EP1581 Deep Conversation บ้านที่อยู่ตอนนี้แม่ยกให้เราแต่เราก็อยากย้ายไปอยู่ที่อื่น

ข้อความโพสต์จาก Morgan Housel ได้เขียนข้อความไว้ว่า "90% ของนักลงทุนมักจะใช้เงินน้อยกว่าที่หามาได้ กระจายความเสี่ยง และอดทนต่อปัญหาต่อไป แล้วอีก 10% นั้นมักจะพยายามให้มันรวยเร็วขึ้น แต่ก็มักจะประสบปัญหาอย่างหนักตามมา" - มันไม่ง่ายที่จะประสบความสำเร็จจากการลงทุน เพราะมันคือการทดสอบกับจิตใจตลอดเวลา - เหมือนว่าเราจะเลือกทางผิด แต่มันมีโอกาสถูกต้องมากกว่าในระยะยาว แต่บางครั้งอะไรที่เหมือนจะถูกต้องให้ลองมองใหม่อีกรอบ - ปัญหาของการเดินทางไกลก็คือ เราไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยที่สุดก็ต้องทำความเข้าใจให้มากขึ้นในทุกช่วงเวลา - เราอยากจะเป็นคนส่วนใหญ่หรือคนส่วนน้อย เราก็ต้องเลือกทางนั้นเสมอ ไม่ต้องสนใจสถิติความเป็นจริงแต่ให้สนใจสถิติของตัวเราเอง - ทั้งนี้ จงแข่งขันกับตัวเราเองให้มากที่สุด แล้วลด ละ เลิกแข่งขันกับคนอื่น บางทีเราอาจจะถูกสอนให้แข่งขัน แต่เราควรที่จะแข่งขันกับตัวเองหน่อย

หนังสือ จงคบค้ากับความร่ำรวย ของ จิม คิม - ถ้าเราไม่มีช่วงเวลาวิกฤต เราก็จะไม่มีทรัพยากรที่เรียกว่าความรู้ของการตกผลึกใด ๆ เลย - หากเราปรารถนาที่จะร่ำรวย ก็จงคบค้ากับความร่ำรวย ไม่ปฏิเสธมันแต่เรียนรู้จากสิ่งนั้นเสมอ - การจะนำสิ่ง ๆ หนึ่งมาบอกว่าอะไรดีที่สุดของความมั่งคั่ง ก็คือการมีความอิ่มใจและรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ต้องตามหา - หากเรามีเงินก้อนหนึ่ง เราจะใช้มันไปกับอะไร มันไม่ได้อยู่ที่ได้มรดกหรือว่าอะไรมาแต่มันอยู่ที่เราวางแผนเป็นหรือไม่ - กฎของการเงินก็คือ เราจะไม่ใช้เงินต้นที่ได้มาเลย นั่นย่อมเป็นทั้งโจทย์และบททดสอบที่ยาก แต่มันพอที่เป็นไปได้จริง

มีคนมาปรึกษาว่า เราได้รับกิจการต่อจากครอบครัว ซึ่งบ้านที่อยู่ประกอบเป็นบ้านของครอบครัว ซึ่งที่บ้านจะให้เราตอนนี้ที่บ้านเลยมีเรากับลูก แม่และหลานอีก 2 คน ทุกวันนี้เราเหนื่อยทั้งงาน พร้อมทั้งลูกและหลานอีก พอวันไหนแม่ไม่อยู่ภาระทั้งหมดก็จะตกมาเป็นของเรา ตอนนี้แม่มีความคิดจะไปรับหลานอีกคนมาอยู่ด้วย ซึ่งเราไม่เห็นด้วย ตอนนี้คือก็พูดอะไรมากไม่ได้ ถ้าพูดไปก็ดูเหมือนเราเป็นคนเห็นแก่ตัว ตอนนี้ที่คิดอยู่ก็คือออกไปหางานทำที่อื่น อยากไปหาบ้านใหม่ แต่ด้วยอายุและประวัติการทำงานไม่มีเลย กลัวเงินไม่พอใช้ จึงอยากปรึกษาว่าควรทำยังไงดี - ลองปรับแก้ที่ใจก่อนอันดับแรก แล้วค่อยปรับแก้ที่เหตุการณ์หรือสถานการณ์ตรงหน้า - ภาระและความรับผิดชอบต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นตามวัยที่เพิ่มขึ้นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงได้ยาก - หลายคนที่ชอบปัดปัญหาไป แล้วปัญหาส่วนใหญ่มันไม่ใช่ว่าจะปัดภาระไปให้ใครได้ - ระบบทุนนิยมจำเป็นจะต้องมีทุนเพื่อสร้างเนื้อสร้างตัว ถ้าหากเราไม่มีทุนเราก็จะไม่สามารถต่อยอดจากชีวิตเดิมได้ - เงินไม่พอใช้แน่ ๆ ให้คิดแบบนี้ไปเลยไม่ต้องกังวลอะไรมาก การอดทนอยู่บ้านที่เดิมก็อาจจะดีกว่า ถึงแม้จะมีปัญหารายวันก็ตาม

ข้อความโพสต์จาก Robert Greene ได้เขียนข้อความไว้ว่า "การเคารพสติปัญญาคนอื่นจนมากเกินพอดี มันจะทำให้คุณมีสติปัญญาที่ถดถอยลงไป" - เมื่อข้อความนี้จะสื่อว่าเราควรจะเคารพสติปัญญาของตัวเองบ้าง ไม่ใช่เชื่อแต่คนอื่นตลอด - ปัญหาของผู้คนก็คือ ไม่รู้จักตัวเองมากพอว่าบางทีเราก็มีสติปัญญาที่ดีขึ้นได้ ถ้าฝึกปรือตนเอง - คนส่วนใหญ่อาจจะเชื่อไปเลย หรือไม่เชื่อไปเลยในจุดที่เราไม่เข้าใจ แต่มันคือการตั้งคำถามต่อสิ่งที่สงสัยใคร่รู้จะดีที่สุด - ไม่มีใครฉลาดหรือโง่กว่าใคร มีแต่เรารู้จริงกับรู้ไม่จริง จงหาจุดที่เราจะรู้จริงจากเรื่องใดเรื่องหนึ่งให้ได้ - สติปัญญาจะถูกลดทอนลงไป ก็เนื่องจากเราขาดการไตร่ตรองอย่างถูกวิธี แล้วนั่นแหละจะทำให้เราฉลาดน้อยลงในระยะยาว

หนังสือ The Spark Factor: The Secret to Supercharging Energy, Becoming Resilient, and Feeling Better Than Ever ของ Molly Maloof - สูตรการที่เราจะรู้สึกว่ามีสิ่งใดบ้างในชีวิตที่ทำให้เรารู้สึกมีความอิ่มเอิบไปกับมัน - ความสัมพันธ์ สุขภาพ และความสุข ทั้งสามสิ่งที่เราสามารถปรับแต่งได้ตลอดเวลา - บางครั้งเราอาจจะต้องหาจุดเริ่มต้น แล้วจุดนั้นมันคือโมเมนต์ที่เรารู้สึกดีเวลาได้ทำมัน - หากใครที่ต้องการปรึกษาแพทย์ถึงปัญหาชีวิต ก็สามารถทำได้ซึ่งสมัยนี้สามารถเข้าถึงหมอได้ง่ายขึ้น - ยุคสมัยใหม่เราอาจจะเข้าถึงวิชาทางการแพทย์มากขึ้น ปัญหาของชีวิตส่วนใหญ่น่าจะขึ้นอยู่กับมุมมองที่เรามีต่อชีวิตมากที่สุด

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ เราไม่รู้จะปรึกษาหรือคุยกับใครแล้ว เราคบกับแฟนมา 7 ปีเป็นความสัมพันธ์ระยะไกลเข้าปีที่ 5 ก็มีนาน ๆ เจอกันที หรือวันหยุดก็มีบ้าง เราทำงานอยู่กรุงเทพคนเดียว ไม่มีเพื่อนแถวนี้ เพื่อนในกลุ่มก็ไม่ค่อยได้เจอกัน สังคมการทำงานก็ไม่มี เลิกงานก็แยกย้ายกันไป ตอนนี้รู้สึกเหงา เบื่อกับความสัมพันธ์นี้มาก ๆ เพราะมันไกลกันแถมไม่มีเวลาให้กันเลย แถมการไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันก็ไม่รู้สึกสนิทสนมกันมากขึ้นด้วย เราเครียดและรู้สึกแย่กับที่ทำงาน หวังว่าจะโทรคุยกับแฟนแล้วจะดีขึ้น แต่กลับกลายเป็นว่าเขาไม่รับสาย เงียบหาย มาอีกทีเขาก็ไปกับเพื่อนที่ทำงานของเขา เหมือนเวลาที่เราต้องการเขามาก ๆ เขาไม่สามารถพูดคุยข้าง ๆ เราได้ และมันบ่อยมากจนรู้สึกอยากเลิก มีแฟนก็เหมือนไม่มี ซึ่งเราก็ชวนเขาไปเที่ยว คิดว่ามันจะช่วยเยียวยาความสัมพันธ์ให้มันไปได้ด้วยดี แต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลย ตอนนี้สับสนมาก จนตอนนี้ก็รู้สึกชัดขึ้นว่าเราอยู่คนเดียวจนมันชินชา ไม่มีแฟนก็อยู่ได้อยู่แล้ว แต่อีกใจก็ไม่อยากเลิก เราเคยขอแฟนเลิกแต่เขาก็ไม่ยอมเลิก เราไม่รู้ว่าเราขี้เหงาเกินไปไหม หรือเป็นเพราะเขาที่มันดูเย็นชาไปกับความสัมพันธ์ - ถ้าเรามีแฟนแล้วคาดหวังว่าให้เขาเป็นดังใจเรา เกรงว่าน่าจะยากพอสมควร - ทุกคนมีวิธีรับมือ และจัดการกับความสัมพันธ์ในแต่ละเรื่องต่างกัน เราไม่ค่อยมีเพื่อนมีสังคมเราเลยต้องการแฟน - เมื่อเราต้องวางหมากในชีวิตให้ถี่ถ้วนว่า แฟนสำหรับเราคือทุกสิ่งทุกอย่าง เราก็จำเป็นจะต้องหาคนที่มีวิถีชีวิตคล้ายกันกับเราก็จะดี - ถึงแม้ว่าเราจะมีวิถีชีวิตที่ไม่ได้ใกล้เคียงกัน แต่อย่างน้อยเราก็ต้องทำความเข้าใจว่า แต่ละคนคิดต่างกันลองปรับเรื่องการสื่อสารดูก่อน - บางคนเคยชินกับการมีอีกคนหนึ่งอยู่ข้าง ๆ ถ้าไม่มีมันจะรู้สึกเหงา แต่บางคนต้องการคุณภาพของความสัมพันธ์ คือมีอยู่แล้วต้องมีความหมาย

ข้อความโพสต์จาก Ray Dalio ได้เขียนข้อความไว้ว่า "โฟกัสงานในมือแบบงานต่องาน มันจะทำให้คุณเห็นถึงวิธีการรับมือแบบเน้นย้ำ ให้ลองสร้างเครื่องจักรเพื่อสังเกตมันว่าทำไมมันถึงเป็นอย่างนั้น ลองคาดการณ์ถึงการเกี่ยวโยงหลักการ แล้วก็จัดระบบให้มันไปต่อได้ดี คุณก็ย่อมจะได้บรรลุไปยังเป้าหมายอย่างนั้น ซึ่งส่วนมากมันอาจจะใช้เวลาหลายเท่าเลยในการสร้างเครื่องจักรนี้ แต่มันย่อมมีความคุ้มค่าอย่างยิ่งที่จะได้สร้างมันเพื่อแก้ปัญหาในระยะยาวสู่อนาคต" - จงสร้างเครื่องจักรสังหารที่จะมาสังเกตปัญหาของเราในทุกวัน - ชีวิตอาจจะไม่สามารถสร้างเครื่องจักรนี้ได้จริง เพราะมันจำเป็นต้องใช้ทรัพยากรสูงพอสมควร - เวลาเป็นสิ่งที่มีค่าอย่างยิ่ง มันเอาอะไรมาทดแทนเวลาไปไม่ได้เลย เราจึงต้องใส่ใจการใช้เวลา - ปัญหาส่วนใหญ่จะทำให้เราสร้างสูตรของการแก้ปัญหา แต่ในระยะยาวถ้าเราสร้างสูตรนี้ได้จริงมันจะแก้ปัญหาได้เยอะ - แต่ละคนจะมีสูตรในการแก้ปัญหาต่างกัน จงกำหนดสมการให้ถูกต้องก่อน อย่าลืมว่าสมการส่วนใดที่ผิดย่อมผิดทั้งหมดเสมอ

หนังสือ How to Be a Power Connector: The 5+50+100 Rule for Turning Your Business Network into Profits ของ Judy Robinett - คอนเนคชั่นเป็นสิ่งที่คนที่อยากจะได้ดีมีสุข พูดกันบ่อยครั้งมากแล้วมันมีจริงรึเปล่า - หลักของการติดต่อไม่ว่าจะเป็นโรคติดต่อหรือว่าการสื่อสารกัน เราจะได้รู้จักคนเพิ่มจากการมีปฏิสัมพันธ์ต่าง ๆ ด้วย - การจัดลำดับความสำคัญ เป็นสิ่งที่จำเป็นต่อความสัมพันธ์อย่างมาก เช่น บุคคล สถานที่ และเวลา ต้องลำดับให้ดี - ทักษะการสื่อสารก็ย่อมเป็นตัวบ่งชี้ได้ว่า เราจะมีคนที่รับสารจากการส่งสารของเราได้มากน้อยเพียงใด - บางครั้งเราอาจจะประเมินมูลค่าความสัมพันธ์ผิดไป เช่น บริบทที่เราอยู่ ณ ตอนนี้ แล้วกำลังเปลี่ยนผ่านไปยังอนาคตเป็นอย่างไร

มีคนมาปรึกษาว่า น้องเราอายุ 16 ปีค่ะ น้องเราบอกว่าไปหาหมอมา แล้วหมอบอกว่าเป็นซึมเศร้า สาเหตุเพราะพ่อแม่ทะเลาะกัน รู้สึกได้รับความกดดันจากแม่ เลยระแวงแม่ ส่วนเรากับพ่อเป็นคนกลางค่ะ เราสงสารน้องที่ป่วยและแม่เราเองก็ไม่ได้เข้าใจน้องเท่าไร ว่าทำไมถึงเป็นต้นเหตุ แม่เราเป็นห่วงน้องนะคะ คอยถามไถ่ว่ากินข้าวหรือยัง ทำอะไรอยู่ มีเงินใช้พอไหม ลืมบอกไปค่ะว่าน้องเราย้ายไปอยู่บ้านแฟนมา 2 เดือนแล้ว เราก็พยายามเข้าหาพูดคุยด้วย เจรจาต่อรองต่าง ๆ เขาก็ไปอยู่ดู มีความสุขดีค่ะ คำถามก็คือ อยากทราบว่าหน้าที่ของพี่สาวควรทำอย่างไรคะ จะช่วยน้องได้ยังไงบ้าง - โรคซึมเศร้าไม่ใช่ว่าจะแก้ไขกันได้ง่าย ๆ ซึ่งเราต้องทำความเข้าใจก่อนว่าไม่ใช่ทุกคนจะหายจากโรคนี้ - บางครั้งก็เกิดจากสารสื่อประสาท บางครั้งเกิดจากเคมีในสมอง และบางครั้งเกิดจากสภาพแวดล้อม ทุกสิ่งล้วนหล่อหลอม - ถ้าอยากช่วยจริง ๆ ก็ช่วยรับฟัง แล้วก็เป็นที่ปรึกษาที่ดีที่สุด สวมรองเท้าเดียวกับคนที่เป็นซึมเศร้า แล้วก็ไม่จำเป็นต้องเลี่ยงปัญหาใด ๆ ที่ควรเผชิญ - คนเป็นโรคซึมเศร้า ไม่ใช่ว่าใครเป็นคนผิดเพราะทุกคนมีเหตุผลในการมีชีวิตอยู่ที่แตกต่างกัน เราจะต้องยอมรับความแตกต่างเหล่านั้น - ต่อให้ครอบครัวเป็นครอบครัวที่อบอุ่น อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา ก็ไม่ใช่เงื่อนไขที่เกี่ยวโยงกับโรคซึมเศร้าเท่าไหร่ คนปกติอยู่กับคนบ้าก็ไม่จำเป็นต้องบ้าตาม

ข้อความโพสต์จาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณจะรู้สึกดีกว่าเดิมถ้าคุณได้ลองเริ่มต้นทำอะไรบางสิ่งที่มันสำคัญ" - ข้อความกระตุ้นเตือนจิตใจในทุกวัน เราต้องเริ่มทำสิ่งใหม่ ๆ บ้าง เพื่อชีวิตที่ดีขึ้น - การเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ เป็นสิ่งที่เราต้องเข้าใจ ไม่ใช่ไปตั้งคำถามมันจนไม่ยอมเปลี่ยนอะไร - ฝึกฝนที่จะปรับที่ตัวเองก่อน ไม่ใช่ไปปรับที่คนอื่นก่อน จุดตั้งต้นคือตัวเราทั้งหมดเสมอ - ถึงแม้ว่าเราจะผิด หรือเราถูกก็ตาม แต่เราก็ต้องทำความเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องเริ่มปรับเปลี่ยนบางสิ่ง - ความรู้สึกที่ดีขึ้นกว่าเดิม มันเป็นเพียงแง่งามหนึ่งของธรรมชาติ ไม่จำเป็นจะต้องใส่ใจเรื่องความรู้สึกแต่ให้มองเรื่องผลลัพธ์ที่ได้รับ