Ο Μάκης Μαλαφέκας διαβάζει ένα απόσπασμα από το «Deep Fake»

18.Σε μέρα θερινή πώς να σε βάλω πλάι;Την ξεπερνάς σε ομορφιά, σ’ απαλοσύνη∙ Σκορπίζει ο άνεμος τα πέταλα του Μάη,Λίγο διαρκεί το καλοκαίρι κι αργοσβήνει.Το μάτι τ’ ουρανού κάποτε φλόγες βγάζειΚι είναι συχνά θαμπό τ’ ολόχρυσό του χρώμα∙ Ό, τι είναι όμορφο απ’ την ομορφιά του αδειάζει,Στου κύκλου τα γυρίσματα πέφτει στο χώμα.Αιώνιο θα ’ναι το δικό σου καλοκαίρι,Θα σου ανήκει πάντοτε η ομορφιά σου,Μες στη σκιά του ο Θάνατος δε θα σε φέρει,Σ’ αιώνιες γραμμές φέγγει η συνέχειά σου.         Όσο οι ανθρώποι ζουν, το μάτι όσο αντικρίζει,         Θα ζει το ποίημα αυτό ζωή να σου χαρίζει.  20 Γυναίκας πρόσωπο βαμμένο από τη φύση∙Κύριος κυρία είσαι, πάθος σε καλώ∙Αβρή καρδιά γυναίκας, που όμως δε γνωρίζειΝ’ αλλάζει ολοένα τρόπους και μυαλό.Το μάτι πιο αστραφτερό από εκείνες έχεις,Πιο σταθερό, χρυσό σκορπάει σ’ ό,τι κι αν δει∙Με όψη άντρα, τις όψεις ολωνών ελέγχεις,Κλέβεις αντρών ματιές και γυναικών ψυχή.Γυναίκα να ’σαι η φύση σ’ είχε πρωτοπλάσει,Κι έτσι όπως σ’ έφτιαχνε σ’ αγάπησε τρελά,Και τότε εμένα θέλοντας να ξεγελάσειΠρόσθεσε κάτι άχρηστο για τα καλά.Μ’ αυτό, οι γυναίκες σε ζητούνε ολοένα∙Δίνε ηδονή σ’ αυτές, αγάπη όμως σε μένα. 29 Όταν η Τύχη με χτυπά και οι ανθρώποι.Όταν διωγμένος και κατάμονος θρηνώ,Βγάζω κραυγές προς την ουράνια μετόπη,Τη μοίρα βλαστημώ, με βλέπω και πονώ,Διψώντας να ’χω στη ζωή πλούσιες ελπίδες,Τους φίλους του ενός και του άλλου τη μορφή,Την τέχνη εκείνων, του μυαλού τους τις βαθμίδες,Κι ό, τι έδινε χαρά, τώρα χαρά στυφή∙Κι όπως σχεδόν περιφρονώ τον εαυτό μου,Σε συλλογίζομαι, και τότε αρχινώ, Σαν τον κορυδαλλό μπρος στην πύλη του έβδομουΟυρανού, να τραγουδώ ύμνο εωθινό. Η σκέψη του έρωτά σου με πλουτίζει μόνο.Τη μοίρα μου δε θ’ άλλαζα ούτε με θρόνο. 

Η νέα γενιά συγγραφέων διαβάζει καλοκαιρινά αποσπάσματα των έργων τους για το κοινό της LiFO. Η Καλλιρρόη Παρούση διαβάζει ένα απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Λίγα λόγια για μένα»  που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος, στο πλαίσιο της σειράς podcasts «Καλοκαιρινές Αναγνώσεις».Επιμέλεια: M. Hulot, Μερόπη Κοκκίνη

Η νέα γενιά συγγραφέων διαβάζει καλοκαιρινά αποσπάσματα των έργων τους για το κοινό της LiFO. Η Χαρά Ρόμβη διαβάζει το διήγημά το διήγημα «Θεία» από τη συλλογή «Σωτηρία» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αντίποδες, στο πλαίσιο της σειράς podcasts «Καλοκαιρινές Αναγνώσεις». Επιμέλεια: M. Hulot, Μερόπη Κοκκίνη

H νέα γενιά συγγραφέων διαβάζει καλοκαιρινά αποσπάσματα των έργων τους για το κοινό της LiFO. O Κώστας Μιχόπουλος διαβάζει ένα απόσπασμα από τη νουβέλα «Όλα χαμένα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νήσος, στο πλαίσιο της σειράς podcasts «Καλοκαιρινές Αναγνώσεις». Επιμέλεια: M. Hulot, Μερόπη Κοκκίνη

Η νέα γενιά συγγραφέων διαβάζει καλοκαιρινά αποσπάσματα των έργων τους για το κοινό της LiFO.O Αχιλλέας ΙΙΙ διαβάζει το «Εκείνος και ο άλλος» ένα αδημοσίευτο διήγημα του από τη συλλογή «Αστεγανά» η οποία αναμένεται να κυκλοφορήσει  μέσα στο 2025, στο πλαίσιο της σειράς podcasts «Καλοκαιρινές Αναγνώσεις».Επιμέλεια: M. Hulot, Μερόπη Κοκκίνη

Η νέα γενιά συγγραφέων διαβάζει καλοκαιρινά αποσπάσματα των έργων τους για το κοινό της LiFO. Η Ερωφίλη Κόκκαλη διαβάζει το διήγημά της «Μακροβούτια ψυχής στην πλαζ της Εδέμ» από τη συλλογή  «Λόλα Καραμπόλα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έρμα, στο πλαίσιο της σειράς podcasts «Καλοκαιρινές Αναγνώσεις». Επιμέλεια: M. Hulot, Μερόπη Κοκκίνη

H νέα γενιά συγγραφέων διαβάζει καλοκαιρινά αποσπάσματα των έργων τους για το κοινό της LiFO. O Γιάννης Παλαβός διαβάζει το διήγημά «Γιάννης» από τη συλλογή «Το παιδί» που θα επανακυκλοφορήσει τον Σεπτέμβρη από τις εκδόσεις Ίκαρος, στο πλαίσιο της σειράς podcasts «Καλοκαιρινές Αναγνώσεις». Επιμέλεια: M. Hulot, Μερόπη Κοκκίνη

Η νέα γενιά συγγραφέων διαβάζει καλοκαιρινά αποσπάσματα των έργων τους για το κοινό της LiFO.O Φώτης Μανίκας διαβάζει το διήγημα «Μπορεί να ήταν και κοτσύφια» από τη συλλογή διηγημάτων «Δεν θυμάμαι να υπήρχε κάποια πόρτα κοντά μας» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Loggia, στο πλαίσιο της σειράς podcasts «Καλοκαιρινές Αναγνώσεις».

Η νέα γενιά συγγραφέων διαβάζει καλοκαιρινά αποσπάσματα των έργων τους για το κοινό της Lifo.  Ο Μάκης Μαλαφέκας διαβάζει ένα απόσπασμα από το μυθιστόρημά του «Deep Fake», το τρίτο βιβλίο περιπετειών του Μιχάλη Κρόκου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αντίποδες, στο πλαίσιο της σειράς podcasts με καλοκαιρινές Αναγνώσεις.

Η αντιπάθεια απλώνεται σαν πανώληαντίπαλος είναι του πάθουςεχθρός της συμπόνιας.Τα ζώα που με ημέρευαν-όλα τ' αγαπούσα-σέρνονται τώρα σαν φίδιαστέκονται σαν αρπαχτικάμε γουρλωμένα μάτιακαι μήνυμα μου στέλνουνπως ό,τι ζει δεν είναι πάντα για καλόκι ό,τι πεθαίνειδεν είναι πάντα απελπισία.Οι άντρεςμε τα προκλητικά παντελόνιαυφάσματα τεντωμένα με φαντασίαελαφρά αξύριστοιμε την έξυπνη ματιάπου μεταμορφωνόταν σε κτηνώδηκαι χυνόταν πηχτήστα λευκά σεντόνιαβουλιάζουνστα μουχλιασμένα νερά της μνήμηςκι ούτε λίγη συμπάθειαδεν αφήνουν πίσω τουςλίγο δέος για τα κατορθώματά τους.Και οι γυναίκες, οι φιλενάδες,που μαζί πλέκαμε τον ιστό της ζωήςγελάγαμε με κάθε στραβο-βελονιάκι άνθιζαν τα απόρρητα μυστικάστα λαμπερά χείλη μαςεμείς, που στα σπλάχνα μαςνιώθαμε την παρουσία μας στη γησημαντικήακόμη κι αν μόλις είχε βροντήξειπίσω του την πόρτα «εκείνος»,έγιναν κουραστικές κυρίεςμε εμμονές, μανίες νοικοκυροσύνηςή απελπισμένες κινήσειςγια να προλάβουν το τελευταίο τρένοτης διασημότητας.Αλλά τη φοβερότερη αντιπάθειατη νιώθεις για κείνονπου τα νιώθει όλ' αυτάλες κι ήταν αυτός κάποιο ανώτερο ονλες κι είχε φτεράκαι πετούσε πάνω από νεκρούςφιλοδοξίες και απορρίμματαλες κι ήτανο δικός σου εαυτόςλιγότερο άχρηστος και αντιπαθητικός.