39. Akcja w książce – czym jest i jak ją dynamizować? Cykl #WarsztatPisarski

Przerwa w pisaniu książki albo twórczości jest czymś zupełnie normalnym. Czasem od pisania odciągają nas sprawy zawodowe, rodzinne, inne obowiązki. Niekiedy problem wynika z braku motywacji lub wątpliwości. Czy są jakieś plusy i minusy takiej przerwy pisarskiej? Jak wrócić do pisania po przerwie? I czy można takim przerwom zapobiegać? O tym wszystkim posłuchasz w czterdziestym pierwszym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #zŻyciaPisarza.Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/jak-wrocic-do-pisania-po-dluzszej-przerwie/Linki do powiązanych tematów:Kryzys twórczy - https://born-to-create.pl/kryzys-tworczy/Talent pisarski - https://born-to-create.pl/talent-pisarski/Ćwiczenia na wzbogacenie zasobu słownictwa - https://born-to-create.pl/jak-wzbogacic-zasob-slownictwa/Emocje w książce - https://born-to-create.pl/jak-przedstawic-emocje-w-ksiazce/Motywacja do pisania - https://born-to-create.pl/motywacja-do-pisania/Przerwa w pisaniu książki jest czymś naturalnym. Czasem wynika z sytuacji od nas niezależnych, losowych, czasem podejmujemy świadomą decyzję, zmieniając priorytety w naszych planach. Są też 2 rodzaje takich przerw. Jedna polega na tym, że przerywamy pisanie rozpoczętej książki, a druga to przerwa w twórczości. Która z nich jest trudniejsza? Nie można na to pytanie odpowiedzieć jednoznacznie, ponieważ czasem ponowne wgryzienie się w fabułę jest trudniejsze, a czasem rozpisanie się po latach sprawia więcej trudności.Przerwa w pisaniu ma też swoje plusy, jak i minusy. Dzięki niej możemy znaleźć nowe inspiracje i pomysły na fabułę, zdystansować się do niej i przygotować jeszcze lepszą historię. Pomaga także przełamać kryzys pisarski, jeśli na przykład wynikał on ze zmęczenia i przeciążenia obowiązkami. Z drugiej strony mogą nasilić się nasze wątpliwości co do umiejętności pisarskich, talentu, może pojawić się też zniechęcenie co do pisania i kontynuowania kariery pisarskiej. Ciężej także jest się wgryźć w rozpoczętą historię.Bez względu na przyczyny przerwy w pisaniu, można ją pokonać i wrócić do kontynuowania powieści lub twórczości. Jak to zrobić? Na przykład stosując poniższych 11 wskazówek.Przeczytaj to, co już napisałeś.Zerknij do swoich notatek.Rozpisz sobie akcję na nowo.Nic na siłę – jeśli pomysł jest kiepski, pisz od nowa.Zastanów się, co odciąga Cię od pisania.Zaplanuj sobie czas na spokojny powrót do pisania.Wyznacz deadline powrotu do pisania i postaraj się go nie odkładać.Nie nakładaj na siebie zbyt dużej presji – rozpocznij pisanie na luzie i ze spokojem.Potrenuj pisanie, by złapać odpowiedni rytm.Odpowiednio się zmotywuj.Przegadaj temat z najbliższymi, coachem pisarskim.Przerwie w pisaniu można też zapobiegać, np. wdrażając odpowiednie techniki automotywacji, przygotowywać się do okresów, w których musimy poświęcić się innym obowiązkom, wdrażać nawyki i rutyny pisarskie. Wiele bowiem zależy od naszego nastawienia i podejścia do pisania. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak wprowadzać retrospekcje w powieści!Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Retrospekcje w powieściach są ważną częścią fabuły – opowiadają o przeszłości bohaterów, nakreślają kontekst ich działań, motywów oraz czasami stanowią zarzewie wydarzeń w książkowej rzeczywistości. Jakie jeszcze spełniają funkcje? Jak wprowadzać flashbacki w powieści? Jak dobrze opisać wspomnienia i reminiscencje? O tym wszystkim posłuchasz w czterdziestym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #WarsztatPisarski.Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/retrospekcje-w-ksiazce/.Linki do powiązanych tematów:Akcja w książce: https://born-to-create.pl/akcja-w-ksiazce/Skąd wziąć fundusze na wydanie książki: https://born-to-create.pl/jak-sfinansowac-wydanie-ksiazki/Ile zarabia pisarz: https://born-to-create.pl/wynagrodzenie-za-wydanie-ksiazki/Retrospekcje to po prostu nawiązanie do wydarzeń, które miały miejsce przed teraźniejszością, główną osią czasu naszej książki. Mogą dotyczyć przeszłości bohaterów, nakreślać ich rys psychologiczny albo opowiadać o historii z przeszłości, w której znajdziemy m.in. rozwiązanie zagadki kryminalnej. Flashback możesz zastosować w swojej książce, aby:Spowolnić akcję, „rozciągnąć” fabułę,Nakreślić szerszy kontekst historii, wskazać, że obecny splot wydarzeń wynika ze zdarzeń z przeszłości,Opowiedzieć o przeszłości bohaterów, umotywować ich działania,Rozszerzyć książkową rzeczywistość.Dzięki retrospekcjom w powieści możesz np.Dawkować napięcie, prowadzić czytelnika przez przeszłość do rozwiązania zagadki kryminalnej,Zaprezentować przemianę bohaterów, ich walkę ze słabościami,Zachęcić czytelnika do zbudowania więzi emocjonalnej z bohaterami,Nakreślić szerszy kontekst historii.Wprowadzanie flashbacków musi być przemyślane i służyć jakiemuś celowi. Najlepiej wprowadzać je za pomocą bodźca, impulsu, którego bohater doświadcza i który wywołuje określone skojarzenia. Uważaj także, aby retrospekcje nie pojawiały się w samym środku gorącej akcji. Wyważ ich długość, nie skupiaj się w nich na zbytnich szczegółach, nie poruszaj w nich zbyt wielu wątków, aby nie zrobić w nich osobnej historii i nie odbiec za daleko od głównej linii czasu. Nie stosuj ich zbyt często, ale i też wyraźnie wskaż czytelnikowi, gdzie zaczyna się, a gdzie kończy retrospekcja. To są takie główne wskazówki związane z umieszczaniem flashbacków w powieści.Retrospekcje mogą stanowić także osobą oś czasu, przez co ukazują dokładnie przeszłość i wydarzenia mające znaczenie w teraźniejszości. Pamiętaj, aby dobrze taką strukturę przemyśleć, aby fabuła i cała książka nie straciła na dynamice. Flashbacki dopełniają opowieść, ale ich nadmierne stosowanie może spowolnić akcję. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak wprowadzać retrospekcje w powieści!Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Mówi się o tym, że dobre książki mają wartką i dynamiczną akcję. A co to tak właściwie znaczy? Czym akcja różni się od fabuły? Jak ją zaplanować i zdynamizować? Jakiego słownictwa używać i jak opisywać sceny, aby czytelnik przez nie płynął? O tym wszystkim posłuchasz w trzydziestym dziewiątym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #WarsztatPisarski.Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/akcja-w-ksiazce/.Linki do powiązanych tematów:Jak zaplanować książkę: https://born-to-create.pl/jak-dobrze-zaplanowac-ksiazke/Miejsce akcji powieści: https://born-to-create.pl/miejsce-akcji-powiesci-kryminalnej/Akcja w książce to ciąg przyczynowo-skutkowych zdarzeń dziejących się w powieści „tu i teraz”. To główna linia czasowa, oś wydarzeń, w których uczestniczy czytelnik. Przedstawia bieżącą rzeczywistość i nie obejmuje wspominek, przemyśleń bohaterów ani reminiscencji. Jest częścią fabuły, która stanowi pojęcie szersze i obejmuje również narrację, opisy bohaterów, dialogi, opisy miejsc. Tworząc książkę, należy zadbać o spójność i równowagę wszystkich elementów, a sama akcja powinna logicznie prowadzić czytelnika przez układ wydarzeń.Dobrze poprowadzona akcja w książce wymaga planowania przebiegu wydarzeń, rozpisania sobie, co po czym  i dlaczego następowało. Dodatkowo, by dobrze budować akcję książki, warto skorzystać z takich wskazówek jak:Konsekwencja wydarzeń i ich istotność dla całej historii,Kontekst i miejsce akcji,Prowadzenie czytelnika przez kolejne działania,Opisywanie akcji z perspektywy bohatera,Płynne przejścia między kolejnymi wydarzeniami akcji powieści,Zachowanie balansu pomiędzy akcją, dialogiem a narracją,Żonglowanie dynamiką akcji.Dynamizowanie akcji uzyskuje się także poprzez posługiwanie się odpowiednim językiem. Pamiętaj o:Unikaniu strony biernej,Tworzeniu prostych, krótkich i konkretnych zdań,Używaniu wyrażeń pasujących do kontekstu, działających od razu na wyobraźnię,Przygotowaniu plastycznych opisów.Książka nie powinna składać się z samych scen akcji, wprowadzaj również celowe spowolnienia, ale dobrze wybierz moment. Nie rozwlekaj sceny prowadzącej do punktu kulminacyjnego i usuwaj wszystkie zbędne opisy, gdy opowieść traci na dynamice i staje się mało konkretna. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak dynamizować akcję w powieści!Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Rozwijanie zasobu słownictwa to must-have, jeśli chcesz pisać książki czy testy na wysokim poziomie, uchodzić ze osobę elokwentną, ładnie przemawiać lub tworzyć błyskotliwe prezentacje do pracy. Czym jest słownik bierny i czynny? Jakie są metody i techniki na powiększanie bazy słów? Z jakich ćwiczeń i gier warto korzystać na co dzień? O tym wszystkim posłuchasz w trzydziestym ósmym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #WarsztatPisarski.Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/jak-wzbogacic-zasob-slownictwa/.Linki do powiązanych tematów:Krytyka literacka: https://born-to-create.pl/jak-radzic-sobie-z-krytyka-ksiazki/Teksty synonimizowane: https://born-to-create.pl/teksty-synonimizowane/Research do książki: https://born-to-create.pl/research-do-ksiazki/Ćwiczenia na wzbogacenie zasobu słownictwa: https://www.youtube.com/watch?v=HbhyIQkVJ50Każdy z nas dysponuje 2 rodzajami słowników – słownictwem biernym i czynnym. To pierwsze to wszystkie słowa, które znamy, rozumiemy, ale nie korzystamy z nich na co dzień, nie znajdują się w powszechnym użyciu. To drugie to z kolei zasób słów, które używamy podczas mówienia, pisania, rozmyślania. Ważne jest, aby rozwijać oba słowniki – poznawać nowe słowa i zwiększać plastyczność mózgu, pamięć, aby mieć na podorędziu różne wyrazy i nie posługiwać się ciągle tymi samymi zwrotami.11 metod i technik pomagających rozwinąć zasób słownictwaSięgnij do słownikaPoznawaj synonimy i nowe wyrazy bliskoznaczneCzytaj książkiZaglądaj do literatury branżowejSłuchaj mądrych ludziSłuchaj muzyki i wsłuchuj się w teksty piosenekPróbuj nowości z różnych dziedzinSłuchaj podcastówNotuj nowe słowaStwórz swój osobisty bank terminów i pojęćUtrwalaj nowo poznane słowaĆwiczenia na zwiększenie zasobu słownictwaSkojarzenia i ciągi przyczynowo-skutkoweKorzystanie z kategoryzacjiOpisywanie czegoś i opowiadanie historiiPraca ze znaczeniem słówTworzenie rymówPowyższe ćwiczenia i metody możesz swobodnie łączyć, dzięki czemu jeszcze lepiej popracujesz nad swoimi zdolnościami językowymi i powiększysz swoją bazę słów. Dodatkowo większość z tych technik rozwija także kreatywność i pamięć. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak pracować nad zasobem swojego słownictwa.Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Kryzys twórczy czy blokada pisarska to stan, w którym pisarz nie potrafi pisać i tworzyć. Podłoże takiego problemu jest różne, dlatego też i nie ma jednego rozwiązania na jego przezwyciężenie. Z jakich przyczyn wynika writer’s blok i kogo dotyka? Jak rozprawić się z blokadą twórczą wynikającą z braku inspiracji i pomysłów na książkę? Dlaczego kryzys pisarski nie jest tym samym co brak weny? O tym wszystkim posłuchasz w trzydziestym siódmym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #EmocjePisarza.Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/kryzys-tworczy/.Linki do powiązanych tematów:Wena twórcza: https://born-to-create.pl/wena-tworcza-i-krzywa-wydajnosci/Krytyka literacka: https://born-to-create.pl/jak-radzic-sobie-z-krytyka-ksiazki/Cechy dobrego pisarza: https://born-to-create.pl/cechy-dobrego-pisarza/Mapy myśli: https://born-to-create.pl/mapa-mysli-a-pisanie/Metoda płatka śniegu: https://born-to-create.pl/metoda-platka-sniegu/Sposoby na zmęczenie podczas pisania: https://born-to-create.pl/10-sposobow-na-zmeczenie-podczas-pisania/Kryzys pisarski jest niemożnością pisania. Wynika z wielu różnych przyczyn, jednak zawsze wiąże się z dłuższym stanem braku aktywności pisarskiej. Nie jest brakiem weny twórczej ani świadomą przerwą od pisania, którą robi pisać, by np. odpocząć, nabrać dystansu do pisania albo poszukać nowych inspiracji. Nie jest to też opisana jednostka chorobowa.Przyczyny blokady pisarskiej to m.in.:Problemy ze zdrowiem – fizycznym i psychicznym,brak inspiracji, pomysłówprzesyt kreatywności,bieżące problemy gospodarcze, polityczne,wypalenie zawodowe, problemy w pracy,problemy finansowe,konflikty rodzinne, z przyjaciółmi, w pracy,przebodźcowanie,lęk przed krytyką literacką,brak przekonania do własnej twórczości, perfekcjonizm,stres i presja.Przezwyciężenie blokady twórczej polega przede wszystkim na poznaniu przyczyny, a następnie zastosowaniu rozwiązania, które będzie do niej dopasowane. Ważne, aby zadbać o swój dobrostan i stan zdrowia, ponieważ gdy jesteśmy chorzy i źle się czujemy, nasz organizm nie będzie miał siły ani ochoty na pracę twórczą. Jeśli podłoże kryzysu twórczego wynika z braku inspiracji i pomysłów, wtedy możesz m.in.:przeprowadzić burzę mózgów,skorzystać z mapy myśli,postawić sobie cel i deadline,pisać bez oceniania swojej twórczości,wypróbować różne metody pisarskie,zmienić swoje rutyny pisarskie,planować akcję książki,zapanować nad stresem i presją,odpoczywać,umówić się na konsultacje pisarskie.Blokada pisarska nie jest czymś, co zdarza się każdemu pisarzowi. To problem jak każdy inny – należy go rozpoznać, zastanowić się nad jego przyczyną, a następnie zastosować odpowiednie rozwiązanie i skutecznie go przezwyciężyć. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak przełamać kryzys pisarski.Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Pisanie poczytnych książek wymaga odpowiedniego warsztatu pisarskiego, kreatywności oraz dyscypliny. To tylko przykładowe cechy i umiejętności pisarskie pomagające w procesie tworzenia własnej powieści. Czy dobrzy pisarze charakteryzują się określonymi cechami osobowości? Jacy powinni być autorzy, którzy chcą napisać książkę? Czym odznaczają się wybitni pisarze? O tym wszystkim posłuchasz w trzydziestym szóstym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #zŻyciaPisarza. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/cechy-dobrego-pisarza/. A tu można podejrzeć okładkę Ramienic: https://lubimyczytac.pl/ksiazka/5169777/ramienice. Według koncepcji kwestionariusza Myers-Briggs pisarze to osoby o dwóch typach osobowości: INFJ (ang. introverted intuitive feeling judging) – introwertyk intuicyjny uczuciowiec osądzający, pot. Rzecznik, INFP (ang. introverted intuitive feeling perceiving) – introwertyk intuicyjny uczuciowiec obserwator. Są to więc osoby empatyczne, kierujące się intuicją, o bogatej wyobraźni, kreatywności i otwartości na świat. Mają wysoki poziom zaufania do ludzi, są lojalni wobec najbliższych. Odznacza ich również wrodzone poczucie idealizmu, moralności, potrzeba posiadania silnego systemu wartości, odczuwania sensu we własnym życiu. To doskonali obserwatorzy, indywidualiści, którzy z determinacją i zdecydowaniem podejmują określone działania. Trudno im sobie poradzić z krytyką i konfliktowymi sytuacjami, ale mają wysoką tolerancję na inność, akceptują różne poglądy, opinie, wizje świata. Taki opis pasuje do stereotypowego wyobrażenia pisarza. Jest to jednak pewna lista przymiotów, które ułatwiają, ale nie przesądzają o umiejętności pisania książek. Jeśli takie cechy posiadasz, to bardzo dobrze, a jeśli nie – warto, abyś wypracowywał nawyki pisarskie i przyjrzał się zachowaniom, nad którymi możesz pracować. Jak powinien być dobry pisarz? Jakie cechy są niezbędne do pisania powieści? Moim zdaniem są to: Kreatywność i wyobraźnia, otwartość na świat Zmysł obserwacji i empatii Logiczne myślenie Ciekawość poznawcza i chęć do poszukiwania informacji Umiejętność rozwiązywania problemów i pokonywania trudności Wytrwałość i cierpliwość Zdyscyplinowanie Zdrowe podejście do krytyki Umiejętność wyrażania myśli w prosty, klarowny sposób Dobry warsztat pisarski. Z kolei wybitnych pisarzy charakteryzuje bardzo wysoki poziom warsztatu pisarskiego, bogate słownictwo, znajomość kultury i literatury oraz niezależność lub/i umiejętność dopasowywania się do obecnych trendów pisarskich. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, które cechy pisarskie traktować z przymrużeniem oka, a nad czym warto pracować. Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Jednym ze sposobów promocji książki, jak i rozsławienia nazwiska pisarza jest współpraca z recenzentami książkowymi, influencerami i bookstagramerami. Najczęściej zajmuje się tym wydawca albo agencja marketingowa, ale autor również może wpisać takie zadanie na swoją listę obowiązków. Gdzie znaleźć recenzenta książki? Czym kierować się przy jego wyborze? Dlaczego tak ważne jest znalezienie influencera, który doskonale zna nasz gatunek? O tym wszystkim posłuchasz w trzydziestym piątym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #zŻyciaPisarza. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/jak-znalezc-recenzenta-ksiazki/. Kto powinien zajmować się pozyskaniem recenzentów dla Twojej książki? Moim zdaniem wydawca, ale to zależy, na jakim etapie wydania znajduje się Twoja powieść, w jakim modelu finansowania ją wydałeś, co masz wpisane w umowie i iloma egzemplarzami recenzenckimi dysponujesz. Autorzy powinni zajmować się pisaniem, tworzeniem, a nie marketingiem i poszukiwaniem influencerów do współpracy. Czasem jednak to autorowi zależy bardziej na rozsławieniu nazwiska niż wydawcy, więc wtedy można wziąć sprawy w swoje ręce.   Gdzie szukać recenzentów książkowych? Na grupach na Facebooku. Na Instagramie, YouTube. W Google, poszukując stron i blogów recenzentów. Na portalach dla moli książkowych typu Lubimyczytac.pl. Poprzez swoje Social Media Za pomocą rankingów influencerów książkowych.   Zanim zdecydujesz się na współpracę, weź pod uwagę: Dane o ruchu na stronie np. z narzędzia Google Analytics, Dane o zasięgu, followersach, zaangażowanych użytkownikach na Social Media, Kwestie finansowe współpracy, Liczbę dostępnych kanałów, Obecność na portalach typu Lubimyczytac.pl, Profil recenzenta i jego zgodność tematyczna z Twoją książką.   Pamiętaj również, aby nigdy nie wymuszać wystawienia pozytywnej recenzji Twojej książki. Opinia recenzenta powinna być naturalna i obiektywna, nie nakładaj na influencera żadnej presji. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak nawiązać współpracę recenzencką i skutecznie przeprowadzić całą akcję promocyjną.   Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Jednym z elementów procesu pisania książki jest research i zbieranie materiałów. Dzięki temu urzeczywistnisz swoją opowieść i osadzisz ją w realnym świecie, na czym zyska fabuła powieści. Czy do każdej książki trzeba przeprowadzić obszerny research? Skąd czerpać informacje i z jakich źródeł korzystać? Jak porządkować zgromadzone materiały? O tym wszystkim posłuchasz w trzydziestym czwartym odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #WarsztatPisarski. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/research-do-ksiazki/. Research podczas pisania książki polega na poszukiwaniu informacji i materiałów dotyczących wątków i kwestii, które chcemy opisać, a o których w danym momencie nie mamy wystarczającej wiedzy. Researchować można np. miejsce akcji powieści, emocje bohaterów, tło historyczne, rośliny i zwierzęta, otoczenie kulturowe, specyfikę społeczeństwa, żargon i język – czyli tak naprawdę każdą kwestię, która nas interesuje. Oczywiście nie do każdej książki zbieramy materiały – mniejszy research będzie potrzebny w przypadku powieści fantasy, autobiografii czy książek o tematyce, w której jesteśmy ekspertami. Etapy przeprowadzenia researchu podczas pisania są następujące: Poszukiwanie informacji w różnych źródłach, Tworzenie własnych doświadczeń, które pomogą nam opisać np. emocje w książce, Przetwarzanie i organizacja materiałów, Wykorzystanie zgromadzonych informacji w książce, Zachowanie zgromadzonych materiałów po zakończeniu pisania, ponieważ mogą się przydać podczas pisania kolejnych książek, podczas wywiadów czy rozmów z czytelnikami. Informacje i materiały można gromadzić, przeszukując internet, biblioteki, stare czasopisma i gazety, słuchając podcastów, oglądając filmy fabularne i dokumentalne, czytają podręczniki, ale i książki beletrystyczne, przeprowadzając wywiady z ekspertami, świadkami wydarzeń, znajomymi i rodziną. Reserach jest czymś naturalnym podczas pisania książki. Najczęściej przeprowadzamy go na etapie tworzenia pomysłu, ale i często pojawia się potrzeba poszukania dodatkowych informacji w trakcie rozwijania fabuły naszej książki. Ważne jest też to, że jako pisarz możesz z premedytacją mieszać fakty z fikcją literacką. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak wypróbować metodę płatka śniegu przy pisaniu własnej książki. Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Metoda płatka śniegu to pewien schemat czy proces pisania książki zaproponowany przez amerykańskiego fizyka, Randy’iego Ingermansona. Jest dosyć konkretna, uporządkowana i dość czasochłonna, ale pomaga uporządkować wszystkie wątki i zgromadzone materiały. Na czym polega pisanie powieści snowflake method? Czy obdziera pisanie z kreatywności? Jak zastosować ją w praktyce? O tym wszystkim posłuchasz w trzydziestym trzecim odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #WarsztatPisarski. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/metoda-platka-sniegu/. Linki do powiązanych artykułów i odcinków podcastu: Jak zaplanować książkę, Wena twórcza, Jak przygotować konspekt książki, Jak stworzyć bohatera książki. Randy Ingermanson wypracował technikę płatka śniegu w dość naukowy sposób, ponieważ chciał dopasować proces pisarski do swoich potrzeb. Okazało się, że metoda jest dość skuteczna i zaczął o niej opowiadać na wykładach, konferencjach, a nawet na całym świecie w postaci artykułu, który pojawił się na jego stronie internetowej. Dzięki temu podejściu fizyk napisał i wydał kilka bestsellerów, dlatego ten sposób redagowania powieści można uznać w jego przypadku za skuteczny. Pisanie książki metodą płatka śniegu polega na przejściu przez 10 etapów: Zacznij od streszczenia swojej powieści Rozwiń streszczenie w akapit Zaprojektuj bohaterów Rozbuduj pierwszy akapit w szkielet powieści Przygotuj relacje naocznych bohaterów Uzupełnij szkielet powieści o wątki poboczne Opisz zaprojektowanych bohaterów Spisz sceny, które przekształcą Twoje opowiadanie w powieść Zrelacjonuj sceny oczami bohaterów (krok nieobowiązkowy) Zacznij pisać powieść. Jak widzisz, proces jest konkretny i wymaga konsekwencji w przechodzeniu przez kolejne kroki. Nie jest jednak całkowicie sztywny – sam Randy zachęca, aby w razie potrzeby wracać do poprzednich etapów i zmieniać, udoskonalać koncepcję na książkę. Czy sprawdzi się w każdym przypadku z pewnością nie, ale potestuj, czy dla Ciebie nie będzie odpowiednia. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak wypróbować metodę płatka śniegu przy pisaniu własnej książki. Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].

Zakończenie książki powinno dobrze podsumowywać historię i spinać wszystkie wątki, wyjaśniać je, a czasem i pozostawiać otwartą furtkę do kolejnych części. Jednak przede wszystkim warto postawić na emocje, które poruszą czytelnika. Jak to zrobić? Jakie są rodzaje finałów książek? Gdzie szukać inspiracji, gdy brakuje nam pomysłów na zakończenie opowiadania? O tym wszystkim posłuchasz w trzydziestym drugim odcinku podcastu Didaskalia Joanny Bagrij z cyklu #WarsztatPisarski. Szczegóły również na blogu: https://born-to-create.pl/jak-napisac-zakonczenie-ksiazki/. Linki do powiązanych artykułów i odcinków podcastu: Jak zaplanować książkę, Epilog w książce, Jak przygotować konspekt książki. Czytając książki, najczęściej obserwuję 7 poniższych rodzajów zakończenia książki: Happy end, Zakończenie smutne, Zakończenie otwarte, Zakończenie zamknięte, Zaskoczenie, Rozczarowanie I zakończenie będące wstępem do czegoś nowego. Powyższe rodzaje zakończeń można ze sobą łączyć, ale najważniejsze jest to, aby finał powieści dopasować do rytmu i stylu fabuły. Należy również wyjaśnić większość wątków, aby nie pozostawić czytelnika z uczuciem niedopowiedzenia, niewiedzy, ponieważ nie lubimy takich sytuacji. Zawsze sprawdza się gra na emocjach oraz skupienie uwagi na przełomie w historii głównego bohatera, z którym nasz czytelnik może wejść w pewną relację. Gdy zabraknie Ci pomysłów na finał powieści, polecam m.in. Odpocząć od swojej książki, Porozmawiać o fabule z bliską osobą, Zainspirować się książkami innych autorów, Wczucie się w rolę swojego czytelnika i zastanowienie się, jakiego zakończenia on by oczekiwał, Przygotować kilka wersji zakończenia i wybrać najlepsze. Dobrze sprawdza się również metoda pisania książki od końca – czyli na samym początku opracowujemy zakończenie powieści, a następnie zastanawiamy się, jakie wydarzenia mogły do niego doprowadzić i w ten sposób budujemy całą fabułę. Zaintrygowany? Koniecznie wysłuchaj odcinka podcastu i dowiedz się, jak zakończyć swoją powieść z przytupem! Jeśli chciałbyś przedyskutować temat, zapraszam do kontaktu: [email protected].