Gladiatorzy i walki na rzymskich arenach

Wesprzyj mnie na: https://patronite.pl/mrocznewieki https://buycoffee.to/mrocznewieki Wojna w Dacji nie szła po myśli Rzymian przynosząc coraz to nowe wieści o porażkach i licznych ofiarach, także spośród członków elity. Dla uczczenia cieni zmarłych cesarz postanowił zorganizować uroczystą ucztę na Palatynie. Zaprosił na nią najznaczniejszych przedstawicieli klasy senatorskiej i ekwickiej. Goście przybyli na miejsce zgodnie z planem, przyniesieni przez niewolników w lektykach oddzielających ich codziennego gwaru i smrodu rzymskiej ulicy. Na miejscu zastali niespotykany widok. Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach. Okładka: Midjourney AI Źródła: Dion Kasjusz Kokcejanus, Roman History, Book 67, tłum. E. Cary, Loeb Classical Library, 1925 Swetoniusz Gajusz Trankwillus, Żywoty Cezarów, tłum. J. Niemirska-Pliszczyńska, Ossolineum 1972 Tacyt Publiusz Korneliusz, Dzieje, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957 Tacyt Publiusz Korneliusz, Żywot Juliusza Agrykoli, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957 Opracowania: Awianowicz B., B., Gramatyka monet rzymskich okresu Republiki i Cesarstwa. Tom I, Wyd. Naukowe UMK, Toruń 2019 Cary M., Scullard H. H., Dzieje Rzymu. Tom II, PIW Warszawa 1992 Jones B. W., Domicjan, Napoleon V, Oświęcim 2018 Krawczuk A., Poczet cesarzowych Rzymu, Iskry, Warszawa 2006 Krawczuk A., Poczet cesarzy rzymskich, Iskry, Warszawa 1986 Levick B., Wespazjan, Napoleon V, Oświęcim 2016 Simon M., Cywilizacja wczesnego chrześcijaństwa, PIW, Warszawa 1979

Wesprzyj mnie na: https://patronite.pl/mrocznewieki https://buycoffee.to/mrocznewieki Munera gladiatoria odbywały się w Rzymie przez około siedem wieków często zmieniając swoją formę i skalę. W okresie wczesnego cesarstwa na te spektakle najczęściej przeznaczano ostatnie dziesięć dni roku korespondujące z odbywającym się świętem Saturnaliów. Poza tym igrzyska odbywały się także końcem marca. Poza tymi odgórnie wyznaczonymi terminami zdarzały się także spektakle z okazji wojennych triumfów, cesarskich urodzin czy zaślubin. Igrzyska Tytusa trwały sto dni a Trajana sto dwadzieścia. Heliogabal organizował zabawy i pokazy z okazji każdych zaręczyn czy wesela. Narodziny następcy tronu również wymagały podtrzymania tej tradycji. Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach. Okładka: "Ave, Caesar, morituri te salutant" Jean-Leon Gerome Źródła: Dion Kasjusz Kokcejanus, Roman History, Book 66, 67, tłum. E. Cary, Loeb Classical Library, 1925 Swetoniusz Gajusz Trankwillus, Żywoty Cezarów, tłum. J. Niemirska-Pliszczyńska, Ossolineum 1972 Tacyt Publiusz Korneliusz, Roczniki, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957 Opracowania: Connolly P., Colosseum. Rome’s Arena of Death, BBC Books 2003 Epplett Ch., Gladiatorzy i walki z dzikimi zwierzętami na arenach, Astra, Kraków 2019 Grant M., Gladiatorzy, Ossolineum 1980 Nosow K., Gladiatorzy. Krwawy spektakl z dziejów starożytnego Rzymu, Bellona, Warszawa 2011

Wesprzyj mnie na: https://patronite.pl/mrocznewieki https://buycoffee.to/mrocznewieki Dawni Aztekowie wierzyli, że dzieje świata od jego powstania są podzielone na ery oddzielone od siebie wielkimi kataklizmami. Każda z tych epok, znacznie dłuższych aniżeli pamięć najstarszego nawet człowieka, zaczynała się narodzinami niezbędnego do życia słońca. Koniec każdej epoki przynosiło najczęściej olbrzymie trzęsienie ziemi niszczące wszystko i wszystkich. Globalny reset na bezprecedensową skalę. Podobnie zakończyła się czwarta epoka zwana czasem Czwartym Słońcem. Na całej planecie zapanowały nieprzeniknione ciemności. Dwaj bogowie - Quetzalcoatl i Tezcatlipoca wyruszyli przed siebie aby przygotować scenę pod budowę nowego świata. Na swojej drodze napotkali morskiego potwora - Tlatecuthli, który chociaż nosił męskie imię był w rzeczywistości płci żeńskiej. Tlatecuthli była pierwotną morską bestią, odpowiedniczką mezopotamskiej bogini Tiamat, personifikacją niszczycielskiego ale i twórczego zarazem chaosu. Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach. Okładka: The Art Institute of Chicago, domena publiczna Opracowania: Coe M., Urcid J., Koontz R., Mexico. From the Olmecs to the Aztecs, Eight Edition, Thames & Hudson 2019 Coe M., Snow D., Benson E., Starożytna Ameryka, Świat Książki 1997 Headrick A., The Teotihuacan Trinity: The Sociopolitical Structure of an Ancient Mesoamerican City, University of Texas Press 2013 Miller M. E., The Art of Mesoamerica, Sixth Edition, Thames & Hudson 2019 Miller M., Taube K., An Illustrated Dictionary of the Gods and Symbols of Ancient Mexico and the Maya, Thames & Hudson 2022 Olko J., Meksyk przed konkwistą, PIW Warszawa 2010 Phillips Ch., Aztec & Maya. An Illustrated History, Lorenz Books 2021 Robb M., et al., Teotihuacan: City of Water, City of Fire, University of California Press 2017

Wesprzyj mnie na: https://patronite.pl/mrocznewieki https://buycoffee.to/mrocznewieki Antropolog Tom Dillehay i geolog Mario Pino pracowali na stanowisku w chilijskim Monte Verde od 1977 roku. Już końcem lat 80. zaczęli publikować pierwsze wnioski z wieloletnich prac prowadzonych nad strumieniem Chinchiuapi na południu Chile, 58 km od brzegów Pacyfiku. W Monte Verde badacze natrafili na unikalne w skali obu kontynentów amerykańskich stanowisko powstałe dzięki zalaniu porzuconej ludzkiej osady przez wody lokalnego strumienia. Pozostałości dwunastu drewnianych chatek, w tym jednej wyjątkowo dużej, służącej by może do zgromadzeń, poza tym kości zwierząt, skór, lin i innych przedmiotów użytku codziennego zostały zakonserwowane w beztlenowych warunkach pod warstwą błota. Badacze natrafili nawet na kilka dobrze zachowanych śladów stopy jakiegoś dorosłego osobnika. Osadę zamieszkiwało do 30 osób. Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach. Okładka: Midjourney Opracowania: Bruhns K. O., Ancient South America. Second Edition, Cambridge University Press 2024 Ceram C. W., Pierwszy Amerykanin, PIW Warszawa 1977 Coe M., Snow D., Benson E., Starożytna Ameryka, Świat Książki 1997 Ławecka D., Wstęp do archeologii, PWN Warszawa-Kraków 2003 Meltzer D. J., First Peoples in a New World: Populating Ice Age America. Second Edition, Cambridge University Press 2021 Mithen S., After the Ice. A Global Human History 20,000-5000 BC, W&N 2012 Reich D., Kim jesteśmy, skąd przyszliśmy…, Wyd. CIS, Stare Groszki 2019 Artykuły: Callaway E., ‘Ghost population’ hints at long-lost migration to the Americas, https://www.nature.com/articles/nature.2015.18029 Kemp B. M. et al., 2007, Genetic analysis of early holocene skeletal remains from Alaska and its implications for the settlement of the Americas, https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/ajpa.20543 Knudson R., We Are All One: Anzick Children Reburied, https://liberalarts.tamu.edu/wp-content/uploads/sites/14/2019/08/vol30_num2.pdf Pino, M. and Dillehay, T.D. (2023) ‘Monte Verde II: an assessment of new radiocarbon dates and their sedimentological context’, Antiquity, 97(393), pp. 524–540. doi:10.15184/aqy.2023.32. Pleistocene Life and Landscapes - Grand Canyon - Rampart Cave, https://www.nps.gov/articles/000/pleistocene-life-and-landscapes-grand-canyon.htm

Wesprzyj mnie na: https://patronite.pl/mrocznewieki https://buycoffee.to/mrocznewieki Kim był pierwszy Amerykanin? Kiedy po raz pierwszy postawił swoją stopę w Nowym Świecie? Te pytania europejscy kolonizatorzy zadawali sobie już od momentu gdy po raz pierwszy dotarli do nowego kontynentu, który jak na złość nie okazał się wcale być Indiami. Oczywiście Krzysztof Kolumb, Amerigo Vespucci czy Giovanni Caboto, czyli pierwszy nowożytny Europejczyk który faktycznie dopłynął do brzegów kontynentu amerykańskiego jeszcze zanim zrobił to Kolumb, najprawdopodobniej nie wiedzieli nic o podróżach Leifa Erikssona czy jego brata Thorvalda sprzed pięciu stuleci... Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach. Okładka: Midjourney Opracowania: Bruhns K. O., Ancient South America. Second Edition, Cambridge University Press 2024 Ceram C. W., Pierwszy Amerykanin, PIW Warszawa 1977 Coe M., Snow D., Benson E., Starożytna Ameryka, Świat Książki 1997 Ławecka D., Wstęp do archeologii, PWN Warszawa-Kraków 2003 Meltzer D. J., First Peoples in a New World: Populating Ice Age America. Second Edition, Cambridge University Press 2021 Mithen S., After the Ice. A Global Human History 20,000-5000 BC, W&N 2012 Reich D., Kim jesteśmy, skąd przyszliśmy…, Wyd. CIS, Stare Groszki 2019 Artykuły: Kemp B. M. et al., 2007, Genetic analysis of early holocene skeletal remains from Alaska and its implications for the settlement of the Americas, https://onlinelibrary.wiley.com/doi/1... Knudson R., We Are All One: Anzick Children Reburied, https://liberalarts.tamu.edu/wp-conte... Pleistocene Life and Landscapes - Grand Canyon - Rampart Cave, https://www.nps.gov/articles/000/pleistocene-life-and-landscapes-grand-canyon.htm

Jeżeli spojrzymy na pryncypat jako przedstawienie, tak jak chciał widzieć go August jednocześnie oceniając go pod kątem wspomnianego cytatu o trzęsieniu ziemi i wulkanicznych erupcjach to musimy przyznać, że mało który pryncypat był tak dramatyczny jak ten sprawowany przez Tytusa, pierworodnego syna Wespazjana. Ojciec Tytusa odszedł na tamten świat 24 czerwca 79 roku, już przed śmiercią przeczuwając że staje się bogiem. Uczczono go spektakularnym i wyjątkowo drogim pogrzebem, który z pewnością nie przypadłby do gustu oszczędnemu starcowi. Wesprzyj mnie na: https://patronite.pl/mrocznewieki https://buycoffee.to/mrocznewieki Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach. Okładka: fot. Marie-Lan Nguyen i obraz Karla Brullova Źródła: Flawiusz Józef, Wojna żydowska, tłum. J. Radożycki, Rytm, Warszawa 2022 Dion Kasjusz Kokcejanus, Roman History, Book 66, tłum. E. Cary, Loeb Classical Library, 1925 Swetoniusz Gajusz Trankwillus, Żywoty Cezarów, tłum. J. Niemirska-Pliszczyńska, Ossolineum 1972 Tacyt Publiusz Korneliusz, Dzieje, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957 Opracowania: Cary M., Scullard H. H., Dzieje Rzymu. Tom II, PIW Warszawa 1992 Conolly P., Dodge H., The Ancient City. Life in Classical Athens & Rome, Oxford University Press 1998 Grant M., Miasta Wezuwiusza, PIW, Warszawa 1986 Krawczuk A., Poczet cesarzowych Rzymu, Iskry, Warszawa 2006 Krawczuk A., Rzym i Jerozolima, Iskry, Warszawa 1996 Levick B., Wespazjan, Napoleon V, Oświęcim 2016

“Po zabiciu Witeliusza raczej ustała wojna, niż zaczął się pokój. Zwycięzcy z bronią w ręku ścigali po mieście zwyciężonych z nieprzejednaną nienawiścią; pełne pomordowanych były ulice, splamione krwią place publiczne i świątynie, gdyż rozsiekano wszędzie każdego, kto się przypadkiem nawinął”. Tymi pogodnymi, pełnymi nadziei słowami w przekładzie Seweryna Hammera, zawsze tryskający optymizmem Tacyt charakteryzował pierwsze dni i tygodnie po upadku Witeliusza w grudniu 69 roku. Nowy pan imperium Wespazjan ciągle przebywał nad Nilem, w Aleksandrii, gdzie czekał na pomyślne, letnie wiatry które pozwolą mu bezpiecznie udać się drogą morską do Italii. Jego najstarszy syn Tytus szykował się w tym samym czasie do oblężenia Jerozolimy i zadania ostatecznego ciosu niemal czteroletniej rewolcie w sąsiedniej Judei. Wesprzyj mnie na: https://patronite.pl/mrocznewieki https://buycoffee.to/mrocznewieki Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach. Okładka: Midjourney Źródła: Flawiusz Józef, Wojna żydowska, tłum. J. Radożycki, Rytm, Warszawa 2022 Dion Kasjusz Kokcejanus, Roman History, Book 65, tłum. E. Cary, Loeb Classical Library, 1925 Ustawa o władzy Wespazjana, Wyd. Naukowe UAM, Poznań 2020 Swetoniusz Gajusz Trankwillus, Żywoty Cezarów, tłum. J. Niemirska-Pliszczyńska, Ossolineum 1972 Tacyt Publiusz Korneliusz, Dzieje, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957 Opracowania: Cary M., Scullard H. H., Dzieje Rzymu. Tom II, PIW Warszawa 1992 Krawczuk A., Poczet cesarzowych Rzymu, Iskry, Warszawa 2006 Krawczuk A., Rzym i Jerozolima, Iskry, Warszawa 1996 Levick B., Wespazjan, Napoleon V, Oświęcim 2016

Gdy w dalekiej Palestynie wrzało Neron bawił w ukochanej Helladzie. Cesarz brał udział w zawodach muzycznych i sportowych zdobywając liczne złote wieńce upamiętniające jego przewagi na bieżni oraz w zmaganiach artystycznych. W przypływie wspaniałomyślności Neron zwolnił całą prowincję od jakichkolwiek obciążeń podatkowych przyznając Hellenom autonomię w obrębie cesarstwa. Gest ten przyniesie mu dozgonną wdzięczność i nieprzemijającą popularność we wschodnich prowincjach, także po śmierci. Żaden inny cesarz w historii nie będzie mógł pochwalić się tyloma pośmiertnymi “zmartwychwstaniami” pod postacią kolejnych uzurpatorów jak właśnie Neron. Wesprzyj mnie na: https://patronite.pl/mrocznewieki https://buycoffee.to/mrocznewieki Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach. Okładka: "The Destruction of the Temple of Jerusalem" Francesco Hayez Źródła: Ewangelia według św. Łukasza, 19.43-4, Pallottinum, Poznań - Warszawa 1990 Ewangelia według św. Mateusza, 24.2, Pallottinum, Poznań - Warszawa 1990 Księga Daniela, 9.24-27, Pallottinum, Poznań - Warszawa 1990 Flawiusz Józef, Wojna żydowska, tłum. J. Radożycki, Rytm, Warszawa 2022 Tacyt Publiusz Korneliusz, Dzieje, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957 Opracowania: Cary M., Scullard H. H., Dzieje Rzymu. Tom II, PIW Warszawa 1992 Grant M., Dzieje dawnego Izraela, PIW, Warszawa 1991 Krawczuk A., Rzym i Jerozolima, Iskry, Warszawa 1996 Lange de N., Świat żydowski, Penta, Warszawa 1996 Levick B., Wespazjan, Napoleon V, Oświęcim 2016 Sheppard S., Powstanie żydowskie 66-74 n.e., Napoleon V, 2013

Wesprzyj mnie na: https://patronite.pl/mrocznewieki https://buycoffee.to/mrocznewieki 63 rok p.n.e. był świadkiem gwałtownych przetasowań politycznych w Azji Mniejszej, Armenii, Syrii i Palestynie. Upadały stare dynastie a ich miejsce zajmowały nowe, tworzone ręką rzymskiego demiurga - Gnejusza Pompejusza, przez swoich stronników szumnie zwanego Wielkim. Rzymski wódz ostatecznie zajął i wcielił w granice Republiki stare królestwo Seleukidów, będące przeciwnikiem Rzymian od niemal stu trzydziestu lat, to jest od czasu gdy Antioch Wielki postanowił rzucić wyzwanie rosnącym w tej części świata wpływom drapieżnej, italskiej Republiki. Pompejusz, zafascynowany Aleksandrem, macedońskim zdobywcą z poprzedniej epoki marzył o zapisaniu się w historii świata na równi z synem Filipa. Marsz do Indii wydawał się jednak odległą perspektywą, póki co korzystając z prerogatyw udzielonych mu przez senat, a czasem też znacznie je przekraczając, dzielił i rządził na wschodzie, dorabiając się przy tym ogromnych bogactw. Bawiącego w Syrii Pompejusza w swoje spory wciągnęli mieszkający nieco na południe członkowie żydowskiej dynastii hasmonejskiej - Hirkan i Arystobul, którzy od jakiegoś czasu walczyli o panowanie w Jerozolimie i Judei. Mroczne Wieki to podcast historyczny prowadzony przez Michała Kuźniara w całości oparty na publikacjach (naukowych i popularnonaukowych), tekstach źródłowych oraz własnych wnioskach. Okładka: David Roberts - "The Siege and Destruction of Jerusalem by the Romans Under the Command of Titus, A.D. 70" Źródła: Ewangelia według św. Mateusza, 15, 21-28, Pallottinum, Poznań - Warszawa 1990 Flawiusz Józef, Wojna żydowska, tłum. J. Radożycki, Rytm, Warszawa 2022 Tacyt Publiusz Korneliusz, Dzieje, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957 Opracowania: Cary M., Scullard H. H., Dzieje Rzymu. Tom II, PIW Warszawa 1992 Grant M., Dzieje dawnego Izraela, PIW, Warszawa 1991 Krawczuk A., Rzym i Jerozolima, Iskry, Warszawa 1996 Lange de N., Świat żydowski, Penta, Warszawa 1996 Sheppard S., Powstanie żydowskie 66-74 n.e., Napoleon V, 2013

Wesprzyj mnie na: https://patronite.pl/mrocznewieki https://buycoffee.to/mrocznewieki Końcem września 9 roku n.e. wyczerpany długą drogą kurier wjechał do Rzymu niosąc sensacyjną wiadomość. Trwające od trzech lat powstanie, które rozlało się na Panonię i Ilirię zostało wreszcie stłumione przez Tyberiusza. Adoptowany syn Augusta ostatecznie zdławił rewoltę do której pacyfikacji wykorzystał zawrotne siły w liczbie dwunastu legionów i tysięcy wojsk pomocniczych. Tłumienie rebelii na przedpolach Italii było w ostatnich latach najważniejszym zadaniem starzejącego się Augusta, Pierwszego Obywatela. Radość z tej od dawien dawna wyczekiwanej wiadomości nie trwała jednak długo. Gdy kurier wysłany przez Tyberiusza wkraczał do stolicy imperium, zaledwie pięć dni drogi dalej, na północ gnał na złamanie karku inny posłaniec. Ten niósł znacznie mniej radosne wieści. Źródła: Dion Kasjusz Kokcejanus, Roman History, Book 56, tłum. E. Cary, Loeb Classical Library Germanik Juliusz Cezar, Aratea, tłum. E. Bielecka, Wyd. Naukowe UAM, Poznań 2010 Paterkulus Wellejusz, Historia rzymska, tłum. E. Zwolski, Ossolineum 2006 Swetoniusz Gajusz Trankwillus, Żywoty Cezarów, tłum. J. Niemirska-Pliszczyńska, Ossolineum 1972 Tacyt Publiusz Korneliusz, Germania, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957 Tacyt Publiusz Korneliusz, Roczniki, tłum. S. Hammer, Czytelnik 1957 Opracowania: Delbrück H., Antyczna sztuka wojenna. Tom III. Cesarstwo Rzymskie i Germanie, Napoleon V, Oświęcim 2013 McNally M., Bitwa w Lesie Teutoburskim, AmerCom SA, Poznań 2011