W śmierć jak w sen

O wiecznym przepływie dla filozoficznych bezbożników i mistyków życia. Nie tylko na Wielkanoc. Choć jako alternatywa dla kościelnej Wielkanocy w sam raz. O Heraklicie przede wszystkim. Może to właśnie on najbardziej zasługuje na miano ojca filozofii? Pierwszego myśliciela w dziejach. Na zawsze pierwszego, to znaczy najgłębszego. Filozofia jako powrót do zatartego źródła. Jako wyjście poza bezmyślność i konwencję cywilizacji. W stronę - a jakże - wiecznej Grecji.

Tematem odcinka jest Sokrates - zdjęty z pomnika, ekscentryczny i niesamowity, obsesyjny i tragiczny. Tragiczny bo jednostronny. To jemu zawdzięczamy myśl, że społeczeństwo obywatelskie oparte na dążeniu do sprawiedliwości jest niemożliwe bez filozofii. Czy jednak zupełnie bez racji są ci, którzy w nadobecności filozofowania widzą wielkie zagrożenie dla przyszłości państwa?

Początki filozofii to też początki społeczeństwa obywatelskiego. Odejście od przemocy plemiennego świata i przejście do społeczeństwa opartego na podmiotowości i krytycznym myśleniu. Przejście to opisują losy Orestesa. Do dziś jesteśmy w tym przejściu. Dlatego grozi nam wciąż tyrania (np. w formie populizmu) i dlatego wciąż potrzebujemy filozofii…

Filozofia poszukuje początku, ale nie początku w czasie, tylko tego, co początkowe, pierwsze, będące zasadą, tworzące świat tu i teraz, w każdej chwili. Filozofia pyta zatem o arche! Opowiemy też o tym, jak się to wszystko zaczęło w starożytnej Grecji i jak bardzo dotyczy to każdego z nas tu i teraz. Zaczynamy 5 sezon. Będziemy mówić o filozofii! Cóż ważniejszego i ciekawszego?!

Szukamy alternatywy dla lewicowego ideologicznego wzmożenia, odciętego od kulturowych źródeł Europy i duchowej, metafizycznej tradycji. Nie porzucamy jednak lewicowej wrażliwości. Szukamy alternatywnej lewicowości. Jej przykładem jest dla nas genialny, grecki poeta Giannis Ritsos. Usłyszycie kilka jego wierszy w przekładzie i z komentarzem Piotra oraz z muzyczną reakcją Marka.

Dziś wybrane Sonety Szekspira. Szukamy w nich klucza do zrozumienia ludzkiej kondycji: przemijania, pustki, przenikliwości i zarazem daremności myślenia. Mierzymy się też z naszym nowoczesnym rozgoryczeniem i brakiem złudzeń w obliczu fiaska moralnego i duchowego postępu człowieka. Zapraszamy do słuchania i udostępniania.

Rozpoczynamy 4 sezon. Będziemy filozoficznie i muzycznie interpretować fragmenty różnych dzieł literackich i filozoficznych, próbując w ich świetle czytać rzeczywistość, która nas otacza. Żyjemy w świecie zamętu, kryzysu, wielkiej złożoności zjawisk i problemów. Chcemy pomóc sobie i Wam lepiej się w tym orientować. Na początek Fryderyk Nietzsche i jego wizja „ostatniego człowieka”.

O degeneracji świata, o jego zombiczności, o Hamlecie i jego czarnej mszy na ścierwie Europy, o „panu Andrzeju”, z którego Piłsudskiego nie będzie, o Wojtyle-Kaszpirowskim i kremówkowej komunii św. Wreszcie też o Jezusie. Niechrystusie oczywiście. Maniaku życia. Rewolucjoniście +. Solidna dawka kontrowersji i mrocznych intuicji. I kompletnie szalonej nadziei. W otchłani transowej jak zawsze, ale jeszcze bardziej, muzyki. Zapraszamy do słuchania. Transowych świąt Wam życzymy…

Świat jako absurd i tragedia żarłocznego parcia i ślepego wzmożenia. Przyjrzymy się stawiającej taką tezę filozofii Schopenhauera. Czy można lepiej wyjaśnić naturę naszego społecznego życia? I co według Schopenhauera (i nas) można z tym zrobić? Zapraszamy do słuchania i prosimy o wsparcie w systemie Patronite: https://patronite.pl/kairos.podcast

Dziś o ateizmie krytycznie i zarazem życzliwie. A więc o tym, kiedy ateizm staje się kościołem lub ideologią. Ale też o tym, kiedy pozostaje sobie wierny i zasługuje na najwyższe uznanie. Trochę też o tym, dlaczego niewierzący niekoniecznie są ateistami. A także dlaczego ateiści często dalej wierzą. I o bogu, w którego wierzą. No i jeszcze o tym, że chrześcijaństwo jest skrycie ateistyczne… Zapraszamy do słuchania!