24. Wydanie książki pod pseudonimem czy pod własnym nazwiskiem? Pomysły na pseudonimy literackie Cykl #zŻyciaPisarza

Metoda płatka śniegu to pewien schemat czy proces pisania książki zaproponowany przez amerykańskiego fizyka, Randy’iego Ingermansona. Jest dosyć konkretna, uporządkowana i dość czasochłonna, ale pomaga uporządkować wszystkie wątki i zgromadzone materiały. Na czym polega pisanie powieści snowflake method? Czy obdziera pisanie z kreatywności? Jak zastosować ją w praktyce? O tym wszystkim posłuchasz w trzydziestym trzecim odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #WarsztatPisarski. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/metoda-platka-sniegu/. Linki do powiązanych artykułów i odcinków podcastu: Jak zaplanować książkę, Wena twórcza, Jak przygotować konspekt książki, Jak stworzyć bohatera książki. Randy Ingermanson wypracował technikę płatka śniegu w dość naukowy sposób, ponieważ chciał dopasować proces pisarski do swoich potrzeb. Okazało się, że metoda jest dość skuteczna i zaczął o niej opowiadać na wykładach, konferencjach, a nawet na całym świecie w postaci artykułu, który pojawił się na jego stronie internetowej. Dzięki temu podejściu fizyk napisał i wydał kilka bestsellerów, dlatego ten sposób redagowania powieści można uznać w jego przypadku za skuteczny. Pisanie książki metodą płatka śniegu polega na przejściu przez 10 etapów: Zacznij od streszczenia swojej powieści Rozwiń streszczenie w akapit Zaprojektuj bohaterów Rozbuduj pierwszy akapit w szkielet powieści Przygotuj relacje naocznych bohaterów Uzupełnij szkielet powieści o wątki poboczne Opisz zaprojektowanych bohaterów Spisz sceny, które przekształcą Twoje opowiadanie w powieść Zrelacjonuj sceny oczami bohaterów (krok nieobowiązkowy) Zacznij pisać powieść. Jak widzisz, proces jest konkretny i wymaga konsekwencji w przechodzeniu przez kolejne kroki. Nie jest jednak całkowicie sztywny – sam Randy zachęca, aby w razie potrzeby wracać do poprzednich etapów i zmieniać, udoskonalać koncepcję na książkę. Czy sprawdzi się w każdym przypadku z pewnością nie, ale potestuj, czy dla Ciebie nie będzie odpowiednia. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak wypróbować metodę płatka śniegu przy pisaniu własnej książki. Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Zakończenie książki powinno dobrze podsumowywać historię i spinać wszystkie wątki, wyjaśniać je, a czasem i pozostawiać otwartą furtkę do kolejnych części. Jednak przede wszystkim warto postawić na emocje, które poruszą czytelnika. Jak to zrobić? Jakie są rodzaje finałów książek? Gdzie szukać inspiracji, gdy brakuje nam pomysłów na zakończenie opowiadania? O tym wszystkim posłuchasz w trzydziestym drugim odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #WarsztatPisarski. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/jak-napisac-zakonczenie-ksiazki/. Linki do powiązanych artykułów i odcinków podcastu: Jak zaplanować książkę, Epilog w książce, Jak przygotować konspekt książki. Czytając książki, najczęściej obserwuję 7 poniższych rodzajów zakończenia książki: Happy end, Zakończenie smutne, Zakończenie otwarte, Zakończenie zamknięte, Zaskoczenie, Rozczarowanie I zakończenie będące wstępem do czegoś nowego. Powyższe rodzaje zakończeń można ze sobą łączyć, ale najważniejsze jest to, aby finał powieści dopasować do rytmu i stylu fabuły. Należy również wyjaśnić większość wątków, aby nie pozostawić czytelnika z uczuciem niedopowiedzenia, niewiedzy, ponieważ nie lubimy takich sytuacji. Zawsze sprawdza się gra na emocjach oraz skupienie uwagi na przełomie w historii głównego bohatera, z którym nasz czytelnik może wejść w pewną relację. Gdy zabraknie Ci pomysłów na finał powieści, polecam m.in. Odpocząć od swojej książki, Porozmawiać o fabule z bliską osobą, Zainspirować się książkami innych autorów, Wczucie się w rolę swojego czytelnika i zastanowienie się, jakiego zakończenia on by oczekiwał, Przygotować kilka wersji zakończenia i wybrać najlepsze. Dobrze sprawdza się również metoda pisania książki od końca – czyli na samym początku opracowujemy zakończenie powieści, a następnie zastanawiamy się, jakie wydarzenia mogły do niego doprowadzić i w ten sposób budujemy całą fabułę. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak zakończyć swoją powieść z przytupem! Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Konspekt książki jest formą dokumentu, który streszcza i prezentuje Twój zamysł na książkę. Możesz go przygotować dla siebie i dla wydawcy, aby w skondensowanej formie przedstawić fabułę powieści. Co powinien zawierać konspekt? Jakie są jego rodzaje? Czy są jakieś wzory i szablony, a wydawcy oczekują przesłania konspektu w określonej formie? O tym wszystkim posłuchasz w trzydziestym pierwszym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #zŻyciaPisarza. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/konspekt-ksiazki/. Linki do powiązanych artykułów i odcinków podcastu: Jak zaplanować książkę? Propozycja wydawnicza – jak napisać maila do wydawcy? Wykorzystanie mapy myśli podczas pisania książek Konspekt książki zasadniczo pełni 2 funkcje. Po pierwsze jest pomocą podczas procesu pisania książki, wskazuje Ci, co po kolei powinieneś opisywać i zmniejsza ryzyko kryzysów pisarskich oraz syndromu pustej strony. A po drugie często wymagają go wydawcy, którzy na jego podstawie podejmują decyzję o wydaniu Twojej książki. Co w nim zawrzeć, by dokładnie opisać swoją koncepcję na powieść? Polecam w nim uwzględnić m.in.: Tytuł książki, Przebieg fabuły, ramowy plan wydarzeń, Bohaterów, Rodzaje narracji, zastosowane środki stylistyczne, Miejsca akcji, Cel, przesłanie książki, jeśli je Twoje dzieło posiada, Obszerność książki, liczbę stron, Planowany termin zakończenia pisania książki. Nie ma jednego wzoru czy szablonu konspektu książki, a wydawcy zwykle liczą na intencję twórczą pisarza. Nie narzucają ram tego dokumentu, zwykle nie mają sztywnych wytycznych, ale przed przesłaniem propozycji wydawniczej sprawdź, jakie są oczekiwania w tym zakresie. Konspekt warto również przygotować po prostu dla siebie, aby ułatwić sobie etap właściwego pisania, a w przypadku tworzenia serii powieści mieć pod ręką streszczenie poprzednich części. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak przygotować konspekt książki, który pomoże Ci w pisaniu, a wydawcy pozwoli na podjęcie decyzji o wydaniu Twojej powieści. Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Pisanie książki o swoim życiu, czyli tzw. powieści autobiograficznej, nieco różni się od pisania typowej powieści beletrystycznej. Należy wybrać odpowiednią formę opowieści, narrację, zdecydować się na przedstawianie jedynie wydarzeń prawdziwych lub łączenie ich z fikcją literacką. Na co zwrócić uwagę, podczas pisania książki o sobie? Kiedy nie zabierać się za pisanie powieści o charakterze autobiograficznym? Jak przejść przez wszystkie trudności? O tym wszystkim posłuchasz w trzydziestym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #WarsztatPisarski. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/jak-napisac-ksiazke-o-swoim-zyciu-autobiografie/. Gdybyś chciał skorzystać z konsultacji, podrzucam ofertę: https://born-to-create.pl/konsultacje-pisarskie/. Książka o swoim życiu przybiera najczęściej formę powieści autobiograficznej, która od właściwej autobiografii różni się większą elastycznością i dowolnością. Autor ma do dyspozycji typowe dla beletrystyki zabiegi stylistyczne – jak trzecioosobowa narracja, a cała historia może być tylko inspirowana wydarzeniami z jego życia. Pisanie takiej powieści należy rozpocząć od podjęcia decyzji, że faktycznie chcemy podzielić się z całym światem tym, co nas spotkało, naszymi poglądami, czy obserwacjami. Następnie warto zastanowić się nad: Wydarzeniami, które pojawią się w książce i które będą budowały fabułę, Odbiorcami naszej powieści autobiograficznej, Rodzajem narracji, Formą i strukturą książki, Umiejscowieniem pisarza w powieści – w roli bohatera, obserwatora, narratora, Opisywaniem prawdziwych wydarzeń lub mieszaniem ich z fikcją literacką. Istotne jest również zastanowienie się, czy książkę o swoim życiu wydajemy pod własnym imieniem i nazwiskiem czy pseudonimem literackim. Każde z rozwiązań ma swoje plusy i minusy, a więcej o nich posłuchasz w dwudziestym czwartym odcinku podcastu. Na końcu odcinka opowiadam także o tym, kiedy nie należy pisać książki o sobie. Wśród powodów nie wymieniam braku umiejętności pisarskich, warsztatu pisarskiego czy problemów ze stylistyką. Koncentruję się na niego innych czynnikach – braku czasu, chęci, presji znajomych. Powieść autobiograficzna powinna wychodzić od Ciebie i nie należy jej pisać pod przymusem. Nad stylem można natomiast popracować, wyrobić go, ale jeśli nie będziesz miał pozytywnego nastawienie do pisania, książka może wyjść nijaka i nieciekawa. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak przejść przez cały proces pisania książki o swoim życiu! Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Zmęczenie poznawcze czy umysłowe przychodzi po intensywnej pracy myślowej, analizowaniu wielu informacji, doświadczaniu wielu bodźców. Może się również zdarzyć podczas pisania książki i skuteczne odebrać motywację do dalszego tworzenia. Jak rozpoznać u siebie objawy przemęczenia poznawczego? Jak zmęczenie umysłowe wpływa na kreatywność? Jakie są sposoby na efektywny odpoczynek? O tym wszystkim posłuchasz w dwudziestym dziewiątym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #EmocjePisarza. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/10-sposobow-na-zmeczenie-podczas-pisania/. Linki do pozostałych materiałów: Ranking polskich pisarzy kryminałów: https://born-to-create.pl/polscy-pisarze-kryminalow/. Zmęczenie umysłowe jest naturalnym zjawiskiem tak jak zmęczenie psychiczne. Do najczęstszych objawów przemęczenia poznawczego należą: senność, apatia, brak motywacji, odkładanie rzeczy na później, problemy emocjonalne, stres i frustracje. Trwanie w takim stanie nie jest zdrowe, bo przemęczony mózg nie jest w stanie funkcjonować prawidłowo. Podczas pisania mogą się pojawić np. symptom pustej strony, kryzys pisarski czy brak wiary we własne umiejętności, talent pisarski, a nawet napisaną już historię. Na szczęście ze zmęczeniem umysłowym można sobie dość łatwo poradzić – trzeba wypocząć i naładować baterie do dalszej pracy. Jeśli potrzebujesz doraźnego odświeżenia umysłu, możesz wspierać się napojami pobudzającymi, wziąć orzeźwiającą kąpiel, pójść na drzemkę. Z kolei w trakcie pisania warto zadbać o odpowiednie przekąski, które dostarczą pełnowartościowego źródła energii, trzeba też ogólnie dobrze się odżywiać i wprowadzić do diety produkty wspierające pracę mózgu. Sposobem na zwiększenie intensywności pracy może być też włączenie ulubionej, energetyzującej muzyki. Na dłuższą metę trzeba jednak się porządnie wyspać, a i czasem zaplanować wakacje od pisania książki. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak skutecznie walczyć ze zmęczeniem poznawczym! Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Dialogi w książkach i opowiadaniach są ważną częścią fabuły. Przekazują informacje o wydarzeniach i akcji oraz o charakterze bohaterów. Jak pisać dialogi w książce? Jak konstruować wypowiedzi postaci, aby były interesujące? Gdzie szukać inspiracji i pomysłów na realistyczne rozmowy oraz jak wprowadzić dialogi do powieści? Jakie są zasady interpunkcyjne, które wskazują, jak zapisać dialog w książce? O tym wszystkim posłuchasz w dwudziestym ósmym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #WarsztatPisarski. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/jak-pisac-dialogi-w-powiesci/. Linki do pozostałych materiałów: Ranking polskich pisarzy kryminałów: https://born-to-create.pl/polscy-pisarze-kryminalow/. Dialogi w powieści nie są elementem obowiązkowym, ale dzięki nim akcja staje się bardziej dynamiczna, bohaterowie realistyczni, a czytelnik może wczuć się w klimat książki. Pisząc je, należy trzymać się zasad interpunkcyjnych i językowych, wiedzieć, że do zapisu stosujemy myślniki lub pauzy. Inna jest również pisownia czasowników wskazujących na sposób mówienia, a tych opisujących inne elementy rozmowy. Ważne jest również zwrócenie uwagi na sam kontekst oraz sposób wprowadzania dialogów do książki. Dlatego w odcinku omawiam przede wszystkim: Rolę dialogów w powieści, Formę i znaczenie didaskaliów w beletrystyce, Dobre praktyki i wskazówki pisania dialogów, Źródła pomysłów na wypowiedzi bohaterów, Ćwiczenia na konstruowanie ciekawych rozmów bohaterów, Sposób wprowadzania dialogów do książki. Pamiętaj, że dialogi w książce powinny być realistyczne i odzwierciedlać przebieg rozmowy, która mogłaby się wydarzyć w rzeczywistości. Nie stosuj zbyt patetycznego słownictwa, zmniejsz liczbę wulgaryzmów, dopasuj sposób wypowiedzi do charakteru bohatera. Zadbaj także o różnorodność, a jeśli potrzebujesz, pokuś się o fonetyzację. Unikaj także stereotypów i gdy chcesz opisać sposób mówienia konkretnej grupy, której do końca nie znasz, zapoznaj się z jej stylem mówienia. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak wybrać miejsce akcji i opisać je w książce! Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Talent pisarski to wyjątkowe predyspozycje literackie i lingwistyczne, które ułatwiają pisanie książek. Pomagają m.in. w wymyśleniu ciekawej historii, stworzeniu intrygujących bohaterów, sprawnym operowaniu słownictwem i tworzeniu poprawnych, ładnie brzmiących zdań. Czy zdolności do pisania są konieczne, aby zostać poczytnym autorem? Czy gwarantują sukces pisarski? I czy bez talentu pisarskiego można napisać dobrą powieść? O tym wszystkim posłuchasz w dwudziestym siódmym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #zŻyciaPisarza. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/talent-pisarski/. Linki do pozostałych materiałów: Jak pisać dialogi w powieści: https://born-to-create.pl/jak-pisac-dialogi-w-powiesci/, Ranking polskich pisarzy kryminałów: https://born-to-create.pl/polscy-pisarze-kryminalow/. Z talentem pisarskim można się urodzić, a można go także wykształcić i rozwinąć. Nie można go jednak zmarnować, ale można w pełni nie wykorzystać jego potencjału. Wokół tego tematu narosło wiele mitów i błędnych przekonań, dlatego postanowiłam rozebrać go na czynniki pierwsze i wyjaśnić wszystkie wątpliwości. W podcaście odpowiadam na poniższe pytania: Czym jest talent pisarski? Jak rozpoznać zdolności pisarskie? Czy zdolności pisarskie wystarczą, by odnieść sukces pisarski? Czy można pisać dobre książki bez uzdolnień pisarskich? Czy talent literacki można zmarnować? Czy osoby uzdolnione literacko nie miewają kryzysów ani braku weny? Czy talent to dar, którego nie muszę rozwijać? Jak rozwijać zdolności i predyspozycje pisarskie? Pamiętaj, że w pracy nad własną książką liczy się przede wszystkim wytrwałość, cierpliwość i samozaparcie. To wieloetapowy projekt, a samo posiadanie zdolności pisarskich bez systematycznej pracy nie pozwoli zawojować rynku książki. Nawet jeśli jesteś obdarzony wyjątkowym talentem, nigdy nie zastąpisz nim ciężkiej pracy. Możesz ją sobie jedynie ułatwić. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak wybrać miejsce akcji i opisać je w książce! Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Wybór miejsca akcji dla swojej książki nie zawsze jest oczywisty. Czasem w głowie może pojawić się świetny pomysł na fabułę bez konkretnej inspiracji, gdzie ją zlokalizować. Wtedy warto podejść do tego tematu metodycznie i zastanowić się, jakie okoliczności przyrody, jakie miasta będą pasowały do opisywanej historii. Czy wybrać prawdziwą miejscowość, czy wykreować swoją od postaw? Na jakie elementy lokalizacyjne zwrócić uwagę? Jak opisać miejsce akcji? O tym wszystkim posłuchasz w dwudziestym szóstym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #WarsztatPisarski. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/miejsce-akcji-powiesci-kryminalnej/. Miejsce akcji należy dopasować do charakteru książki i gatunku powieści. Kryminały opierają się na realizmie, więc tworzenie świata przedstawionego rodem z Harrego Pottera będzie dość niecodziennym zabiegiem. Z kolei romanse i historie romantyczne bazują na ciepłych, sielankowych i wręcz romantycznych krajobrazach. Po prostu miejsce akcji musi współgrać z Twoją historią. Następnie warto przemyśleć, czy: Osadzamy miejsce akcji w prawdziwej miejscowości, Tworzymy fikcyjną miejscowość, Bazujemy na miksie, czyli tworzymy fikcyjną miejscowość osadzoną w rzeczywistym regionie. Każde z rozwiązań ma plusy i minusy, które głównie koncentrują się na tym, czy wiernie musisz opisać dane miejsce, czy możesz dowolnie rozmieścić wszystkie instytucje, drogi, osiedla. W ten sposób bohaterowie przemieszczają się na stworzonej przez Ciebie mapie. Podczas pisania kryminału zwróć także uwagę na takie elementy jak: Tło historyczne, Dostępność organów ścigania i innych instytucji, Charakter zbrodni, Specyfika społeczności. W odcinku opowiadam także o tym, jak opisywać miejsca akcji. Warto: Opisać miejsce w książce tak, aby czytelnik przeniósł się tam z Tobą, Stosować konkretne i barwne epitety, powszechnie używane podczas opisywania określonych miejsc, Przedstawiać miejsce oczami bohaterów, Opisywać odczucia związane z danym miejscem, Postawić raczej na krótsze niż dłuższe opisy. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak wybrać miejsce akcji i opisać je w książce! Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Książkowi bohaterowie podobnie jak my, ludzie z krwi i kości, nie mogą istnieć bez emocji. To one sprawiają, że czytelnik rozumie daną postać, jej sposób zachowania, myślenia czy podejmowania decyzji. Jak jednak przedstawić emocje w powieści, aby bohaterowie stali się realistyczni? Jak przygotować opis przeżyć wewnętrznych, jak opisać i zaprezentować to, co czuje postać? O tym wszystkim posłuchasz w dwudziestym piątym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #WarsztatPisarski. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/jak-przedstawic-emocje-w-ksiazce/. Dodatkowe linki do Nadbrzeżnika: https://born-to-create.pl/nadbrzeznik/, https://lubimyczytac.pl/ksiazka/5092848/nadbrzeznik. Linki do wpisu o tworzeniu bohaterów w książkach: https://born-to-create.pl/jak-stworzyc-bohatera-ksiazki/. Zanim zaczniesz konstruować opis przeżyć wewnętrznych bohatera swojej książki, zapoznaj się najpierw z kołem lub mapą emocji. To graficzne zestawienie prezentuje szerokie spektrum stanów emocjonalnych, których mogą doświadczać postaci Twojej powieści. To da Ci sporą bazę inspiracji i będzie stanowiło punkt wyjścia do dalszej pracy redakcyjnej. Jak opisywać emocje w książce? Po prostu je nazwij i wyraź poprzez narratora lub bohaterów powieści. Pokaże je poprzez sposób bycia czy zachowania danej postaci. Skorzystaj z epitetów, wykrzyknień, przekleństw. Używaj związków frazeologicznych nawiązujących do stanów emocjonalnych. Przedstawiaj emocje poprzez narratora, postaci współuczestniczące w akcji oraz bohatera, którego te emocje dotykają. W podcaście opowiadam również o ćwiczeniach, które pomogą Ci podszkolić się w opisywaniu emocji w książkach. Polecam np. Ćwiczenia, z których korzystają dzieciaki z podstawówki, aby nauczyć się nazywać to, co czują, Wczuwanie się w rolę postaci, Obserwowanie innych ludzi i zapisywanie ich reakcji emocjonalnych na konkretne wydarzenia, Analizowanie własnych emocji, Czytanie książek i wyciąganie wniosków na temat prezentowanych tam stanów emocjonalnych bohaterów. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak dobrze przedstawiać emocje w swojej książce! Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Wydawanie książek pod pseudonimem ma swoje wady i zalety. Z jednej strony można ukryć swoją tożsamość i chronić życie prywatne, a z drugiej nie pracujemy nad marką osobistą i rozpoznawalnością swojego prawdziwego nazwiska. Ważny jest też sam wybór fikcyjnych danych, nicku i ksywki. Jak wymyślić pseudonim i czy w ogóle warto to robić? Z jakich generatorów skorzystać? Jak  wyglądają kwestie prawne? O tym wszystkim posłuchasz w dwudziestym czwartym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #zŻyciaPisarza. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/wydanie-ksiazki-pod-pseudonimem/. Dodatkowe linki do Nadbrzeżnika: https://born-to-create.pl/nadbrzeznik/, https://lubimyczytac.pl/ksiazka/5092848/nadbrzeznik. Linki do oferty: https://born-to-create.pl/recenzja-przedwydawnicza/, https://born-to-create.pl/konsultacje-pisarskie/, https://born-to-create.pl/spotkania-autorskie/. Pisarze decydują się na przybranie pseudonimu literackiego z różnych powodów. Chcą się w ten sposób chronić przed krytyką literacką, nie chcą, aby najbliższe otoczenie wiedziało o ich twórczości albo uważają, że ich prawdziwe nazwisko jest mało chwytliwe. Czasem jest to także kwestia budowania osobnej „marki” dla danego typu książek i chęć posiadania pełnej swobody w pisaniu powieści z różnych gatunków. Z punktu widzenia prawa wydanie książki pod pseudonimem jest jak najbardziej możliwe, tylko umowa z wydawcą zostanie podpisana na prawdziwe dane. W odcinku podcastu oprócz powodów za i przeciw wydawaniu książek pod pseudonimem podrzucam również pomysły na sam nick czy ksywkę. Tworząc pseudonim literacki, Wybierz taki, który będzie prosty i łatwy do zapamiętania oraz zapisania, Wybierz zagraniczne imię i nazwisko, jeśli chcesz zaistnieć na zagranicznym rynku, Zainspiruj się postaciami z książek, imionami znajomych z dzieciństwa, Pokuś się o przybranie nazwiska rodowego od strony którego z dziadków, Zdecyduj się na przezwisko z dzieciństwa, Zwróć uwagę, aby był unikalny. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, czy warto wydać książkę pod pseudonimem. Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].