainkom zgwałconym w czasie wojny przez rosyjskich żołnierzy i bezustannie jeździ po świecie, by alarmować międzynarodową opinię publiczną o zbrodniach, jakie mają miejsce w jej kraju. W najnowszym odcinku Natalia Waloch i Katarzyna Wężyk opowiadają o Irynie Dowhań.