Jak odzyskiwać herstorię? Z Klaudią Hartung-Wójciak i Barbarą Piórkowską wokół XIX. w. gdańskich pisarek i performansie w salonie Johanny Schopenhauer

Margaret Atwood to kanadyjska pisarka, poetka i krytyczka literacka, znana ze swojej twórczości pełnej wnikliwych analiz społecznych i dystopijnych wizji przyszłości. Urodzona w 1939 roku w Ottawie, Atwood zdobyła międzynarodowe uznanie dzięki takim powieściom jak Opowieść podręcznej czy trylogia MaddAddam. Jej prace często dotykają tematów feminizmu, ekologii, władzy oraz moralności, a także ostrzegają przed niebezpieczeństwami totalitaryzmu. Najbardziej znane powieści Atwood, takie jak Opowieść podręcznej i Oryks i Derkacz, poruszają kluczowe problemy współczesnego świata, od władzy politycznej po zmiany klimatyczne. Wydarzenie realizowane w ramach projektu „Art, woman, changes”, dofinansowanego ze środków budżetowych miasta Poznania.#poznanwspiera

Virginia Woolf była angielską pisarką, eseistką i jedną z czołowych postaci literatury modernistycznej. Urodziła się w 1882 roku w Londynie i była częścią Grupy Bloomsbury - formacji intelektualistów, którzy wywarli ogromny wpływ na kulturę i sztukę początku XX wieku. O czym posłuchacie w najnowszym odcinku? Dlaczego realizm nie wystarcza? Czyli słów kilka o modernizmie i literackich technikach tego czasu W jaki sposób Woolf przepracowywała traumę w osobistą i społeczną w literaturze? Czym zajmuje się krytyka przekładu? I co wspólnego z teorią Freuda ma Virginia Woolf? Ale jak zwykle - nie tylko o tym :) Odcinek podcastu powstał po prelekcji wygłoszonej w ramach działalności stowarzyszenia Local Girls Movement, w związku z realizacją projektu „Art, woman, changes”, dofinansowanego ze środków budżetowych miasta Poznania. #poznanwspiera 

Joan Didion, urodzona w 1934 roku w Sacramento, to postać, która zrewolucjonizowała amerykańskie dziennikarstwo i literaturę. Jej przenikliwe spojrzenie na społeczeństwo i politykę USA uczyniło ją jedną z najważniejszych głosów swojego pokolenia. czym jest więc Nowe Dziennikarstwo? w jaki sposób Didion kwestionuje mity dzieci-kwiatów i Hollywood? i co z tym wszystkim ma wspólnego mit pionierski? Zaczynając karierę w „Vogue”, Didion szybko zyskała sławę dzięki swoim esejom i powieściom, które wnikliwie analizują kulturę i politykę Stanów Zjednoczonych. W jaki sposób Didion portretowała Kalifornię – od kontrkultury lat 60. po późniejsze dekady deziluzji? Jak pisarka mierzyła się ze śmiercią męża i córki, kreśląc głęboko osobistą i uniwersalną refleksję nad żałobą w swoich tekstach? Wydarzenie realizowane w ramach projektu „Art, woman, changes”, dofinansowanego ze środków budżetowych miasta Poznania.

Czy istnieje przepis na Nagrodę Nobla (i za co się ją otrzymuje)? Czym jest literatura środka? I jaką wizję literatury ma Olga Tokarczuk? Tym razem opowiadam Wam o polskiej noblistce z 2018 roku, przyglądając się kolejnym etapom jej twórczości - szczytowych latach 90./00., prywatnych i lokalnych mitach lat 10. oraz gatunkowych rozszczelnieniach po Noblu i manifeście zawartym w "Czułym narratorze". - Co pisarce wychodzi najlepiej, a co nie wypada najzręczniej? - W jaki sposób odbywało się orientalizowanie Europy Wschodniej? - Skąd wzięły się zarzuty o zawłaszczenie kulturowe? - I dlaczego adaptacja powieści Olgi Tokarczuk ("Pokot", reż. A. Holland) ociera się o kicz i osłabia wydźwięk książki? I jak zwykle - ale nie tylko :) Odcinek podcastu powstał po prelekcji wygłoszonej w ramach działalności stowarzyszenia Local Girls Movement, w związku z realizacją projektu „Art, woman, changes”, dofinansowanego ze środków budżetowych miasta Poznania. #poznanwspiera ___ Moja audycja powstaje dzięki Wam - Jeśli masz ochotę wesprzeć moją pracę, możesz zdecydować się na dowolną wpłatę w serwisie Patronite i dołączyć do naszej społeczności https://patronite.pl/raportzliteratury

Czym jest kolektywna autobiografia? I dlaczego tak trudno jednoznacznie przypisać twórczość francuskiej noblistki, Annie Ernaux, do radykalnego feminizmu? A w końcu - jak rysuje się tradycja współczesnych opowieści autobiogaficznych? Posłuchajcie o odkrywaniu korzeni osobistej pamięci i jej powiązaniach z szerszymi strukturami społecznymi. O czym jeszcze usłyszycie tym razem? klasa a płeć, czyli co napędza pisanie w tym gatunku? wielka historia w oczach jednostki - o spleceniu publicznego i prywatnego i fenomenie "Lat" wolności Maja 1968 roku i nowe pęknięciach społeczne życie w czyjejś biografii, czyli odnajdowanie się w śmierci najbliższych doświadczenia graniczne, czyli jak pamiętamy traumy ciała i czy kiedykolwiek jesteśmy w stanie się z nimi w pełni zmierzyć? nowy bowaryzm autobiografie a problem prawdy i etyki Pierre Bourdieu i telegraficzny skrót podstaw socjologii literatury :) Odcinek podcastu powstał po prelekcji wygłoszonej w ramach działalności stowarzyszenia Local Girls Movement, w związku z realizacją projektu „Art, woman, changes”, dofinansowanego ze środków budżetowych miasta Poznania. #poznanwspiera

Jakie miejsce we współczesnych społeczeństwach zajmuje dzisiaj starość? Czy awans społeczny i intelektualny wiąże się wyłącznie z ruchem w górę? Kiedy konsekwencją awansu jest alienacja i zerwanie związków rodzinnych? Sądzę, bez kokietowania, że to jedna z najważniejszych rozmów, które do tej pory ukazały się w Raporcie. Razem z dr Pauliną Małochleb rozmawiamy o narracjach o awansie: najnowszym eseju Didiera Eribona "Życie, starość i śmierć kobiety z ludu" (tłum. J. Giszczak) oraz "Hance. Opowieści o awansie" Macieja Jakubowiaka. Mówimy o: - odrywaniu się języka teorii od codziennego doświadczenia i o tym, kiedy humanistyka ponosi fiasko - męskich autofikcjach i problemach na linii matka-syn - lewicowym poszukiwaniu korzeni - mechanizmach awansu i płynących z nich wykluczeniach - nieodpłatnej pracy opiekuńczej kobiet i postulatach troski. Bardzo zachęcam Was do odsłuchania najnowszego odcinka i włączenia się do ledwie rozpoczętej przez nas dyskusji. ___ Moja audycja powstaje dzięki Wam - Jeśli masz ochotę wesprzeć moją pracę, możesz zdecydować się na dowolną wpłatę w serwisie Patronite i dołączyć do naszej społeczności https://patronite.pl/raportzliteratury

W jaki sposób odzyskać herstorię? Jak poradzić sobie z białymi plamami w biografiach, których nie da się już uzupełnić? Razem z Klaudią Hartung-Wójciak oraz Barbarą Piórkowską rozmawiamy o twórczym dotwarzaniu. O czym mówimy? Lista poniżej: Czym różnią się historyczne narracje męskocentryczne i performatywne próby herstoryczne?  Zwrot ku relacyjności i małym narracjom Kobiece niedoreprezentowanie i narracje o wyczerpania - i co z tym zrobić? Dlaczego gdańszczanie w XIX wieku hodowali ananasy? W jaki sposób upamiętniać kobiety? Czyli stanowcze "dziękuję" pomnikom i tablicom And last but not least - czym jest performans haptyczny? Tym razem, z okazji spotkania performatywnego "Serce pochłania mi tajfun języków miłości", czyli rzeczywistego podwieczorka typu 5 o'clock na Długiej 35 w Gdańsku Mieście Literatury (8. czerwca) na podstawie życia i twórczości Johanny Schopenhauer, Luise Gottsched, Therese Focking, Marie Sansgêne i sióstr Breyne - rozmawiamy o pamięci, skandalach, wielkich przyrodniczkach, pisarkach, filozofkach i organizatorkach salonów literackich. Wielkich, po których zostały tylko ledwie wyraźne ślady. Odcinek powstał we współpracy z projektem Gdańsk Miasto Literatury i jest również zaproszeniem na nadchodzącą premierę performatywnego czytania -spektaklu ⁠"Serce pochłania mi tajfun języków miłości"

Czy pani Bovary to Flaubert? I czym jest dziś nowy bowaryzm? Razem z prof. Piotrem Śniedziewskim, literaturoznawcą, tłumaczem, specjalistą od literatury XIX wieku rozmawiamy o niezwykle silnej mocy rażenia pewnego arcydzieła: "Pani Bovary" Gustave'a Flauberta. O czym posłuchacie tym razem? Męskie oko o kobiecej perspektywie, czyli o pożądaniu, nudzie i marzeniu oraz pytaniu, czy mężczyzna może opisać kobiece doświadczenie? Powieść bez pręgierza, czyli literacki proces sądowy przeciw obrazie moralności: czyli co się stanie, gdy powieść nie oskarża kobiety? Studium melancholii i apologia nudy: czyli o dwóch możliwych biegunach nowoczesności. Jak zamienić najbanalniejszy temat w światowe arcydzieło? Czyli o wewnętrznej sile stylu. Od Flauberta do współczesnych autofikcji i ciągów dalszych: francuskie narracje emancypacyjne - od Annie Ernaux przez Didiera Eribona i Eduarda Louisa Wszyscyśmy z Emmy, czyli nowy bowaryzm dnia najnowszego - o zmediatyzowanym doświadczania świata: social media i pokolenie Facebooka Co uwiera w wychodzeniu z pochodzenia? Czyli historie o awansie społecznym i fiasku  𝐌𝐢𝐧𝐢𝐜𝐲𝐤𝐥 𝐊𝐀𝐍𝐎𝐍 𝐎𝐃 𝐍𝐎𝐖𝐀 𝐱 Raport z Literatury :) Odcinek powstał w ramach partnerstwa z poznańskim Festiwalem Fabuły, nad którym objęłam również matronat. 👉21.05 g. 13 FF 2024 | KANON OD NOWA „Wariacje na temat Pani Bovary Gustave’a Flauberta

Jakie recepty na przyszłość zostawiła nam Ursula LeGuin? Która forma wspólnotowości jest najmniej krzywdząca? I co z nadzieją? Razem z profesor Agnieszką Gajewską (UAM) rozmawiamy o twórczości i wizjach Ursuli Le Guin - pisarką już dla wielu po prostu ikoniczną. O czym dyskutujemy? Dlaczego Le Guin postawiła na fantasy? Jaką funkcję społeczną pełni science ficiton? Lektury z końca świata, czyli dokąd doprowadzi nas dalsza degradacja środowiska? Le Guin - Morrison - Atwood - czyli co łączy trójkę pisarek? Obsesja mapy vs jej brak - co różni Gwiezdne Wojny od światów Le Guin? Kolejna trójka i LeGuin, czyli pomiędzy Borgesem - Lemem - Dickiem: wielką czwórcą sci-fi&fantasy Co jest w stanie wykoleić i definitywnie wywrócić stosunki społeczne? I co, gdyby człowiek miał ruję? O formach zrzeszania się, tożsamości płciowej, taoizmie, anarchii i komunizmie. Ale jak zwykle - nie tylko :) 𝐌𝐢𝐧𝐢𝐜𝐲𝐤𝐥 𝐊𝐀𝐍𝐎𝐍 𝐎𝐃 𝐍𝐎𝐖𝐀 𝐱 Raport z Literatury :) Odcinek powstał w ramach partnerstwa z poznańskim Festiwalem Fabuły, nad którym objęłam również matronat. 👉22.05 g. 13 FF 2024 | A. Gajewska: „Przyszłe wspólnoty, czyli recepty Ursuli K. Le Guin na żałobę klimatyczną"

Co tak naprawdę wiemy o współczesnym dramatopisarstwie? Ja - niezbyt wiele. Dlatego razem z profesorem Piotrem Dobrowolskim (UAM) rozmawiamy o sprawach zupełnie podstawowych i tych, które wcale nie są intuicyjne. Stąd i lista wielu pytań, które w finale złożyły się na dyskuję o problemach, potrzebach i kondycji dramatopisania - wypchniętego z literatury, wepchniętego do teatru; nadającego z ziemi niczyjej. Jak traktować dramat? Czy istnieje poza sceną? Czyli słów kilka o teatralnej teorii dramatu Kto dziś zajmuje się dramatem? I dlaczego to decyzja polityczna? Kim jest dramaturg, a kim dramatopisarz? Dramat vs narracja - czym się różnią? Jak rozkładają punkty ciężkości? I czym jest węzeł dramatyczny? Czy spektakl teatralny musi mieć za podstawę tekst dramatyczny? Czy da się wyobrazić szeroko zakrojone protesty w obronie wolności sztuki bez teatru? Wydawcy a dramat, czyli krótka historia "Żywota Hersha Libkina" Ishbel Szatrawskiej oraz Wydawnictwa Cyranka I co zrobić z nagrodami? Wydzielać nowe kategorie w nagrodach literackich czy fundować nagrody osobne, tylko i wyłącznie dla dramatu? Mówimy nie tylko o tematach, wokół których krąży współczesne dramatopisarstwo, ale podążamy również śladem tropów - jednym z nich jest „Muzykant” Charlesa Reznikoffa, czyli powieść, która krzyczy dramatem i pozostaje łudząco bliska wyobraźnią książce Ishbel Szatrawskiej. Rozmawiamy o niezwykłych tekstach Anny Wakulik, które z precyzją ostrza noża odnoszą się do polskiej tożsamości, a także o wyczulonej na detal twórczości Maliny Prześlugi-Delimaty. A poza tym, wpadamy w błędne koło paradoksu - dlaczego dziś możemy wyliczyć na palcach jednej ręki współczesne dramaty, które przebiły się do świadomości czytelniczej? Czyli fakty, ludzie, pieniądze i lista autorów i autorek, którym warto poświęcić więcej uwagi. 𝐌𝐢𝐧𝐢𝐜𝐲𝐤𝐥 𝐊𝐀𝐍𝐎𝐍 𝐎𝐃 𝐍𝐎𝐖𝐀 𝐱 Raport z Literatury :) Odcinek powstał w ramach partnerstwa z poznańskim Festiwalem Fabuły, nad którym objęłam również matronat. Zapraszamy serdecznie na spotkanie 👉23.05 g. 18:30 FF 2024 | DRAMAT TO NIE LITERATURA? Malina Prześluga, Ishbel Szatrawska, Anna Wakulik; prowadzenie: Piotr Dobrowolski