#117 Zawstydzanie się i inne procesy atakujące wewnętrznie - Z wiatrem w grzywie - podcast

Kiedy chcemy aktywnie kształtować swoje życie, często zagłębiamy się w planowanie celów i ustalanie zadań. Istnieje wiele narzędzi, które pozwalają nam robić to efektywnie. W podcaście opowiadam o 9 nawykach, które nie wymuszają wydajności za wszelką cenę. Raczej umożliwiają realizację spraw naprawdę istotnych dla nas.Jednym z kluczowych nawyków podążania wybraną ścieżką jest okresowe zatrzymywanie się i sprawdzanie, czy nadal zmierzamy w kierunku, który sobie obraliśmy. Nazwałabym to przeglądem. Do praktykowania przeglądania planów (i życia) istnieją bardzo przyjemne w użyciu sposoby, które możesz znaleźć także w moich materiałach (linki poniżej).Plan i cele nie muszą nas jednak bezwzględnie popychać w kierunku, który wyznaczyliśmy kiedyś. Warto także uwzględnić podejście Kairos (o którym więcej dowiesz się w tym odcinku). To podejście obejmuje oczekiwanie na odpowiedni moment i uwzględnianie subtelności, które mają znaczenie, ale nie zawsze są oczywiste. Dzięki temu pewne sprawy mogą rozwiązywać się naturalnie w określonym momencie gotowości świata czy naszej gotowości psychicznej. Czasem konieczna jest pewna transformacja wewnętrzna, której nie przyspieszą żadne listy zadań, wpisujące się bardziej w podejście Kronos.W planowaniu warto tańczyć z tymi dwoma podejściami (Kairos i Kronos) i zastanowić się, kiedy dostosować nasze cele i plany do określonego czasu (podejście Kronos), a kiedy uwzględnić energię płynącą z podejścia Kairos. Gdy zbyt mocno skupiamy się na podejściu Kronos, istnieje ryzyko, że sabotujemy nasze plany lub stają się one nieżyciowe. Natomiast zbyt mocne skoncentrowanie się na podejściu Kairos może prowadzić do czekania na odpowiedni moment, który nigdy nie nadejdzie, a my pozostaniemy w miejscu, które nie odpowiada naszym oczekiwaniom.Jak znaleźć równowagę między realizacją planów a nieprzymuszanym działaniem, opowiadam w tym odcinku. Zapraszam do wysłuchania.Kairos i Kronos – kiedy planować i realizować plan, a kiedy czekać na dobry moment?I inne wątki tego odcinka:DROGOWSKAZY1. Ustalanie planów i celów oraz sprawdzanie: dokąd idziemy i co chcemy zmienić (czyli o nawyku robienia przeglądu ważnych obszarów życia). * Narzędzia do zrobienia przeglądu: m.in. koło życia opisane w odcinku: Planowanie z kołem życia, celami i nawykami.2. Nawyk wracania w codzienności do swoich planów – momenty, które przybliżają do celu każdego dnia.3. Zainwestowanie energii we wspierające relacje – nie do przecenienia!DBANIE O BALANS ENERGETYCZNY4. Nawyk wysypiania się i dbania o swój stan psychofizyczny jako zwiększający szansę na dostęp do zasobów wewnętrznych (czyli element balansu energetycznego).5. Minimalizowanie emocjonalnego rozregulowania, aby nie tracić energii.6. Współczucie dla siebie jako danie sobie samej wsparcia oraz empatia (to również dbanie o balans energetyczny).OTRZEŹWIANIE7. Sprawdzanie efektów naszych działań.8. Ocena – czy plan ma sens i czy nie zmieniły się czynniki zewnętrzne lub wewnętrzne, które mogą wpłynąć na modyfikację planu.9. Poszukiwanie informacji zwrotnej dotyczącej własnych ruchów, pomysłów i efektów.Odcinek trwa 20 minut.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast124/

Dzisiejszy odcinek związany jest z pojawianiem się wiosennej aury, gdy soki ruszają w drzewach. Będzie bowiem o energii życiowej. O energii „chcę” i energii „mogę”.Często nasze pragnienia wydają się oczywiste, ale rzeczywistość może okazać się bardziej złożona. Nasze wewnętrzne siły życiowe są mądre i nie zawsze angażują się w to, czego chcemy i w taki sposób, jakiego byśmy oczekiwali.Czasem nie zastanawiamy się czy realizacja naszych pragnień będzie wymagała zmiany w otoczeniu zewnętrznym, czy też wewnętrznej pracy nad sobą. Natomiast zrozumienie, czy potrzebna jest zmiana zewnętrzna czy wewnętrzna, może być kluczowe dla efektywnego kierowania naszą energią życiową. Ważne jest również rozróżnienie, czy zmiana ta dotyczy obszarów, na które mamy wpływ, czy też są to obszary poza naszym zasięgiem. Skupienie się na obszarach, gdzie mamy realny wpływ, może prowadzić do większej satysfakcji i efektywności, niż trwanie w cierpieniu z powodu tematów, nad którymi nie mamy kontroli.Aby móc realnie działać w świecie potrzebna jest często wewnętrzna praca, tak, by poszerzyć pojemność psychologiczną i wewnętrzne zasoby. Ostatecznie, kierowanie naszą energią życiową w sposób dostosowany do naszych zasobów, realiów i poziomu wewnętrznej mocy może prowadzić do bardziej satysfakcjonującego i zrównoważonego życia.Zmienić pracę czy nauczyć się lepiej komunikować z ludźmi – co wybrać? I inne wątki tego odcinka:Zewnętrzne przejawy dostępu do wewnętrznej energii w sobie.O tym, że w fazie Budzenia siły życiowe są skierowane na zajęcie się wewnętrznymi tematami, w fazie Lejce w ręce – na zmienianie swojej codzienności i otoczenia, a w fazie Mistrzostwa – bardziej angażujemy się na rzecz innych, świata i społecznej zmiany.Kiedy nasza energia idzie za mocno do wewnątrz albo za mocno na zewnątrz.Jak energie „mogę” i „chcę” są skorelowane.Niewygoda wewnętrzna nie zawsze da się zaopiekować zewnętrznymi zmianami, dlatego bardzo ważne jest żeby rozpoznać, co jest do zrobienia w środku siebie, a co warto zmienić zewnętrznie.Przecenianie czy niedocenianie swoich możliwości.O ideach i koncepcjach, które blokują w nas rozwój.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast123/

Okno tolerancji jest sposobem funkcjonowania, który wpływa na możliwości realizacji swojego potencjału.To taki rodzaj pobudzenia, w którym dana osoba czuje się optymalnie. Dla każdej osoby będzie ono inne. Jest bazą, choć czasem bywa wyzwaniem, żeby tam być wystarczającą ilość czasu.W rozwojowych drogach mamy takie marzenie, żeby czuć się lepiej, mieć od życia więcej. Pojęcie okna tolerancji może pomóc w zrozumieniu, dlaczego czasami mamy dostęp do innych zasobów wewnętrznych i co robić, aby zwiększać swoje możliwości.Dany bodziec w jednej sytuacji może spowodować, że przykładowo wybuchniemy złością, podczas gdy w innej sytuacji ten sam bodziec nie spowoduje w nas żadnej reakcji i pozostaniemy spokojni. Dlaczego reakcje się różnią? Od czego zależą? Związane jest to właśnie z oknem tolerancji, które – jeśli jest szerokie – daje nam dostęp do wewnętrznych zasobów i umiejętności poradzenia sobie w różnych sytuacjach.Ważne jest to, że możemy wpływać na naszą psychologiczną odporność i możemy uczyć się w pewnym stopniu zarządzać naszym stanem pobudzenia układu nerwowego. Opowiadam o tym w dzisiejszym odcinku.---Optymalne czy fałszywe okno tolerancji…I inne wątki tego odcinka:Okno tolerancji wg Daniela Siegel’a.Czym jest fałszywe okno tolerancji? – o Fregacie i pracy terapeutycznej z koniem więcej znajdziesz w podcaście 104 Moc koni i moc transformacjiOsobowość i czynniki, które wpływają na zakres okna tolerancji.Poruszanie się po drabince układu nerwowego i co z tego wynika – więcej znajdziesz o tym w podcaście nr 64 Ogarnij stres – taniec z układem nerwowymNadmierne lub niskie pobudzenie – jak się objawia w ciele i zachowaniu.Jak wracać do okna tolerancji z nadmiarowego pobudzenia, a jak ze zbyt niskiego?Chrupiące jedzenie czy żucie…muzyka wyciszająca czy pobudzająca… świadoma praca z oddechem i picie ze słomki czy skakanie na trampolinie…kołysanie czy taniec intuicyjny. Różne sposoby, które mogą pomagać w zmianie stanu pobudzenia.Jak neuroplastyczność mózgu pozwala poszerzać okno tolerancji.Czy wszystko, co piękne jest poza sferą komfortu czy lepiej zostać w komforcie? Kiedy zmiany neurobiologiczne są możliwe?Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast122/

Pewność siebie to taki stan, który daje bardzo duże możliwości i wiele osób przeczuwając to – pragnie go i poszukuje.Stan pewności siebie to stan, gdy w pełni się akceptujemy, czujemy się dobrze sami ze sobą, jesteśmy pewni swoich wyborów (niezależnie jakie są), mamy poczucie własnej wartości i samostanowienia. Nie występują wtedy w psychice wewnętrzne procesy atakujące związane z obwinianiem czy tzw. krytykiem wewnętrznym. Czujemy się dobrze ze sobą i mamy adekwatną ocenę swoich zasobów i kompetencji, a to otwiera przed nami morze możliwości.Natomiast odwrotny stan, stan braku pewności siebie, jest bardzo nieprzyjemny. Czasami utrudnia nam nawet podstawowe codzienne sytuacje, które stają się nie lada wyzwaniami, a wcale nie muszą takie być. Jeszcze częściej brak pewności siebie nie pozwala na działanie z rozmachem, miesza w ważnych życiowych wyborach i blokuje przed wyruszeniem w drogę do marzeń, pójściem za swoim głosem, realizowaniem tego, co uważamy za słuszne.W tym podcaście chcę cię zachęcić do poszukania własnych doświadczeń, które pomogą ci stopniowo i bezpiecznie dla ciebie zwiększać swoją pewność siebie. Zrozumienie tego mechanizmu i świadoma praca daje niesamowite rezultaty i często stosunkowo szybko widać pierwsze rezultaty 🙂Słuchając tego odcinka może zainspirujesz się jak pracować adekwatnie do twojego aktualnego poziomu pewności siebie, tak by ją krok po kroku zwiększać. Pewność buduje się stopniowo przez odpowiednie doświadczenia, na które możesz bardziej świadomie wpływać i szukać też w tym swojej autentyczności.---Czy pewność siebie można rozwinąć?I inne wątki tego odcinka:Czym jest pewność siebie?Kiedy nieadekwatnie oceniam swoje kompetencje…Czy pewność siebie może być nadprogramowa (o podgrywaniu pewności siebie)?Odwaga jako składowa pewności siebie.Gdy brak pewności siebie wiąże się z asertywnością i staje nam na przeszkodzie.Jak rozwijać i wzmacniać autentyczną pewność siebie – o doświadczeniach życiowych i rozwojowych.O stanach niepewności i pewności w różnych obszarach (dlaczego w jednym obszarze możemy być pewni siebie, a w innych mniej) – jak poszerzać sferę komfortu.Wyprawy w góry i doświadczenia z końmi – czy mogą dać zastrzyk pewności siebie?Proces grupowy jako eliksir pewności siebie.Działania (doświadczenie uczące) poparte refleksją – pomagają osadzać nowe sposoby myślenia i działania.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast121/

Wdzięczność to stan wewnętrzny, który potrafi dużo zmienić. Od wpływu na odporność organizmu, po możliwość wybaczania innym. Jednocześnie czasem jest to stan trudny do osiągnięcia. W najnowszym podcaście opowiadam o wdzięczności i rozkładam ją na czynniki pierwsze. Przyglądam się temu, co oznacza być wdzięcznym na poziomie myśli, uczuć, ciała i stanu nerwowego. Każdy z tych poziomów jest ważny i czasem na którymś z tych poziomów utyka uczucie wdzięczności. Samoświadomość wdzięczności może pomóc, ale potrzebna jest praktyka. W podcaście opowiadam o trzech sposobach wzmacniania „mięśnia” wdzięczności. Może któryś będzie w sam raz dla Ciebie:)Wdzięczność działa na nasz organizm, a pod jej wpływem działamy inaczej, czujemy się bardziej miękko i przestrzennie. Czasami wystarczy się zatrzymać i pozwolić sobie na wdzięczność czy zachwyt i wydarzają się małe cuda.---Dlaczego wdzięczność ma tak ogromną moc?I inne wątki tego odcinka:Wdzięczność jako uczucie, w którym można się rozpłynąć i którym można się delektować.Za co bywamy wdzięczni i czy można tym sterować?Jak procesowanie emocji, które są dalekie od wdzięczności robi przestrzeń dla wdzięczności.Czym różni się odczuwanie złości bez utraty kontroli nad swoim zachowaniem (wewnętrzne pomieszczanie złości) od blokowania jej w środku lub wyrzucania na zewnątrz?O tym, że praktyka wdzięczności ma bardzo pozytywne psychologiczne skutki, ale też skutki biologiczne: wzmacnia system odpornościowy, zmniejsza ciśnienie, zmniejsza odczuwalność bólu – wyniki badań.Jak wdzięczność wpływa na relacje, chęć pomocy, empatyczność i proaktywność w relacjach.Czy można zmuszać się do wdzięczności skoro jest taka wspaniała?Jak praktykować wdzięczność – czy rutyna jest potrzebna?Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast120/

Wiele osób potrzebuje mieć dostęp do większej energii życiowej w swojej codzienności, czyli do stanu, gdzie „się chce”, gdzie wypełnia nas ciekawość, ale też chęć pokonania trudności i dostęp do wewnętrznych zasobów psychologicznych, które w tym pomagają. Energię życiową możemy jednak pomylić z trybem układu nerwowego „walki i ucieczki,” który generuje pozornie podobne stany, ale wynikające z poczucia zagrożenia. Wtedy również organizm uruchamia sporo energii, tak jakbyśmy, powiedzmy, uciekali przed niedźwiedziem. Mamy wtedy oczywiście dostęp do zasobów i energii, ale jest to energia, która powinna być używana krótko, bo wyczerpuje. Jednocześnie w trybie „walki i ucieczki” nie mamy dostępu do zasobów energii kreatywnej, innowacyjnej, relacyjnej i „flow”. Bo to nie czas na „flow”, gdy goni nas niedzwiedź;)Ważne, aby odróżniać czy zwiększenie energii wynika z włączania się trybu „goni mnie niedźwiedź”, gdzie jesteśmy skupieni tylko i wyłącznie na celu, od aktywacji na tzw. „górze drabinki” układu nerwowego, czyli stanu zaangażowania społecznego, w którym nadal pozostajemy w kontakcie z ciałem i potrafimy uwzględniać inne osoby i ich odczucia.W tym odcinku opisuję niuansy, jak odróżniać, kiedy układ nerwowy czuje się bezpiecznie, a kiedy mamy mobilizację bardziej zadaniową, a proces i relacje są wtedy mniej istotne. Uruchomienie, wzmacnianie i dbanie o energię życiową jest sednem wszystkich programów rozwojowych i rozwoju.---Jak nie pomylić trybu walki i ucieczki z energią życiową?I inne wątki tego odcinka:Kiedy układ nerwowy wrzuca nas w stan zagrożenia i mamy pozornie dobrą energię, ale tak naprawdę „goni nas niedźwiedź”.O zawężonych możliwościach działania, gdy układ nerwowy stwierdza zagrożenie.Jak odróżnić mobilizację zadaniową z trybu „walka-ucieczka” od aktywności życiowej w stanie bezpieczeństwa i zaangażowania społecznego.O trzech stanach autonomicznego układu nerwowego tzw. „drabinka” – przypomnienie z odcinka nr 64 – Ogarnij stres czyli taniec z układem nerwowym.Co może Ci powiedzieć sposób, w jaki poruszasz się po domu.O stanie, który odbieramy jako nudę, gdy jesteśmy w trybie zadaniowym, a może to być czas kreatywny, refleksyjny i wspierać zupełnie inny odbiór rzeczywistości, jeśli jesteśmy w trybie góry drabinki.Jak poszerzać swoje możliwości małymi kroczkami, żeby się nadmiernie nie przymrozić.O koncepcjach sfery komfortu i różnych podejściach do niej.Dlaczego jeśli coś nie jest oswojone, nawet jak jest potencjalnie dobre, układ nerwowy odbiera to jako zagrażające i co z tego wynika.Jak energia życiowa zasila radość (więcej o radości: Jak łapać i wzmacniać radość).Odcinek trwa 34 minuty.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast119/

Czy nasza przeszłość może stać się balastem, który blokuje możliwość pójścia do przodu? Na ile to, czego się doświadczyło może naprawdę blokować zmiany? Czy wystarczy uelastycznić przekonania? A co jeśli to trauma transgeneracyjna?W tym odcinku rozważam temat wpływu doświadczeń z przeszłości na to, jak funkcjonujemy. Przyglądam się sposobom, w jaki mówimy o tym, bo w nich jest często pierwszy krok do zmiany. Mogę nazywać pewne sprawy z większą lekkością dając sobie w tym czasie więcej nadziei na transformację. Oczywiście to nie wystarczy. To raczej przygotowanie do dłuższej drogi. Drogi uelastyczniania psychicznego, dzięki któremu przeszłość traci na znaczeniu. Niektóre doświadczenia mogą determinować nasze wybory, ale „przerobione” nie mają już takiej mocy sprawczej.Głównym „paliwem” do zmiany tego, co z przeszłości przeszkadza jest właśnie elastyczność psychiczna. Elastyczność psychiczna zaczyna się też w sposobie, w jaki mówimy o przyczynach z przeszłości (np. inny kaliber ma hasło trauma transgeneracyjna, a inny uelastycznienie sposobu przeżywania relacji). Idąc dalej możemy patrzeć na siebie jako na osoby, które mają stały charakter albo myśleć, że nasza osobowość jest możliwa do przekształcenia. Im więcej elastyczności, tym lepsze będą efekty uwalniania się od przeszłości, która nie służy.Zapraszam do wysłuchania całego odcinka.---Co mam zrobić ze swoją przeszłością? I inne wątki tego odcinka:Dlaczego sposób opowiadania o naszej indywidualnej historii jest ważny?Co z przeszłości naszej i naszych przodków wpływa na nas teraz. O traumie transgeneracyjnej i pływaniu jak „śliwka w kompocie”.O zauważaniu uwewnętrznionej przeszłości, która stała się teraźniejszością.O tym, że regresowanie (czyli cofanie się do przeszłości) nie jest konieczne do efektywnej pracy ze skutkami przeszłości.Przykłady wpływu z przeszłości na to, ile dodatkowych ciężkich kul masz na swojej życiowej taczce.Style przywiązania i ACE – adverse childhood experiences/niekorzystne doświadczenia z dzieciństwa.O szukaniu wysp i dostarczaniu sobie doświadczeń zmieniających wewnętrzne doświadczenie w „tu i teraz”O pracy w organizacji nad zmianą kultury organizacyjnej z walecznej na uwrażliwioną.Potencjał wzrostu posttraumatycznego.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast118/

Zawstydzanie się można rozumieć jako wewnętrzne atakowanie siebie. Bywa związane z procesami sabotującymi i staje na drodze do wewnętrznej zmiany czy pójścia do przodu w rozwoju. Czasami krok ku lepszemu życiu wydaje się bardzo bliski czy prosty, a jednak nie jest wykonywany. Możemy sami sobie się dziwić: zrobiliśmy już tak wiele, a nadal jesteśmy w tym samym punkcie. Te procesy atakujące kiedyś były potrzebne i chroniły (często pierwsze istotne relacje i to co się w nich działo), a w dorosłym życiu są wewnętrzną "pamiątką".Wstyd powstaje w relacjach, ale też w relacjach się rozpuszcza. Czasem wstyd jest przykrywany innymi uczuciami. Mechanizmy kompensacyjne powodują, że może się wydawać, że świetnie funkcjonujemy, ale pojawiają się momenty (najczęściej w relacjach), kiedy czujemy się nieadekwatnie, odczuwamy porażkę czy ocenę, nawet jeśli nikt jej nie wypowiedział. W podcaście przybliżam koncepcje procesów zawstydzających i atakujących, jak je rozumieć i rozpoznawać i jak powstają. Zapraszam do słuchania:)---Jaką rolę pełni wstyd w wewnętrznych procesach i inne wątki tego odcinka:Czym jest wstyd, a czym jest poczucie winy.Jak bardzo niszczące może być zawstydzanie się.Powiązanie wstydu z akceptacją i lękiem przed odrzuceniem.Procesy atakujące wewnętrznie i jak się to ma do krytyka wewnętrznego.Psychobiologiczne odczucia w ciele, które zatrzymują zmianę na lepsze.Konflikt między autentycznością a przywiązaniem.Kiedy wstyd jest toksyczny?O hamulcu ręcznym (wynikającym z mechanizów atakujących), który się zaciąga, gdy próbujemy się rozwijać.O innowacyjnym modelu terapii w modalności integratywnej – NARM – neuroafektywny model relacyjny.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast117/

Dzisiaj chcę Was zaprosić do podróży po 7 psychologicznych obszarach, które można w sobie wzmocnić dzięki programom z końmi. Za nami 40 indywidualnych procesów rozwojowych, 7 grup, czyli intensywne rozwojowe wakacje w HorseSense. Wiele z Was doświadczyło wyjątkowego ożywienia wewnętrznego poprzez kontakt z końmi w trakcie programu w HorseSense. Często są to początki budzenia się jakiejś ważnej nowej jakości w nas i otwarcia na doświadczanie. Konie oferują pewną możliwość eksplorowania tematów relacji, a dzięki temu także udrożniania drogi kontaktu z innymi ludźmi. Potrafią dać adekwatną uwagę, potrzebną w danej sytuacji, wypełniającą i uzdrawiającą. Z końmi można doświadczyć tego dobrego kontaktu, innego sposobu działania, autentyczności, ale aby przenieść to do rzeczywistości potrzebna jest facylitacja i bezpieczne ludzkie stado.O podstawach, ale także o niuansach kontaktu z końmi i jak działają facylitowane programy rozwojowe z końmi (jak działają na ludzi i jak działają na konie) opowiadam w dzisiejszym odcinku. Zapraszam--- Co właściwie dają konie w programach rozwojowych? I inne wątki tego odcinka:Jak konie umożliwiają kontakt ze sobą i bycie w autentyczności.Związki i komunikacja w relacjach. Tworzenie dobrych stad.Samoregulacja i koregulacja z końmi – co konie robią z naszym układem nerwowym.Trening mentalizowania i dlaczego jest tak ważny.Obecność i uwazność – modne hasła, które z końmi realizują się prawie same;)Czy to naprawdę możliwe? – O odzyskiwaniu sił psychicznych i ożywianiu siły życiowej.Kontinuum niemoc-moc-przemoc – warstwy naszego działania do eksploracji w programach z końmi.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast116/

Jeśli w naszej psychice przejawia się mocno trend do przyjmowania tzw. stanu dziecka lub stanu rodzica (zamiast stanu osoby dorosłej) to będzie się to przejawiać w różnych trudnościach komunikacyjnych. Stan dziecka to przewaga zachowań, odczuć, sposobu przeżywania świata jakiego nauczyliśmy się w dzieciństwie w relacji z głównymi opiekunami. Stan rodzica to przewaga zachowań jakie obserwowaliśmy/doświadczaliśmy od opiekunów w naszym kierunku. Oba stany mają problemy komunikacyjne z osobami w stanie dorosłym. Stan dorosły to świadomość swojego autentycznego JA, kontakt z rzeczywistością, interakcja z innymi dorosłymi w poszanowaniu ich wolności i odpowiedzialności. Czy w ogóle da się uwolnić od nadmiarowych stanów rodzica i dziecka? Pierwszym krokiem jest próba złapania tego, kiedy reagujemy z pozycji dziecka lub rodzica oraz ogólnej tendencji danej relacji. Gdy jedna ze stron będzie próbowała zmienić wzorzec komunikacji, może się zdarzyć, że druga strona będzie oporować próbując utrzymać się w tej samej roli. To pewna gra, z której wyjście nie jest łatwe.Aby doszło do trwałej transformacji potrzebne są psychobiologiczne zmiany, czyli zmiany w interocepcji, czyli odpowiedzi układu nerowego na wewnętrzne pobudzenie, neurocepcji, czyli odpowiedzi układu nerwowego na zewnętrzne pobudzenie, emocjonalne nawyki, szlaki myślowe. W podcaście opowiadam o tych trzech stanach i jak się rozgrywają w obszarze partnerskim, zawodowym i z mentorami.---Analiza transakcyjna – co to jest i dlaczego pomaga zrozumieć trudności w komunikacji w relacjach oraz inne wątki tego odcinka:Trzy stany psychiczne: dziecko, rodzic, dorosły i co z tego wynika.Rodzic kontrolujący czy rodzic opiekuńczy – kontinuum roli rodzica i jego cień.Kontinuum dziecka (jako stanu w osobie dorosłej) od kreatywności i postawy buntowniczej do podporządkowania, dostosowania i uczenia się.O tym jak dorosły widzi drugą osobę i przestrzeń swojego wpływu.Związki partnerskie jako relacja dorosły-dorosły.O tym jak role dziecka i rodzica odgrywają się w firmach między szefem a pracownikami.O pragnieniach z miejsca dziecka i warsztatach rozwojowych, dlaczego podążamy za guru i co pozwala szybciej wejść w stan dorosłego.Co jest potrzebne do trwałej transformacji w relacjach.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast115/