Kartal

Sevgili dinleyicilerim,Bu bir orijinal Anlat Eren masalıdır. İyi dinlemeler…Evvel zaman içinde çok eski zamanların birinde, Yeter iki oğlu ile birlikte mutlu mesut yaşarmış.Kış bitip karlar yavaş yavaş erimeye başlamış. Günlerden bir gün, karlar kalkıp her yeri rengarenk otlar ve çiçekler sardığında, Yeter yükseklere ot toplamaya çıkmış. Ot toplarken incecik bir ses duymuş. Sesin geldiği yöne doğru bakmış ve yavru bir kuş görmüş, fakat çevresine dikkatli baktığında yavru kuşa sinsice yaklaşmakta olan bir kurt görmüş… 

Jale, güneşli bir güne uyanmış. Havada tek bir bulut bile yokmuş. Kardeşi Nevin ile yürüyüşe çıkmışlar. Nehrin kenarındaki parka gitmişler. Hava ilk baharın gelişiyle mis gibi çiçek koyuyor, kuşlar cıvıldıyormuş…Nevin ile Jale yürürlerken turunç ağacının üzerinde bir de ne görsünler! Bembeyaz bir leylek…

Tolstoy’un “Çekirdek” adlı kitabından… Kartal denizden uzakta, büyük bir caddede yuva yapmış. Bir gün, kartal pençelerinde bir balıkla yuvasına dönmüş. Onun pençelerindeki balığı gören çevredeki insanlar ağacın etrafında toplanıp kartala taş aymaya başlamışlar…

Tolstoy’un “Çekirdek” adlı kitabından… Çocuk, ormana mantar toplamaya gitmiş. Mantar toplamayı bitirmiş. Tam eve dönecekken gökyüzünü kara bulutlar kaplamış. Şimşekler çakmaya başlamış. Tam bu sırada başının üstünde bir çatırtı duymuş…

Tolstoy’un “Çekirdek” adlı kitabından… İki arkadaş ormanda dolaşırlarken birden bir ayı çıkmış karşılarına. Birisi bir ağaca tırmanıp orada saklanmayı başarmış, ama diğeri ayıdan kaçamamış…

Tolstoy’un “Çekirdek” adlı kitabından kısa hikayeler.

Bir gün, Keloğlan’ın babası hastalanıp onu çağırmış. O öldükten sonra köse birisiyle ticaret yapmamasını, hatta değirmenin de un bile öğütmemesini öğüt vermiş. Babası ölen Keloğlan anacığıyla yaşamaya devam etmiş. Günlerden bir gün annesi eşeğe birkaç çuval buğday yükleyip Keloğlan’dan bunları öğütmesini rica etmiş. Keloğlan eşeğe atlamış ve değirmenin yolunu tutmuş…

Yemyeşil bir köyde Ayşe teyze tek başına yaşarmış. Yetiştirdiği sebzeleri satarak geçimini sağlarmış. Günlerden bir gün yine bahçeye giderken yolda iki beyaz güvercinin yiyecek aradığını görmüş. Bir de bakmış ki çalıların arasına gizlenmiş bir kedi güvercinleri avlayacakmış. Ayşe teyze durumu fark edip sesler çıkararak güvercinleri uyarmış ve kaçırmış. Avından olan kedi, yüksek sesle miyavlayarak oradan uzaklaşmış.Ertesi gün, yine bahçesine giden Ayşe teyze yolda iki beyaz güvercinin onu beklediğini görmüş. Güvercinler kadının omuzlarına konarak ona teşekkür etmişler. Ayşe teyze bu güvercinlere Tamer ve Fatih isimlerini vermiş. Güvercinler her gün Ayşe teyze ile bahçeye gidip geliyorlarmış. Bir sabah Ayşe teyze her zamanki saatinde uyanmış, fakat güneşin henüz doğmadığını farketmiş. Halbuki Ayşe teyzenin gözleri görmez olmuş…

Tolstoy’un Çekirdek adlı kitabından… Bir gün yaşlı adam elma fidanı dikiyormuş. Köylüler yaşlı adama ve genç fidana bakıp bu adamın bu elmaları yemeye ömrünün yetmeyeceğini düşünmüşler ve adamla konuşmaya başlamışlar…

Zamanın birinde üç kızı olan bir adam yaşarmış. Bir gün adam pazara gitmek üzere evden çıkmış.  Adam pazardayken küçük kız bir rüya görmüş. Rüyasında yüksek duvarlı bir bahçede bir çiçekle oynuyormuş. Çiçek muhteşem bir güzellikteymiş. Ne olduysa, çiçek birden kaybolmuş. Ne yaptıysa kız çiçeği bulamamış…