#136 - Męska perspektywa – o rozwoju liderskim – rozmowa z Przemysławem Śnieżyńskim - Z wiatrem w grzywie - podcast

Czy porównywanie się zawsze szkodzi, a rywalizacja musi ranić? W najnowszym odcinku opowiadam o tym, co kryje się pod powierzchnią tych zjawisk – o ich relacyjnym, emocjonalnym i często nieuświadomionym wymiarze. Pokazuję różnicę między konstruktywnym a destrukcyjnym porównywaniem się, sięgam do mechanizmów projekcji i napięć wewnętrznych, a także do roli samoakceptacji. Przyglądam się temu, kiedy rywalizacja może nas inspirować, a kiedy staje się bramą do zamrożonych lub bolesnych miejsc. To zaproszenie do refleksji nad tym, co naprawdę porusza się w nas, gdy mierzymy się np. z czyimś sukcesem.Rywalizacja i porównywanie się to zjawiska głęboko wpisane w ludzkie doświadczenie – od dzieciństwa po dorosłość. Towarzyszą im silne emocje i nieuświadomione schematy działania. Czasem prowadzą do motywacji i zachwytu, innym razem do uderzania w siebie lub dewaluowania innych. Kluczowe jest to, co się dzieje wewnątrz – czy buduje się kontakt z własnymi potrzebami, czy ucieka od niewygodnych emocji.Porównania potrafią odebrać odwagę, sprawczość i radość działania – zanim jeszcze zaczniemy. Niektóre nasze działania w ogóle nie kojarzą się z rywalizacją i choć wynikają z porównywania się – bywają potrzebne i konstruktywne. Czasem porównywanie się przejawia się poprzez zachwyt i chęć inspirowania się kimś. Jednak w wielu sytuacjach porównywanie się kończy się bolesnym zwrotem – albo przeciwko sobie, albo przeciwko komuś innemu.Porównywanie się leży w naszej naturze – to sposób, w jaki przez tysiąclecia uczyliśmy się od siebie, ale też konkurowaliśmy o zasoby. Ale dziś często rywalizujemy o rzeczy, które wcale nie są naprawdę ograniczone – tylko tak je postrzegamy.Porównywanie się może być też bramą do kontaktu z czymś zamrożonym – z potrzebą, tęsknotą, pragnieniem ekspresji. Warto wtedy zadać pytanie: z jaką częścią wewnętrzną próbuje nawiązać kontakt? Co tak naprawdę jest potrzebne?Więcej o tym – w dzisiejszym odcinku. Zapraszam!Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast139/

Zapraszam na rozmowę z Dagmarą Bałusz, uczestniczkę programów HorseSense i byłą wiceprezeskę Zarządu Fundacji Osoba Odra. Zaprosiłam Dagmarę do rozmowy o jej drodze rozwojowej, a także ścieżce serca, którą w szczególności jest działanie aktywistyczne. Rozmawiamy jak to się zaczęło i co Dagmara robi, aby się w tej drodze nie wypalić oraz jakie inspiracje można czerpać patrząc na rzekę, ale także na ludzką cielesność. Osoba Odra, inicjatywa, którą zajmowała się Dagmara dąży do tego, by nadać rzece osobowość prawną jako odpowiedź, między innymi na katastrofę ekologiczną z 2020 roku. Czy to możliwe, by rzeka mogła mieć zagwarantowane swoje prawa?Rozmawiamy o działaniach aktywistycznych, które wyprzedzają swój czas – często przynosząc efekty dopiero po wielu latach. O tym, jak nadanie głosu naturze staje się także aktem uzdrawiania.Dotykamy też głębszych warstw – relacji między troską o rzekę a troską o siebie. Mówimy o narzędziach regulacji układu nerwowego, o teorii poliwagalnej i o tym, jak praktyki szamańskie pomagają usłyszeć głos serca. Pojawia się także wątek traumy i doświadczeń traumatycznych, jakie zgodnie z najnowszymi badaniami są udziałem wielu osób w Polsce. Zastanawiamy się jak te złożone i wielowarstwowe procesy, ściśle związane z ciałem i odczuwaniem, mogą zaburzać kontakt z własną wrażliwością – również tą, która otwiera nas na naturę.Ten odcinek to opowieść o wodzie jako wartości, o prawie jako narzędziu zmiany – i o tym, jak odzyskać wewnętrzną integralność w świecie, który sam potrzebuje uzdrowienia.---O działaniach aktywistycznych i jak są powiązane ze ścieżką serca. I inne wątki tego odcinka:Fundacja Osoba Odra jako odpowiedź na wielką ekologiczną katastrofę z 2020 roku – dlaczego nadanie osobowości prawnej rzece jest ważne dla jej ochrony.Unikalne i bezprecedensowe działania aktywistów dotyczące natury, które często odnoszą skutek po wielu latach lub nawet kilku pokoleniach.Gdy rzeka nie może o siebie zadabać, bo jej naturalny rytm jest naruszany – jak podarowanie swojej energii na rzecz ochrony rzeki łączy się z procesami własnego uzdrawiania.O wadze budowania świadomości jaką wartością jest woda i rzeka oraz jak systemowe działania prawne mogą wpływać na całość.Gdy sytuacja wymaga regeneracji i zadbania o siebie – o narzędziach związanych z układem nerwowym, teorią poliwagalną.O połączeniu z naturą, które umożliwia pozostanie w harmonii i zachowanie wewnętrznej integralności.Złożone mechanizmy traumy, których wynikiem może być odcięcie nas od subtelnych poruszeń wewnętrznych – także od wrażliwości na świat natury.Jak pojawia się głos serca? O ścieżce szamańskiej.O mojej rozmówczyni: Dagmara Bałusz – ma korpoprzeszłość na stanowiskach menedżerskich (także międzynarodowych). Obecnie jest członkinią Plemienia Odry. Koordynowała działania dla Odry w województwie pomorskim. W internecie zaprasza do przestrzeni „Dagmara Bałusz – Życie na miękko” oraz na stronę inicjatywy Osoba odra.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast138/

Czasami zwolnienie tempa, zaprzestanie aktywności czy nawet sam odpoczynek może być odczuwany jako coś niewygodnego. Na poziomie układu nerwowego może być wręcz interpretowany jako zagrożenie.W tym odcinku opowiadam o różnicy między percepcją a neurocepcją. Neurocepcja to sposób, w jaki układ nerwowy odbiera daną sytuację – niezależnie od naszej świadomej decyzji. Może się zdarzyć, że stan braku aktywności zostanie zinterpretowany przez układ nerwowy jako niebezpieczny. W efekcie możemy utknąć w stanie mobilizacji, nie potrafiąc naturalnie obniżyć poziomu energii. Często wynika to z wcześniejszych doświadczeń, w których pełna mobilizacja i intensywna aktywność pomogły nam przetrwać trudny czas.Dlaczego jednak taki stan podniesionej gotowości, bez możliwości złapania oddechu, nie służy nam na dłuższą metę? Ponieważ niektóre ważne procesy fizjologiczne zostają zawieszone i wracają dopiero wtedy, gdy układ nerwowy się rozluźnia (np. wewnętrzne procesy samoregulujące stany zapalne czy leczące nadwyrężenia). Jeśli nie dochodzi do tego spowolnienia, a my cały czas funkcjonujemy pod wpływem układu współczulnego, nasze zasoby zaczynają się wyczerpywać.Czasem na tej mobilizacji budujemy całą osobowość – tworzy się wzorzec działania, który z pozoru świetnie się sprawdza. Ale… jeśli brakuje przestrzeni wewnętrznej na regenerację, na zniuansowaną emocjonalność, na kontakt z ważnymi pytaniami – to zatrzymuje się też rozwój całej osoby.Mechanizm ugrzęźnięcia w nadmiarowej aktywności jest szczególnie podstępny. Bo przecież energia jest nam potrzebna – dzięki niej działamy, realizujemy projekty, czujemy sprawczość i moc. Tyle że… nie da się być nieustannie w stanie nadmiernego pobudzenia i pozostać zdrowym. Odpoczynek i „wydech” (a może raczej: czas na zaczerpnięcie powietrza) są równie ważne. I nie chodzi tu o zwykły relaks. Temat dotyka głębszych struktur układu nerwowego i związany jest z teorią poliwagalną, jak i budową całej osobowości.Więcej o tym – w dzisiejszym odcinku. Zapraszam!---Kiedy aktywność staje się ucieczką, a nie wyborem, a układ nerwowy przechodzi w fazę przetrwania poprzez mobilizację. I inne wątki tego odcinka:Czym różni się neurocepcja od percepcji i dlaczego to rozróżnienie jest tak ważne?Co może Ci powiedzieć Twój niepokój wobec bezruchu? Z jakiego powodu ciało może nie ufać chwilom spokoju?Jak działa układ nerwowy, gdy identyfikuje brak aktywności jako zagrożenie? Jak może dojść do powstania wzorca: „jesteś bezpieczna tylko, gdy działasz”?Kiedy mobilizacja staje się domyślnym stanem, a nie chwilową reakcją.Które sygnały ciała mogą świadczyć o tym, że tkwisz w przewlekłej mobilizacji?Co to jest mapa neurocepcji – o mapie bezpieczeństwa i niebezpieczeństwa.W jaki sposób można wyjść ze stanu nadmiernego pobudzenia i działania – o stabilizacji układu nerwowego i transformacji wzorców.Inne moje podcasty dotyczące tego tematu: Odcinek 64 – Ogarnij stres -Taniec z układem nerwowym oraz Odcinek 106 Zasoby – Twoje paliwo w drodze.Jeśli szukasz głębszego zanurzenia w temat układu nerwowego i chcesz już zaraz zająć się swoim układem nerwowym, poznać podstawy teoretyczne, lepiej zrozumieć mechanizmy i zacząć używać tej wiedzy praktycznie w codzienności zapraszam na kurs online Randka z układem nerowym. Kurs zawiera konkretne ćwiczenia, które prowadzą krok po kroku do poznania swoich schematów, stworzenia swojego osobistego profilu układu nerwowego – mapy, którą poźniej używasz w codzienności.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast137/

W tym odcinku rozmawiam z Przemkiem Śnieżyńskim – współwłaścicielem i prezesem zarządu firmy Medisept, która produkuje środki czystości i higieny na najwyższym światowym poziomie. Zarówno zarząd Mediseptu, jak i menedżerowie od wielu lat uczestniczą w intensywnych programach rozwojowych z końmi dla organizacji, które prowadzę w ośrodku HorseSense.W rozmowie poruszamy wiele tematów oscylujących wokół postawy lidera, jej wpływu na zespół i całą firmę. Poruszamy wątki, które w wielu organizacjach bywają obecne w dyskursie o leadershipie, ale na co dzień giną pod naporem działalności operacyjnej. Jednak to właśnie zadbanie o rozwój lidera i rozwój zespołu menedżerów ściśle związana jest z codziennością operacyjną, podejmowaniem decyzji i komunikacją. Dzięki liderowi, który odkrywa swoją autentyczność i świadomie analizuje swoje postawy i działania jest szansa na rozwój całej organizacji.Rozmawiamy z perspektywy 3 lat współpracy, kilkunastu trzydniowych procesów rozwojowych, w których brał już udział Przemek oraz kilkudziesięciu innych, które poprowadziłam dla pozostałej kadry zarządzającej.Postrzegam Przemka jako osobę o ogromnej odwadze rozwojowej, dbającą zarówno o swój rozwój osobisty, jak i wzbogacanie swoich zasobów jako lidera. W trakcie rozmowy prezes Mediseptu opowiada o wpływie pracy rozwojowej i roli mindsetu na zespół i rozwój firmy jako całości, nadając perspektywę, która pokazuje szerzy sens takiej pracy w dbaniu o lepsze życie.---Mindset lidera w kilku odsłonach. I inne wątki tego odcinka:3 obszary w obrębie sposobu myślenia: mindset, który służy, mindset, który bywa w konflikcie oraz mindset, który jest do zmiany.O napędzie i odwadze rozwojowej – z czego wynika i jakie daje efekty.Jak autentyczność lidera wpływa na zespół, współpracę i komunikację. Blaski i cienie autentyczności.O tym, że rozwój przekłada się na perspektywę finansową.Praca z modelem niemoc – moc – przemoc.O tworzeniu przestrzeni rozwojowej dla innych.Programy rozwojowe z końmi – z perspektywy Przemka.Czy mężczyźni są uczestnikami warsztatów z końmi?Jak konie wpływają na wewnętrzne ożywienie oraz co ono powoduje i dlaczego Ośrodek HorseSense jest taką niezwykłą oazą rozwojowych podróży.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast136/

Między jedną wiadomością a kolejnym zadaniem łatwo zgubić to, co naprawdę istotne. Tymczasem nie wszystkie działania są sobie równe. Praca głęboka – wykonywana w stanie pełnej koncentracji, bez rozproszeń – pozwala tworzyć rezultaty wartościowe, twórzcze, przemyślane i często nieosiągalne w trybie działania powierzchownego.Choć praca powierzchowna, jak odpowiadanie na maile czy szybkie zadania operacyjne, jest częścią każdej codzienności, jej nadmiar może prowadzić do zmęczenia, spadku jakości i poczucia braku sensu. Równowaga między oboma trybami działania to podstawa zdrowego i efektywnego rytmu pracy.W tym odcinku przyglądamy się różnicom między tymi dwoma sposobami pracy: jak je rozróżniać, co daje skupienie i jak je chronić w świecie zawodowym, pełnym wymagań i presji. W obszarach menedżerskich, rozwojowych i pracy z ludźmi szczególnie istotne staje się strategiczne zarządzanie energią – tak, by nie utknąć w zadaniach rutynowych, które wyczerpują, a nie prowadzą do realnego postępu.Z perspektywy własnych doświadczeń opowiadam o tym, jak tworzę przestrzeń na głęboką koncentrację, tak by rozproszenia nie przejmowały kontroli. Wspominam także o warsztatach z końmi i aurze Ośrodka HorseSense, w którym kreuję warunki sprzyjające pracy głębokiej. W trakcie prowadzonych przez mnie programów rozwojowych przez kilka dni, najważniejsze staje się wewnętrzne ukierunkowanie i uważność na to, co naprawdę istotne. Jak zadbać o to, by energia szła w stronę tworzenia tego, co naprawdę ma znaczenie?Praca głęboka to nie tylko metoda, to droga do jakościowych rezultatów i spójności z własnym celem.---Czym jest przestrzeń pracy głębokiej i jak o nią dbać. I inne wątki tego odcinka:Jak nie ulegać rozproszeniu w pracy (chaty, maile, spotkania, telefony)?O piorytetyzowaniu, od któreg nikt nie uwolni menedżera – i dlaczego…Koncepcja pracy głębokiej według Cala Newporta, autora książki “Praca głęboka. Jak odnieść sukces w świecie, w którym ciągle coś nas rozprasza”.Czym się różni czekanie na warunki od tworzenia warunków do pracy głębokiej?Moje przykłady dbania o pracę głęboką w obszarze menedżerskim, rozwojowym i pracy z ludźmi.Jak konie wspierają stany pracy głębokiej.Wprowadzenie pracy głębokiej – jak to zrobić?Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast135/

Jak się nie pogubić w świecie rozwoju osobistego i terapeutycznego?Metod, szkół i podejść jest dziś tak wiele, że łatwo poczuć się zagubionym. Każda z nich opiera się na innej koncepcji: jedne skupiają się na pracy z ciałem, inne na mindsecie, jeszcze inne sięgają do duchowości albo próbują łączyć różne warstwy naszego doświadczenia. Czasem metody te wzajemnie się uzupełniają, a czasem wręcz sobie przeczą. Trudno więc zdecydować, co będzie wspierające akurat dla nas – zwłaszcza gdy reprezentanci różnych nurtów bywają do siebie wrogo nastawieni.Dlatego myślę o rozwoju jak o koszyku narzędzi – który warto budować z uważnością i elastycznością. Nie każda metoda działa zawsze i dla każdego. Wiele zależy od naszej gotowości, sytuacji, momentu życia… ale też od osoby, która nas przez ten proces prowadzi.Zarówno podejścia naukowe, jak i metody bardziej alternatywne bywają różnie praktykowane – wszystko zależy od człowieka. Dlatego tak ważne jest, by dawać sobie przestrzeń na własny proces, a nie przyjmować niczego bezrefleksyjnie, tylko dlatego, że ktoś to poleca lub gdy jest to pierwsza metoda, na którą natrafiliśmy. Zaufanie do siebie i własnej oceny jest kluczowe.W tym odcinku rozmawiam z Małgorzatą Śnieżyńską – psychoterapeutką Gestalt i instruktorką jogi Kundalini – o tym, jakie są etapy zmiany i jakie wybierać metody, które nas mogą wspierać. Jak nie zabłądzić w tej gęstej dżungli rozwoju? Jak dopasowywać narzędzia do siebie i aktualnej sytuacji? I co zrobić, by zmiana, której pragniemy, naprawdę się zakorzeniła?Zapraszam do wysłuchania:)Świadome wpływanie na zmianę a narzędzia rozwojowe i inne wątki tego odcinka:Jak wybierać metody rozwojowe, by naprawdę wspierały Twój proces – zamiast wprowadzać zamęt czy rozczarowanie.Dlaczego lepiej nie chwytać się pierwszej napotkanej koncepcji wyjaśniającej, co „mi jest” lub co „powinnam zmienić”.Jak etykietki – nawet te terapeutyczne – mogą zawężać nasze postrzeganie siebie i ograniczać rozwój.Dlaczego warto myśleć o sobie szerzej niż tylko przez pryzmat diagnozy, trudności czy zaburzeń.Czy głębokie zmiany można przeprowadzić szybko – i co naprawdę decyduje o ich trwałości.Jakie warunki muszą być spełnione, żeby zmiana nie była tylko chwilową koncepcją, ale stała się nowym sposobem bycia.Trzy fazy zmiany, przez które często przechodzimy:Dostrzeganie potrzeb – to moment, gdy pojawia się dyskomfort, przeczucie, że „coś tu nie gra”.Poszukiwanie wsparcia – szukanie osób, metod i kierunków, które mogą pomóc.Sprawdzanie efektów – testowanie, co faktycznie działa, i co rzeczywiście nas wspiera w zmianie.Więcej o mojej rozmówczyni Małgorzacie Śnieżyńskiej – prowadzącej Ośrodek jogi i psychoterapii Madragora Yaga Joga, Studio Madragora Yaga Joga.Inne moje rozmowy z Małgorzatą Śnieżyńską: Odcinek 127: Pomieszczanie w ciele a różne metody: programy z końmi, joga Kundalini, NARM, psychoterapia, psychologia głębi – rozmowa z Małgorzatą Śnieżyńską; Odcinek 128: O rozwoju menedżerskim z końmi w firmie Medisept – rozmowa z szefową HR Małgorzatą ŚnieżyńskąPodobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast134/

Każdemu czasem zdarza się działać impulsywnie, podejmować decyzje, których później żałuje, albo czuć, że emocje całkowicie przejmują kontrolę. Bywa też odwrotnie, że sytuacja zewnętrzna wymaga jakichś decyzji, a zamiast działać trwa się jakby się było “w kisielu”. To może być oznaka kilku elementów, o których opowiadam w podcaście – rozregulowania układu nerwowego, wewnętrznych strategii, z których się już wyrosło oraz ograniczenia mentalizowania.Gdy włącza nam się tryb walki i ucieczki – działamy za mocno, za bardzo, czyli nieadekwatnie do tego, co jest nam potrzebne. Gdy włącza się tryb wyłączenia czy zamrożenia działamy niewystarczająco. Często podejmujemy wtedy niekorzystne decyzje pod wpływem chwili i generujemy kolejne problemy. Natomiast w tym czasie, gdy nie jesteśmy odpowiednio wyregulowani, lepiej byłoby zacząć od wyregulowania się. Kluczowa jest umiejętność powrotu do stanu, w którym mamy dostęp do większości swoich zasobów psychicznych, co umożliwia nam reagowanie zgodnie z naszymi głębokimi wartościami i tak, jak naprawdę chcemy.Układ nerwowy to jednak tylko kawałek rozwojowej układanki. Kiedy działając zauważymy, że tworzymy większe problemy niż były lub jeśli kręcimy się w kółko – może to oznaczać, że czas na rozwój. Czas na rozwój – bo strategie, które działały do tej pory już są niewystarczające. Ostatnim elementem, o którym mówię w tym odcinku, jest mentalizacja, której trening potrafi zdziałać cuda.Jakie znaczenie ma umiejętność odpowiedniego wyregulowania swojego układu nerwowego:I inne wątki tego odcinka:Działanie pod wpływem rozregulowanego układu nerwowego.Co jeśli wentylowanie/regulowanie układu nerwowego już nie wystarcza?Konieczność poszerzenia swoich rozwojowych możliwości.Awans i co dalej? – kiedy strategie działania przestając działać.O mentalizowaniu jako kompleksowej funkcji psychicznej i kluczowej umiejętności dla dobrych relacji oraz procesów zdrowienia psychiki, a którą to umiejętność – co najważniejsze – można rozwijać.O pojemności psychiki i przekraczaniu możliwości przy realizacji marzeń.Kiedy mentalizowanie zbacza na zły tor.O programach rozwojowych i terapeutycznych z końmi jako treningu mentalizowania.Dlaczego trening mentalizacji musi przebiegać w relacjach, a nie na pustyni;)Własna procedura SOS.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast133/

W tym odcinku rozmawiam z Aleksandrą Chybicką-Myszka o podejściu terapeutycznym NARM (Neuroafektywny Model Relacyjny), które pomaga w leczeniu traumy relacyjnej i rozwojowej. To metoda specjalizująca się w pracy z traumą złożoną (C-PTSD), która łączy pracę na poziomie mentalnym, z pracą z emocjami i uważnością na ciało i warstwę duchową.W terapii NARM dążymy do stanu, w którym – jak mówi moja rozmówczyni – osoba ma wewnętrzne poczucie siły, sprawstwa i autentyczności do swobodnej ekspresji siebie. Dążymy do prawdziwej wolności wewnętrznej. NARM koncentruje się jednocześnie na rozpoznawaniu problemów z więzią, rozstrojeniu układu nerwowego i wewnętrznej relacyjności.Jak to wygląda w praktyce? W przeciwieństwie do terapii, które skupiają się na przeszłości, NARM koncentruje się na tym, jak nasze wcześniejsze doświadczenia wpływają na nas tu i teraz i czego wewnętrznie pragniemy. To podejście nie polega na „grzebaniu w dzieciństwie” (model nieregresujący), czy zastanawianiu się nad nazwaniem problemu (model niepatologizujący), lecz na odkrywaniu mechanizmów, które do dziś kształtują nasze życie. Dzięki temu osoby mogą zrobić krok ku wewnętrznej wolności, w której jest więcej połączenia ze sobą, kontaktu ze swoimi potrzebami, zaufania do siebie i innych, zdrowej autonomiii i miłości/seksualności.W rozmowie z Olą opowiadamy, czym dokładnie jest trauma relacyjna i w jaki sposób może wpływać na nasze funkcjonowanie.O powrocie do siły życiowej, czyli integrowaniu energii płynącej z naszych pierwotnych emocji. I inne wątki tego odcinkaCo to jest NARM (Neuroafektywny Model Relacyjny)? Krótkie wprowadzenie do podejścia, które pomaga odzyskać kontakt z samym sobą.Kiedy możemy mówić o traumie relacyjnej? Kluczowe obszary, które pozwalają rozpoznać, że mamy do czynienia z tym rodzajem traumy.Jak traktujemy samych siebie? Co o sobie myślimy i co może nam to powiedzieć o traumie relacyjnej.Czy nasze związki są satysfakcjonujące, czy może odczuwamy w nich samotność? Czy nasze relacje z innymi ludźmi są trwałe i pełne wsparcia, czy często się rozpadają? Czy mamy trudność w nawiązywaniu i utrzymywaniu bliskich więzi? – o obszarach diagnostycznych.O mechanizmach odłączania od pierwotnych emocji (acting-in), które są w ciele, a od których próbujemy się odłączać działając w efekcie przeciwko sobie.Czy uwalnianie emocji na zewnątrz, czyli acting-out może odłączać nas od rzeczywistych emocji?Intencja w NARM – na czym polega? Jak terapia pomaga odkryć głębokie pragnienia, a także głębokie lęki, które często kontrolują nasze życie?Dziecięca i dorosła świadomość – czym się różnią? Jak te dwa sposoby przeżywania rzeczywistości wpływają na nasze dorosłe życie i decyzje.Jak NARM pomaga w odzyskaniu wewnętrznej równowagi? Główne założenia tej modalności: praca w teraźniejszości, eksploracja stanów emocjonalnych, regulacja układu nerwowego.Aleksandra Chybicka-Myszka – kim jest nasza gościni? Więcej o jej doświadczeniu i działalności tutaj: https://chybicka-myszka.pl/, a także o jej zaangażowaniu w STTR Stowarzyszenie Terapeutów Traumy Relacyjnej oraz konferencji majowej https://sttr.pl/O konferencji: „Współczesne podejścia w psychoterapii traumy relacyjnej i kompleksowej”, która odbędzie się w dn. 24-25.05.2025 współorganizowanej z Instytutem Psychologii UW we Wrocławiu przeczytasz więcej na stronie Stowarzyszenia STTR.Jeśli ciekawi Cię, jak nasze relacje z przeszłości wpływają na teraźniejszość i jak można to świadomie zmieniać, ten odcinek jest dla Ciebie!Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast132/

Czy przekonania to tkwiące w nas głęboko myśli, które kierują naszymi działaniami? Czy wystarczy zmienić te myśli, abyśmy mogli działać inaczej? Niestety, nie jest to takie proste. Przekonania uruchamiają w nas cały proces wewnętrznych połączeń, powodując, że przemieszczamy się w inne przestrzenie myślenia, działania, reakcji.W dzisiejszym odcinku chcę Was zachęcić do pozostawienia myślenia o przekonaniach na rzecz myślenia o stanach wewnętrznych. Dlaczego? Gdy rozważamy nasze wewnętrzne stany pojawia się wielowymiarowość, gdzie przekonanią są tylko jedną z części poznawczej.Stan wewnętrzny ma zarówno część poznawczą, gdzie każda myśl ma wiele wątków i warstw oraz część uczuciową , a także jest powiązany z reakcją układu nerwowego oraz z reakcją ciała czy stanem energetycznym. W tej przestrzeni kryje się również pamięć zmysłowa i wyobrażeniowa. W każdym wewnętrznym stanie, który się w nas wydarza, mamy więc wiele warstw, nakładających się na siebie i powiązanych przeróżnymi skomplikowanymi zależnościami. Przekonania są ważne, ale to jedynie elementy większej całości. Warto więc wziąć pod rozwagę coś więcej niż tylko przekonania.Jeśli chcemy zauważalnej zmiany, potrzebujemy dostępu do nowych stanów wewnętrznych i rozpuszczania starych stanów (w tym także przekonań, jednak pamiętajmy – one są tylko częścią). Tutaj ważne jest uczenie się siebie, swojej wielowątkowości. Droga myślenia na poziomie przekonań daje złudzenie wpływu na siebie, podczas gdy naszą psychiką i ciałem rządzą o wiele bardziej złożone mechanizmy.Powiązania bodźców ze stanami wewnętrznymi są bardzo zawikłane, nieoczywiste i budują się latami. Często mały bodziec powiązany jest z jakąś olbrzymią przestrzenią – stanem wewnętrznym z przeszłości. Trudno więc mówić o trwałej zmianie bez zmiany tego w ciele, bez ucieleśnienia. Jesteśmy całością i jedna zmiana pociąga drugą (lub nie jest w stanie jej wywołać;) Jeśli będę mieć dostęp do innego myślenia niż do tej pory, to także moje ciało będzie to inaczej odczuwać.Jeśli chcemy mieć dostęp do nowych umiejętności, do nowych stanów wewnętrznych, z którymi żyłoby się pełniej i autentyczniej, to muszą one pojawić się także w ciele. Kluczem jest, abyśmy mogli tych pożądanych stanów mieć więcej, a innych, które nam szkodzą – mniej. W jaki sposób można nad tym pracować rozwojowo – opowiadam w tym odcinku. Zapraszam do wysłuchania.Ucieleśnianie nowego doświadczenia na poziomie poznawczym, emocjonalnym, somatycznym i duchowymI inne wątki tego odcinka:Czy zmiana jednego przekonania na drugie jest możliwa? Co jest potrzebne, żeby mieć dostęp do nowej jakości, nowego stanu wewnętrznego częściej?Jak zauważać przekonania, które są dla nas ograniczające i jak obserwować ich wpływ na szereg innych naszych postaw, myśli i działań.Przykłady z życia: nastawienie do ludzi oraz sytuacji i jak sami się blokujemy.Jak język ciała (oddech, napięcie mięśni, odczucia) jest powiązany ze stanami psychicznymi. O tym, że przekonania mają swoje odwzorowania w ciele i jak poprzez ciało możemy mieć (lub nie mieć) kontakt z danym stanem wewnętrznym.Sposoby pracy rozwojowej i terapeutycznej: metody bottom up (od ciała w kierunku części poznawczej) i top down (od części myślowej w kierunku ciała).Jak modalność NARM wykorzystuje pracę w obu kierunkach bottom up i top down (od ciała do głowy i od głowy do ciała) i jak to jest potrzebne do rzeczywsitej zmiany przekonań (ucieleśnionych przekonań).O zawiłościach relacyjno-doświadczalnych. O wyrastaniu ze stanów dziecięcych i dojrzewaniu. O układzie nerwowym, bodźcach, kotwicach emocjonalnych.Jak programy rozwojowe z końmi w HorseSense uruchamiają procesy w wielu warstwach (poznawczej, cielesnej, emocjonalnej, ale też duchowej) i dlaczego to nie tylko konie uruchamiają.O rozkochiwaniu się w swojej głębi i intersubiektywności wewnętrznej, czyli widzenie w sobie osoby, a nie przedmiotu. Więcej o tym w odcinku #126 Relacja ze sobą – frazes czy moc do zmian.Metafora “drzewa i kota” wchodzącego na jedną gałąź – Jak zdecydować się do wchodzenia na inną gałąź… 😉Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast131/

Dąb zimą traci liście i zapada w stan uśpienia – to naturalny cykl, który pozwala mu przetrwać i odrodzić się na wiosnę. W podobny sposób nasza wewnętrzna energia zmienia się w zależności od pory roku, miesiąca, a nawet dnia. Spadki energii są czymś naturalnym i nie należy ich traktować jak słabości. My, ludzie, również mamy swoje „zimowe” momenty, gdy nasza energia spada. To naturalne i nieuniknione, a jednocześnie niezwykle ważne. Przypominanie sobie o tym może pomóc nam lepiej zrozumieć siebie i nasz wewnętrzny rytm. Oczekiwanie, że zawsze będziemy działać na pełnych obrotach, jest oczekiwaniem nierealnym. Takie podejście może prowadzić do wypalenia lub problemów ze zdrowiem.Zdarza się jednak, że obniżenie energii to sygnał ostrzegawczy. Może wskazywać na to, że styl życia wymaga zmiany, a organizm domaga się odpoczynku. Czasem chodzi o nawyki, które warto przemyśleć, by lepiej zadbać o siebie. Czasem to “pierwsze jaskółki” dłuższej drogi zmiany stylu życia, sposobu przeżywania i uzdrawiania dawnych zranień.Obserwowanie własnych rytmów energetycznych może być kluczowe. Warto zwrócić uwagę, które pory dnia lub tygodnia sprzyjają produktywności i jak różne bodźce z otoczenia wpływają na samopoczucie. Nie zawsze mamy kontrolę nad sytuacjami, w których się znajdujemy, a te mogą znacząco obniżać naszą energię. Czasem konieczne jest dokonanie zmian, nawet kosztem rezygnacji z czegoś przyjemnego, ale zabierają nam energię.Spadki energii są także momentami refleksji. Wyciszenie pozwala zauważyć to, co w codziennym pędzie umyka uwadze. To czas przetwarzania doświadczeń, wyciągania wniosków i przygotowania do dalszego działania, a także czas odnawiania się twórczej energii. Szanując te momenty spokoju, dajemy sobie przestrzeń na jakościowe działanie w przyszłości.Uwzględnianie naturalnych fluktuacji energii pozwala zachować równowagę. Tak jak dąb czeka na wiosnę, by z nową siłą rozwinąć liście, my także potrzebujemy czasu na regenerację. W planowaniu codzienności warto uwzględnić te rytmy i dać sobie przestrzeń na odpoczynek, by w pełni korzystać z własnych zasobów.Czy spadki energii to naturalny rytm czy sygnał ostrzegawczy? I inne wątki tego odcinka:Czy stany zmniejszonej energii są naturalne, czy powinniśmy się martwić? Kiedy spadek energii jest częścią naturalnego cyklu, a kiedy może być sygnałem ostrzegawczym.Co oznaczają momenty zmniejszonej energii? Jak obserwacja siebie pozwala dostrzec, co wpływa na nasze samopoczucie i efektywność.Naturalne rytmy energii. O zmienności poziomu energii w ciągu dnia, miesiąca czy roku lub w zależności od fazy cyklu menstruacyjnego u kobiet.O znaczeniu spadków energii. Jak chwile wyciszenia pozwalają na refleksję, przetwarzanie doświadczeń i kreatywność.Wpływ otoczenia na energię. Dlaczego warto zauważać, które czynniki zewnętrzne działają na nas wzmacniająco, a które obniżają naszą energię.Naturalna równowaga i fluktuacje energii. Dlaczego szanowanie momentów wyciszenia jest kluczem do długofalowego zachowania zasobów i jakości działań.Odcinek trwa 28 minut.-Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast130/