Odwyk: Jezus i wybory

Siedem podstawowych wniosków z 17 lat publikowania podcastu Odwyk. Doświadczenia z 580 odcinków, które jakimś cudem dotarły do pół miliona słuchaczy - skondensowane w jedną godzinę. Zastanówmy się jak mówić o Bogu prywatnie, publicznie i w mediach, żeby... no właśnie, żeby co? Żeby coś sprzedać? Dla statystyk? Po co w ogóle mówimy o Bogu? Posłuchaj co na ten temat powie najdłużej nadający podcaster w Polsce.

W lipcu 2023, w samym środku wojny z Rosją, Martin i słuchacze Odwyku pojechali na obóz językowy dla młodzieży na Ukrainie. Uczyliśmy angielskiego, prowadziliśmy warsztaty i robiliśmy co się da, żeby było wesoło. Czasem było też poważnie, ale poważnie było po to, żeby potem było jeszcze bardziej wesoło. Zobaczcie relację z tych intensywnych dni na Ukrainie. Dla tych którzy słuchają Odwyku jako podcastu (dobry pomysł), polecam tym razem zrobić wyjątek i zobaczyć nagranie w wersji video na stronie www.odwyk.com.

Przy okazji wyborów taka sprawa: czy wyobrażasz sobie Jezusa przy urnie wyborczej? Jeżeli nie, to dlaczego nie? A jeżeli tak, to na kogo Jezus by głosował? O, to nie są tylko takie zabawy z wyobraźnią dla śmichu. Głosujący Jezus prowadzi do ważnego wniosku: przywiązanie do państwa i przywiązanie do Królestwa Bożego mogą się wzajemnie wykluczać. I co wtedy zrobić? Jak powiedział sam Jezus: nie można dwom panom służyć. A czy można mieć dwie Ojczyzny?

Skąd się wzięli Murzyni, Chińczycy, Eskimosi i Indianie? Czy Bóg stworzył Adama od razu wielokolorowego? Czy robił poprawki w trakcie? Czy może bycie nie-białym jest karą za grzechy przodków. Hej, przez całe wieki w Europie tak głosiło wielu księży i pastorów, nie ma się co śmiać. W jakim stopniu Biblia jest rasistowska? W tym odcinku o pochodzeniu czarno, czerwono i żółtoskórych według Biblii.

Papież, Żydzi i niedziela, czyli jak do tego doszło, że jasne, oczywiste i jednoznaczne w Biblii obchodzenie soboty zmieniło się w którymś momencie w obchodzenie niedzieli. Do dziś w kościołach wszelkiej maści obchodzi się najczęściej niedzielę jako święto i jakoś nie widać, żeby próbowano to zmieniać. Siła przyzwyczajenia? A może jakiś ciekawszy powód? Ale najpierw dowiedzmy się jak to się stało, że sobota stała się niedzielą.

Jedno z najpopularniejszych chrześcijańskich haseł reklamowych na świecie to: Bóg ma wspaniały plan dla twojego życia. Brzmi przyjemnie, ale w Biblii takiego zdania nie ma. Z drugiej strony jest tam mowa o tym, że Bóg ma swoje plany (niektóre odwieczne), wie co będzie, ma wszystko pod kontrolą i życzy nam dobrze. A Jezus to nawet powiedział, że i włosy na głowie są policzone. Więc może na jedno wychodzi? Nie całkiem na jedno. Z tym wspaniałym planem to lepiej ostrożnie. Ale pogadajmy o tym więcej - jak według Biblii jest z tymi wspaniałymi planami dla twojego życia.

Są trzy sposoby uprawiania chrześcijaństwa. Dwa są popularne, jeden nie. Zgadnijcie, na którym zależało Jezusowi.

Po chrześcijaństwie w Europie zostały różne ślady. Dziś ludzie wierzą we wszystko tylko nie w Boga, a kościoły się przerabia na banki, ale w głowach zostało więcej z historii biblijnych niż się wydaje. W szczególności jest jeden ważny efekt chrześcijaństwa, który mocno odróżnia mentalność mieszkańca Europy od mieszkańca Azji czy Afryki. W Polsce też widać ten efekt, ale zagłusza go efekt jeszcze silniejszy. No nie jest to szok, że Polska jest trochę dziwna. Posłuchaj, to zaraz się wyjaśni o co mi chodzi. Ciekawy jestem czy masz podobne obserwacje - napisz w komentarzu.

Z kościoła dowiesz się, że masz do wyboru: albo być abstynentem albo być alkoholikiem. Albo wieczna ucieczka albo przegrana wojna. Ale w Biblii sprawa wygląda inaczej. Jezus ani nie uciekał ani nie przegrywał, Jezus podobno z grzechem wygrał. Tylko co to właściwie znaczy? Na pewno nie to, że na ucieczce możliwości się kończą. I kto jak kto, ale to właśnie chrześcijanie powinni o tym wiedzieć najlepiej, zanim uproszczą świat do granic absurdu.

W "Dziennikach" Witolda Gombrowicza jest spostrzeżenie, które mówi o tym, skąd się tak naprawdę bierze zło. To znaczy: w naszej konkretnej rzeczywistości, a nie teoretycznie. To spostrzeżenie jest oczywiste, kiedy się już raz nad tym człowiek zastanowi, ale wnioski, które z tego płyną, mogą mocno skomplikować baśniowe rozumienie świata. Możliwe by było, że szukamy źródła zła w strumyku, a przegapiamy cały ocean? Czy "efekt Gombrowicza" ma aż taki wpływ na świat, moralność, wybory i postępowanie ludzie, to gdzie go umieścić w chrześcijaństwie? No wiadomo, gdzie go najwięcej: w kościołach, ale ważniejsze pytanie: czy powinien tam być? A jeżeli nie, to co zrobić żeby go nie było?