824. O sprawiedliwości - Debata Jana Nowaka-Jeziorańskiego u Rzecznika Praw Obywatelskich

Dyskusja towarzysząca wystawie „Trasa M-Z. Estrada sztuki nowoczesnej” z udziałem Bogny Świątkowskiej, Krystiana Truth Czaplickiego, Aleksandry Stępień-Dąbrowskiej, Wojciech Wagnera, Łukasza Strzelczyka i Magdaleny Anny Nowak. Muzeum Narodowe w Warszawie, 18 października 2015 [1h27min] Marian Bogusz w 1971 roku był autorem niezrealizowanego projektu udekorowania artystycznego drogi wiodącej od siedziby Muzeum Narodowego w Warszawie nad Zalew Zegrzyński. Projekt ów oraz opowiadająca o nim wystawa „Trasa Muzeum – Zalew Zegrzyński. Estrada sztuki nowoczesnej” stał się kanwą debaty „Muzeum, sztuka, miasto”, która odbyła się w Muzeum Narodowym. Jej uczestnicy dyskutowali o roli sztuki w przestrzeni miejskiej i ograniczeniach, z jakimi musi zmierzyć się działający w niej artysta. Pomysł na przeprowadzenie debaty, jak wyjaśniła Magdalena Anna Nowak, kuratorka wystawy, miał swoje źródło w podobnej dyskusji, jaka odbyła się w latach 70. wokół projektu Mariana Bogusza. Wówczas o możliwości realizacji projektu dyskutowali muzealnicy, miejski architekt oraz przedstawiciel drogówki. Jak przypomniała Magdalena Anna Nowak, pomysłodawca projektu „Trasa M-Z” nie uważał za cel nadrzędny jego materializację w przestrzeni. Ważny był dla niego sam ferment intelektualny, jaki wywołał. Bogna Świątkowska, szefowa Fundacji Bęc Zmiana, która zrealizowała kilkadziesiąt projektów dotyczących przestrzeni miejskiej, prowadząca debatę, pytała o możliwości zrealizowania projektu współcześnie. Wojciech Wagner, stołeczny naczelnik Wydziału Estetyki Przestrzeni Miejskiej, zwrócił uwagę na zmiany w estetyce przestrzeni publicznej, do jakich doszło od lat 70. Wówczas dominowała szarość. Dziś możemy mówić o dominującej pstrokaciźnie. Realizacja projektu Bogusza nie zostałaby więc jego zdaniem zauważona. Aleksandara Stępień-Dąbrowska, historyczka sztuki, specjalizująca się w tematyce powojennej architektury Warszawy i przestrzeni miejskiej, zaznaczyła, że decyzje o ingerencji we wspólną przestrzeń muszą opierać się na dialogu między zainteresowanymi stronami.Taka partycypacyjna metoda podejmowania decyzji jest przeciwieństwem autorytarnej, gdzie wszystkie decyzje arbitralnie podejmuje urzędnik. Łukasz Strzelczyk, kurator wystawy, zwrócił uwagę, że inicjatywa Mariana Bogusza nie miała charakteru partycypacyjnego. Pomysłodawca projektu „Trasa M-Z” nie pytał nikogo o zdanie na temat możliwości jego realizacji. Gdyby ówczesne władze dały mu zielone światło, powstałby bez żadnych konsultacji społecznych. Tym różnią się czasy komunistyczne od współczesnych, gdzie nie podejmuje się decyzji arbitralnie. I różnią się na korzyść, pokreślił Łukasz Strzelczyk. Krystian Truth Czaplicki, artysta tworzący instalację w przestrzeni publicznej, wyraził przekonanie, że forma ingerencji w przestrzeń na wielką skalę, jaką postulował Marian Bogusz, już się zdezaktualizowała. Ciekawszy jego zdaniem może być artystycznie zaprojektowany bankomat, niż formy rzeźbiarskie. Dziełem sztuki może być też dobrze zaprojektowana i oświetlona reklama. Artysta powinien umieć wykorzystać język aktualnie rządzący miastem do własnych potrzeb, podsumował Krystian Truth Czaplicki. Z całością dyskusji można zapoznać się na załączonym filmie. Zapraszamy do oglądania. ------------------------------------------------------------------------------------------------ Trasa M–Z - Trasa Muzeum – Zalew Zegrzyński. Estrada sztuki nowoczesnej Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeum #sztuka #miasto #muzeumnarodowe

Wystąpienie Ireny Lew, dyrektorki Muzeum Etnograficznego w Zielonej Górze z/s w Ochli, konferencja "Dziedzictwo wsi lubuskiej i dolnośląskiej", 16 października 2015 https://wszechnica.org.pl/wyklad/muzeum-etnograficzne-odzwierciedleniem-lubuskiego-dziedzictwa-kulturowego/ Dziedzictwo ważne jest dla naszej tożsamości, szacunku i wiedzy na temat samego siebie, swojej historii i swojej tradycji. Wiemy, jak wygląda Luwr. Wiemy jak wyglądają piramidy, a niewiele możemy powiedzieć o własnym dziedzictwie, które jest bogate – mówiła Irena Lew, dyrektorka Muzeum Etnograficznego w Zielonej Górze z/s w Ochli podczas konferencji „Dziedzictwo wsi lubuskiej i dolnośląskiej – wiedza, dobre praktyki, wzywania”. Lew opowiedziała o zbiorach muzeum i różnorodności kulturowej Lubuskiego. Muzeum Etnograficzne w Zielonej Górze z/s w Ochli formalnie obchodzić będzie w przyszłym roku 35-lecie działalności. Jak jednak podkreśliła jego dyrektorka, pierwsze kroki stawiało ono jeszcze w latach 60., kiedy przenoszono pierwsze drewniane budynki z terenu. Od tego czasu udało się zgromadzić ponad 60 obiektów architektury drewnianej i kamiennej. Odnoszą się one różnych tradycji ludności, które na przestrzeni dziejów zasiedlała region. Znaleźć tu więc można m.in. przykłady architektury łużyckiej czy wielkopolskiej. – Pokazujemy zróżnicowanie społeczne, możliwości ekonomiczne, ale także widać poczucie piękna, funkcjonalność obiektów na przestrzeni dziejów. Bo najstarszym obiektem datowanym jest obiekt z 1675 roku ze wsi Potrzebowo – mówiła Irena Lew. Muzeum tworzy nie tylko ekspozycję architektury, ale też ścieżki roślin wiejskich. Zakłada też ogródki przydomowe z tradycyjnymi roślinami, w tym ziołami. – To wszystko wiedza ludowa przekazywana z pokolenia na pokolenie, którą badamy – podkreśliła dyrektorka. Na zbiory Muzeum składają się też zabytki techniczne związane z funkcjonowaniem domów i rodzin, oraz rękodzieła i stroje. Te ostatnie były niegdyś wyrazem pochodzenia ich właścicieli, statusu społecznego, poczucia piękna. W muzeum można zobaczyć nie tylko stroje stricte regionalne, ale też wielkopolskie, bukowińskie, huculskie czy kresowe. Po drugiej wojnie światowej w Lubuskie napłynęli bowiem ludzie z różnych regionów, które znajdowały się w granicach Polski przed 1939 r. – Jako etnografowie, antropolodzy kultury wytwór materialny traktujemy jako znak, za którym kryje się szeroki kontekst kulturowy – mówiła Irena Lew. – Na podstawie jednego wytworu możemy odtwarzać pewną rzeczywistość, która panowała w danym czasie i danej przestrzeni. Dyrektorka Muzeum swoje wystąpienie zakończyła odczytaniem kilkunastominutowego referatu, w którym podsumowała sprawy związane z dziedzictwem regionu i prace nad jego zachowaniem. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #dziedzictwo #muzeum #etnografia #historia #kultura

"O sprawiedliwości" - trzecia już otwarta Debata Jana Nowaka-Jeziorańskiego zorganizowana przez Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, 7 marca 2012 https://wszechnica.org.pl/wyklad/o-sprawiedliwosci/ W Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich 7 marca 2012 roku, odbyła się otwarta Debata Jana Nowaka-Jeziorańskiego „O sprawiedliwości”. Jej uczestnicy dyskutowali o współczesnych problemach dotyczących poczucia sprawiedliwości zarówno w sferze materialnej jak i etycznej. Organizatorami debaty byli: Rzecznik Praw Obywatelskich, Instytut Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego oraz Stowarzyszenie Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego. W dyskusji wzięli udział m.in. prof. Wiesław Chrzanowski, Henryk Wujec, Halina Bortnowska, prof. Monika Płatek, prof. Paweł Łuków, Karolina Kędziora, prof. Andrzej Mencwel, mec. Jacek Taylor Materiały przygotowane przez organizatorów na potrzebę debaty http://wszechnica.org.pl/repository/0207/o_sprawiedliwosci.pdf Zobacz również: www.rpo.gov.pl/ - strona Biura Rzecznika Praw Obywatelskich Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #sprawiedliwość #rpo

Rozmowa Piotra Szczepańskiego z Jerzym Markiem Nowakowskim w ramach cyklu #rozmowyWszechnicy [26 czerwca 2024 r.] Co przyniosła wizyta prezydenta Dudy w Pekinie? Jak może być oceniana na zachodzie? Czy Chiny zapewnią nam bezpieczeństwo jakby co? A co z Indiami, do których wiele firm zachodnich przenosi swoją produkcję z Chin? Po co Putinowi Kim, a Kimowi Putin? Co to oznacza dla regionu i dla Chin? Dlaczego zaniedbujemy relacje z Indiami i w ogóle z Południem i jakie mają one znaczenie? Jak nasze relacje z Ukrainą? Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmówWszechnicy, możesz: 1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafww Przez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody. 2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpk Jeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz! 3. Możesz przekazać nam darowiznę na cele statutowe tradycyjnym przelewem Darowizny dla Fundacji Wspomagania Wsi można przekazywać na konto nr: 33 1600 1462 1808 7033 4000 0001 Fundacja Wspomagania Wsi Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #rozmowyWszechnicy #polityka #politykazagraniczna #chiny

Wykład Elisabeth de Bièvre, Muzeum Narodowe w Warszawie, 8 września https://wszechnica.org.pl/wyklad/akt-w-miescie-niderlandy-1500-1650-wyklad-elisabeth-de-bievre/ Elisabeth de Bièvre, autorka książki "Dutch Art And Urban Cultures. 1200-1700", opisuje różnice w przedstawieniach nagości w dziełach malarskich w Harlemie, Utrechcie i Amsterdamie. Badaczka wskazuje wpływ, jaki wywarły na sztukę odmienności historyczne i kulturowe w poszczególnych ośrodkach miejskich, wynikłe z ich różnorodnego usytowania geograficznego. W trakcie swojego wykładu Elisabeth de Bièvre analizuje m.in. dzieła Jana Gossaerta ("Neptun i Amfitryda"), Anthonie van Blocklandta ("Afrodyta Rozbraja Erosa"), Abrahama Bloemaerta ("Śmierć dzieci Niobe"), Maartena van Heemskercka ("Adam i Ewa"), Cornelisa van Haarlema ("Rzeź niewiniątek"), Rembrandta ("Straż nocna", "Diana z Akteonem i Kallisto", "Danae", "Batszeba z listem króla Dawida") i Pietera Lastmana ("Zuzanna i starcy"). Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #sztuka #kultura #niderlandy #muzeumnarodowe #malarstwo

Wykład prof. dr. hab. Mirosława Duchowskiego. Muzeum Narodowe w Warszawie, 8 października 2015 r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/w-przestrzeni-publicznej-czyli-gdzie-i-u-kogo/ Przestrzeń publiczna jest podstawową wartością dzisiejszej architektury. Wyznacznikiem tego, jaka ma być – mówił prof. Mirosław Duchowski, malarz i projektant przestrzeni publicznych, kierownik Ośrodka Badań Przestrzeni Publicznej, wykładowca warszawskiej ASP i Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej. Wykład profesora poświęcony temu zagadnieniu towarzyszył wystawie „Trasa Muzeum – Zalew Zegrzyński. Estrada Sztuki Nowoczesnej” w Muzeum Narodowym w Warszawie. Przestrzeń publiczna funkcjonuje w opozycji do przestrzeni prywatnej, mówił prelegent. Przestrzeń prywatna to nasze miejsce zamieszkania. Możemy ją zamknąć i wyznaczyć zasady jej naruszania. Przestrzeń publiczna jest dostępna dla wszystkich. Jest miejscem współpracy, ale też sporów, wynikających z naturalnego konfliktu interesów. Przestrzeń publiczna jest ściśle powiązana z miastem, jako skupiskiem ludzkim i przestrzenią urbanistyczną. Ma charakter w pełni demokratyczny. Artysta funkcjonuje w niej na równi z innymi ludźmi. Umieszczając w niej sztukę, musi prosić społeczeństwo o akceptację. Odróżnia to przestrzeń publiczną od galerii, gdzie artysta jest władcą. W przestrzeni publicznej społeczeństwo ma prawo zażądać usunięcia dzieła sztuki, nawet jeśli reprezentuje wysoką wartość artystyczną. Jak przypomniał profesor, stało się tak w Nowym Jorku z rzeźbą Richarda Serra, którą uznano za depresyjną. Dzieło sztuki w przestrzeni publicznej funkcjonuje na innych zasadach niż w galerii. Tam widzowie posiadają narzędzia pozwalające na odczytanie intencji artysty. W przestrzeni publicznej dzieło sztuki pełni natomiast rolę znaku orientacyjnego, niepowiązanego w powszechnej świadomości z jego pierwotnym sensem. Ludzie mogą umawiać się pod jakimś pomnikiem, nie mając wiedzy o jego treści i twórcy. Prelegent przywołał badania, według których jedynie 2 proc. warszawiaków znało intencje Joanny Rejkowskiej, która umieściła palmę na środkuronda de Gaulle’a. Organizacja przestrzeni publicznej podnosi wartość marketingową metropolii. Sztuka w przestrzeni publicznej ma zaś do odegrania istotną rolę. Podnosi jej wartość, stwarza relacje społeczne, buduje niezbędne napięcia, podkreślał profesor. Prelegent przywołał dwie pozycje bibliograficzne, które przemodelowały modernistyczne myślenie o przestrzeni publicznej. Jan Gell, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Kopenhadze, w książce „Życie między budynkami” (1971) zwrócił uwagę, że architektura powinna odpowiadać na potrzeby społeczne. Jej twórcy powinni więc prowadzić dialog ze społeczeństwem, aby zrozumieć jego potrzeby. Wielcy moderniści jak Le Corbusier czy Frank Lloyd Right również stawiali sobie za cel maksymalną funkcjonalność, ale usiłowali do niej dojsć na podstawie matematycznych wyliczeń (Le Corbusier oparł się na założeniu, że wzorcowy człowiek ma 1,80 m wzrostu!). Jak zauważyła inna autorka, amerykanka Jane Jacobs („Śmierć i życie wielkich miast Ameryki”, 1961), człowiek nie był dla nich interesujący. Na koniec swojego wykładu prelegent przypomniał historię High Line na Manhattanie. Dziewiętnastowieczna estakada linii kolejowej miała zostać rozebrana decyzją władz miasta. Aktywiści społeczni zwrócili jednak uwagę, że jest ona ostoją dzikiej roślinności i ptactwa. Udało im się przeforsować zmianę decyzji o rozbiórce, dzięki czemu bez jakiejkolwiek ingerencji w strukturę miasta udało się uzyskać dodatkowe 160 hektarów przestrzeni zielonej, którą oddano do użytku mieszkańcom. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #sztuka #kultura #trasamz

Debata inaugurująca XIX Festiwal Nauki w Warszawie z udziałem prof. dr hab. Ireny Kotowskiej, prof. dr. hab. Marka Góry, prof. dr. hab. Tomasza Szlendaka oraz prof. dr. hab. Janusza Czapińskiego. Wstęp wygłosili prof. dr hab. Andrzej Mencwel, dr Zuzanna Toeplitz i prorektor UW prof. dr hab. Alojzy Nowak, Aula Starej Biblioteki Uniwersyteckiej, 19 września 2015 r. [2h06min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/znikajacy-polak-debata-inaugurujaca-xix-festiwal-nauki-w-warszawie/ – Brak inwestycji w naukę to inwestycja w ignorancję – to główne hasło Festiwalu Nauki powtórzyli podczas otwarcia tegorocznej imprezy jej dyrektor dr Zuzanna Toeplitz oraz przewodniczący Rady Programowej prof. dr hab. Andrzej Mencwel. Tematem inauguracyjnej debaty festiwalowej z udziałem prof. dr. hab. Janusza Czapińskiego, prof. dr hab. Ireny Kotowskiej, prof. dr. hab. Marka Góry oraz prof. dr. hab. Marka Szlendaka były przyczyny oraz konsekwencje postępującego wyludnienia w Polsce. Zanim przystąpiono do dyskusji zgromadzonych w Auli Starej Biblioteki Uniwersyteckiej powitał prorektor Uniwersytetu Warszawskiego prof. dr hab. Alojzy Nowak. – Bardzo się cieszę i dziękuję dzisiejszym prelegentom oraz wszystkim tym z państwa, którzy przyszli, którzy zabiorą głos, którzy będą tylko słuchać, po prostu za to, że państwo tu jesteście, że interesujecie się tym, co dzieje się w nauce, że chcecie ją wspierać, rozwijać i po prostu być z nami i wymieniać poglądy. Następnie Emilia Tomalska, rzecznik prasowy PNGiG Obrót Detaliczny – sponsora głównego Festiwalu, odczytała list od prezesa Tomasz Bukowskiego skierowany do organizatorów i uczestników imprezy. Zasadniczą część debaty rozpoczął prof. Czapiński, jej pomysłodawca. Psycholog społeczny przedstawił prognozy, według których ludność Polski zmniejszy się do 2050 roku o 13 proc. Jednocześnie zmieni się na niekorzyść proporcja osób w wieku produkcyjnym do osób w wieku nieprodukcyjnym. Przy założeniu, że wskaźnik zatrudnienia będzie wynosił 70 proc. (o 10 proc. więcej niż obecnie), to na każde 100 osób w wieku produkcyjnym będzie przypadało 100 osób w wieku nieprodukcyjnym (dzieci, młodzież, emeryci) oraz 30 osób niepracujących w wieku produkcyjnym. Jako przyczynę takiego stanu rzeczy prof. Czapiński wskazał spadającą liczbę urodzeń. Pytanie postawione do prelegentów brzmiało: Co zrobić, aby Polki zaczęły rodzić więcej dzieci? Prof. Kotowska zwróciła uwagę, że problemem nie jest sama w sobie spadająca liczba ludności w Polsce. Niepokojąca jest natomiast zmiana struktury wieku wynikająca ze spadku liczby urodzeń, emigracji oraz wydłużenia życia. Kurczy się przez to liczba rąk do pracy, co jest poważnym wyzwaniem społecznym i ekonomicznym. Prof. Góra, który następnie zabrał głos, odniósł się do malejącej liczby nowych Polaków. Ekonomista zaapelował, aby szukając źródeł tego problemu, unikać prostych interpretacji ekonomicznych. Uczony wskazał, że Niemki rodzą znacznie mniej dzieci od Francuzek, choć poziom bogactwa obu państw jest podobny. Przyczyna niechęci do posiadania dzieci leży zdaniem prof. Góry w modelu kulturowym. Francuzka po urodzeniu dziecka nie jest wykluczona z aktywnego społeczeństwa, w przeciwieństwie do Niemki. Zdaniem ekonomisty model polski podobny jest do niemieckiego, stąd malejąca liczba urodzeń. Prof. Czapiński spytał, dlaczego zatem problem ten nie był widoczny w czasach komunizmu. Prof. Góra odpowiedział, że wtedy nie istniał rynek. Jego zdaniem praca nie stanowiła wówczas dla ludzi wartości, stąd nie istniała też wówczas presja na robienie kariery. Wątek ten kontynuował prof. Szlendak. Socjolog zauważył, że najwięcej dzieci przychodzi na świat w krajach o niskich rozpiętościach dochodów. Najmniej zaś w państwach o wysokich nierównościach społecznych. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #festiwalnauki #polak #społeczeństwo

Wykład Magdaleny Anny Nowak i Łukasza Strzelczyka, kuratorów wystawy "Trasa Muzeum – Zalew Zegrzyński. Estrada sztuki nowoczesnej", Muzeum Narodowe w Warszawie, 10 września 2015 https://wszechnica.org.pl/wyklad/jak-sztuka-opuscila-muzeum-czyli-dzialalnosc-animatorska-mariana-bogusza/ Magdalena Anna Nowak i Łukasz Strzelczyk, kuratorzy wystawy "Trasa Muzeum – Zalew Zegrzyński. Estrada sztuki nowoczesnej", przybliżyli postać Mariana Bogusza, pomysłodawcy projektu zagospodarowania plastycznego trasy wiodącej spod głównej siedziby Muzeum Narodowego w Warszawie nad Zalew Zegrzyński. Oboje prelegenci podkreślali, że był on ważną postacią nie tylko jako autor pomysłu z 1971 roku, ale też organizator wielu innych inicjatyw artystycznych w całej Polsce. Magdalena Anna Nowak opowiedziała o początkach działalności artystycznej Mariana Bogusza. Rozpoczęła się ona w niemieckim obozie koncentracyjnym w Mauthausen, gdzie trafił jako młody chłopak. Był tam organizatorem konspiracyjnych wystaw, do których malował plakaty. Zdradził też wówczas zainteresowanie scenografią i architekturą. Kuratorka wystawy "Trasa M-Z" przybliżyła też działalność Bogusza w końcu lat 40. i 50. We wspomnieniach z tamtego okresu jest on określany jako "człowiek czołg", który potrafił wychodzić sobie pozwolenia i pieniądze na realizację swoich pomysłów. Był twórcą warszawskiego Klubu Młodych Artystów i Naukowców (1947-1949). Współorganizował I Wystawę Sztuki Nowoczesnej w Krakowie (1948-1949), gdzie dał się już poznać jako postać o znaczeniu ogólnopolskim. Magdalena Anna Nowak opowiedziała też o działalności stołecznej Grupy 55, której Bogusz był jednym z trzech współzałożycieli. Opisała także jego zaangażowanie w Klubie Krzywego Koła, gdzie prowadził galerię. Łukasz Strzelczyk kontynuował opowieść o życiu Mariana Bogusza, opisując inicjatywy, w które był zaangażowany w latach 60. i 70. Przyświecała im nie tylko idea prezentacji sztuki w przestrzeni publicznej, ale też jej artystycznego zagospodarowania. Kurator wystawy "Trasa M-Z" mówił m.in. o I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu (1965), Sympozjum Form Przestrzennych Ustce (1972) oraz projektach Plastyka i Wisłostrada (1973) i Projekty dla Warszawy (1973). Marian Bogusz jako artysta i organizator pozostał aktywny aż do śmierci w 1980 roku. Trasa M–Z Trasa Muzeum – Zalew Zegrzyński. Estrada sztuki nowoczesnej 3 września 2015 – 18 października 2015 Projekt realizowany we współpracy Muzeum Narodowego w Warszawie ze Stowarzyszeniem Inicjatyw Twórczych „Trzecia Fala” Kuratorzy: Magdalena Nowak (MNW), Łukasz Strzelczyk (STF) Nową ekspozycją Muzeum Narodowe w Warszawie włącza się w aktualną dyskusję o roli instytucji kultury w życiu lokalnych społeczności i estetyki przestrzeni publicznej. Dokumentuje ona dzieje i założenia na poły utopijnej warszawskiej inicjatywy podjętej na fali gierkowskiego entuzjazmu w 1971 roku – „Trasy M-Z“, projektu opracowania plastycznego trasy prowadzącej spod głównej siedziby MNW nad Zalew Zegrzyński. Wystawa, przygotowana we współpracy ze Stowarzyszeniem Inicjatyw Twórczych „Trzecia Fala”, skłania również do namysłu nad uproszczonymi ocenami kulturalnego dziedzictwa PRL. Ekspozycja w MNW będzie dostępna dla publiczności od 3 września do 18 października 2015 roku. Fiat 126p dla każdej rodziny, wczasy w FWP, jeansy z Pewexu i mieszkanie w „wielkiej płycie“ (obowiązkowo z meblościanką) – oto najpopularniejsze emblematy epoki zwanej „dekadą Gierka“. Okres tak zwanego socjalizmu konsumpcyjnego, będący dziś przedmiotem dziedziczonej nostalgii z jednej strony i radykalnej demitologizacji z drugiej, pozostawił po sobie pomniki, takie jak Trasa Łazienkowska, Wisłostrada czy Dworzec Centralny. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #muzeum #trasamz #marianbogusz

Wykład prof. Wiktora Osiatyńskiego, Kawiarnia Naukowa 1a, 10 września 2015 https://wszechnica.org.pl/wyklad/wolnosc-od-panstwa-od-innych-i-od-siebie-czy-maja-ze-soba-cos-wspolnego/ - Najlepiej wiemy, czym jest wolność, kiedy ją tracimy - powiedział prof. Wiktor Osiatyński, otwierając swój wykład w Kawiarnii Naukowej 1a. Prawnik, pisarz i wykładowca podczas swojego wystąpienia mówił o dwóch wymiarach wolnośći: społecznym i osobistym. Próbował także określić czynniki, które tę dwojako rozumianą sferę wolności mogą ograniczać. Prelegent rozpoczął swój wywód od zdefiniowania, czym według niego jest wolność. To swoboda wyboru, działania oraz realizacji celów. Na użytek swojego wystąpienia dokonał też rozgraniczenia na wolność zewnętrzną i wewnętrzną. Pierwsza z nich to wolność rozumiana w sensie społecznym - jako brak przymusu zewnętrznego. - Mamy więcej wolności w systemie, kiedy ktoś nam mówi, czego nie możemy zrobić, niż wtedy kiedy ktoś nam mówi, co mamy zrobić - stwierdził prof. Osiatyński. Wolność rozumiana w sensie społecznym wiąże się z pojęciem prawa i praw człowieka. Prawo w postaci kodeksu cywilnego i karnego określa sferę wolności wyboru i zachowania jednostki. W modelowym systemie państwo stoi na straży prawa. Aby je egzekwować, może stosować przymus. Rodzi to zagrożenie dla swobody jednostki. - Władza państwowa jest wyposażona w miecz, i tym mieczem może nawywijać - jak ujął to metaforycznie prelegent. Aby uchronić człowieka przed nadużyciami ze strony państwa, od późnego średniowiecza kształtowała się koncepcja praw jako ochrony wolności, która współcześnie przybrała formę praw człowieka - mówił prof. Osiatyński. Tak definiowane prawa opierają się na pięciu filarach: każda władza jest ograniczona (istnieją sfery, nad którymi nie panuje), rządzeni dysponują obszarem autonomiii, którego nie może naruszyć władza (ustalone formalnie, a nie np. wynikłe z tradycji religijnej), istnieją procedury ograniczające władzę oraz chroniące swobody rządzonych (dające możliwość dochodzenia swoich praw na drodze formalnej), rządzeni mają prawo podejmowania decyzji (co czyni ich obywatelami), władza ma nie tylko przywileje, ale też obowiązki wobec rządzonych (ochrona socjalna itp.). W latach 60. i 70. XX wieku do pięciu wyżej wymienionych filarów doszedł szósty - prawa przynależne są wszystkim, niezależnie od płci, rasy, wyznania itp. Było to związane z procesem dekolonizacji. Wcześniej mocarstwa kolonialne nie były zainteresowane przyznaniem jednakowych praw obywatelom metropolii i mieszkańcom kolonii. Prawa człowieka stały się odtąd elementem walki politycznej pomiędzy Zachodem a ZSRR. Prelegent zwrócił uwagę, że tak zdefiniowane prawa człowieka chroniły nas przed dyktaturą. Obecnie zagrożeniem dla wolności człowieka nie jest już przeważnie państwo, ale podmioty pozapaństwowe. Organizacje terrorystyczne, pracodawcy, monopoliści rynkowi. Państwo powinno starać się panować nad ich działalnością, ale nie robi tego, bo albo nie ma ku temu siły, albo jest z nimi powiązane. Prof. Wiktor Osiatyński podjął też problem "wolności od samego siebie", czyli wolności wewnętrznej. Odwołując sie do swoich osobistych doświadczeń z alkoholizmem, zwrócił uwagę, że człowiek może łatwo zostać zniewolony przez własne uzależnienia, popędy i emocje. Powinien nas przed nimi chronić rozum, ale wobec wymienionych zagrożeń bywa on bezsilny. Co gorsza, w przeciwieństwie do utraty wolności zewnętrznej człowiek utraty wolności wewnętrznej nie jest w stanie samodzielnie dostrzec. Może to dopiero stwierdzić, gdy zaobserwuje konsekwencje swoich działań. Prelegent zaznaczył, że odzyskanie wewnętrznej wolności jest rzeczą bardzo trudną. Wymaga ogromnej siły woli i uczciwej oceny własnych poczynań. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #kawiarnianaukowa #wolność #państwo #społeczeństwo

Rozmowa Piotra Szczepańskiego z Jerzym markiem Nowakowskim w ramach cyklu #rozmowyWszechnicy [19 czerwca 2024 r.] Tym razem spróbujemy przedyskutować rezultaty trzech spotkań jakie odbyły się w ostatnich dniach. Chodzi o nieformalne spotkanie przywódców państw Unii Europejskiej, spotkanie grupy G-7 we Włoszech oraz konferencję pokojową w Szwajcarii. Przypomnijmy, tydzień temu zadaliśmy w tytule spotkania pytanie, czy Meloni z Tuskiem będą rządzić Unią Europejską, czy spotkanie w Brukseli przyniosło jakąś odpowiedź? Państwa G-7, jak się wydaje, są zdecydowane nadal wspierać Ukrainę i osłabiać Rosję, czyli Zachód nadal trwa? I w końcu Szwajcaria. Rosja i Ukraina przedstawiły swoje plany pokojowe. Udział 90 państw na 120 to raczej sukces ale... przedyskutujemy kto nie wziął udziału i kto nie podpisał komunikatu końcowego. Jeśli chcesz wspierać Wszechnicę w dalszym tworzeniu treści, organizowaniu kolejnych #rozmówWszechnicy, możesz: 1. Zostać Patronem Wszechnicy FWW w serwisie https://patronite.pl/wszechnicafww Przez portal Patronite możesz wesprzeć tworzenie cyklu #rozmowyWszechnicy nie tylko dobrym słowem, ale i finansowo. Będąc Patronką/Patronem wpłacasz regularne, comiesięczne kwoty na konto Wszechnicy, a my dzięki Twojemu wsparciu możemy dalej rozwijać naszą działalność. W ramach podziękowania mamy dla Was drobne nagrody. 2. Możesz wspierać nas, robiąc zakupy za pomocą serwisu Fanimani.pl - https://tiny.pl/wkwpk Jeżeli robisz zakupy w internecie, możesz nas bezpłatnie wspierać. Z każdego Twojego zakupu średnio 2,5% jego wartości trafi do Wszechnicy, jeśli zaczniesz korzystać z serwisu FaniMani.pl Ty nic nie dopłacasz! 3. Możesz przekazać nam darowiznę na cele statutowe tradycyjnym przelewem Darowizny dla Fundacji Wspomagania Wsi można przekazywać na konto nr: 33 1600 1462 1808 7033 4000 0001 Fundacja Wspomagania Wsi Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #rozmowywszechnicy #polityka #politykazagraniczna #g7