Modern Dutch

Er zijn vijfendertig korte verhalen over Jeeves & Wooster, verzameld in vier bundels, en daarnaast zijn er elf romans over dat tweetal. Alle korte verhalen zijn inmiddels in het archief van de Modern Dutch Podcast te beluisteren, en van de romans beginnen we vandaag aan de zevende: Blijf lachen, Jeeves (Stiff upper lip, Jeeves). Chronologisch gezien is dat niet de zevende, maar de negende roman, want ik heb er twee overgeslagen: Thank you, Jeeves, vanwege de lange blackface-passage aan het slot, waar ik liever niet aan begin, en Ring for Jeeves, omdat daarin niet Bertie aan het woord is – wat deze romans nu juist zo geestig maakt-, maar een neutrale verteller. Nu is die verteller weliswaar P. G. Wodehouse en blijft ook dat een erg leuk boek, maar hij overtreft zichzelf telkens weer als hij in de huid kruipt van Bertie Wooster. Hij houdt lezer en vertaler in die gedaante wel extra scherp door zijn hutspot of macedoine van jargons, groepstalen en bubblespeak, door eindeloze verbasterde citaten en anachronistische formuleringen – maar dat is nu juist de aardigheid.  Ook in dit boek wordt er weer volop gegoocheld met de personages, het plot en met de taal, zozeer zelfs dat de Nederlandse titel bijna het tegenoverstelde is gaan betekenen van de Engelse, maar wie goed oplet merkt waarom het nodig is, en toch weer klopt.

Samenvatting van het voorafgaande: Freddie Threepwood reist naar Amerika om een bestelling van hondenvoer los te peuteren van Arnold Pinkney, van Pinkney’s Warenhuizen, die op hetzelfde schip reist, met zijn dochter Arlene. Freddie’s rijke vriend, Judson Phipps, ook aan boord, is bang dat hij de mooie Arlene Pinkney ten huwelijk zal vragen, die hij eigenlijk niet wil trouwen. Judson’s zus Julie Cheever, verloofd met Mr Pinkney heeft een diamanten ketting aan Judson meegegeven om die door Pinkney de VS te laten binnensmokkelen. Een andere vriend, Joe Cardinal, heeft zijn baantje bij een bank opgezegd om mee te kunnen reizen teneinde Mr Pinkney’s secretaresse Dinah Biddle  het hof te kunnen maken. Pinkney is Joe’s oom en heeft diens erfenis in bewaring.  Judson vraagt – op Freddie’s advies – Dinah om bij hem in de buurt te blijven om te voorkomen dat hij Arlene ten huwelijk vraagt. Arlene vraagt Joe hetzelfde m.b.t. Judson, bang dat ze hem om zijn geld zal accepteren. Joe heeft het opgegeven Dinah het hof te maken, omdat ze steeds samen is met Judson. Freddie realiseert zich dat Joe niet begrijpt waarom Dinah steeds samen is met  Judson. Freddie legt hen de situatie uit en Joe kust Dinah. Mr Pinkney wil nog steeds Joe zijn geld niet geven. Judson overhandigt Mr Pinkney de diamanten ketting waarvan Julie wil dat Pinkney hem Amerika binnensmokkelt.

Samenvatting van het voorafgaande: Freddie Threepwood van Donaldson’s Hondenvreugd, reist naar Amerika om een bestelling los te peuteren van Arnold Pinkney, van Pinkney’s Warenhuizen, die aan  boord van hetzelfde schip reist, met zijn dochter Arlene. Freddie’s rijke vriend, Judson Phipps, ook aan boord, is bang dat hij Arlene Pinkney ten huwelijk zal vragen, terwijl hij niet met haar wil trouwen. Judson’s zus Julie Cheever , de verloofde van Mr Pinkney heeft een  diamanten ketting aan Judson meegegeven om die door Pinkney de VS te laten binnensmokkelen. Een andere vriend, Joe Cardinal, heeft zijn baantje bij een bank opgezegd om mee te kunnen reizen teneinde Dinah Biddle, Mr Pinkney’s secretaresse het hof te kunnen maken. Pinkney is zijn oom en heeft Joe’s erfenis in bewaring. Judson vraagt Dinah om bij hem in de buurt te blijven om te voorkomen dat hij Arlene ten huwelijk vraagt. Arlene, die niet met Judson wil trouwen, maar vreest dat ze hem voor zijn geld zal accepteren, vraagt Joe om dezelfde reden bij haar in de buurt te blijven. Hij heeft het opgegeven Dinah het hof te maken, omdat ze steeds samen blijkt te zijn met Judson.

Samenvatting van het voorafgaande: Freddie Threepwood, in dienst van Donaldson’s Hondenvreugd, besluit naar Amerika terug te reizen op de SS Atlantic om alsnog een bestelling voor Donaldson’s Hondenvreugd los te peuteren van Arnold Pinkney, eigenaar van Pinkney’s Warenhuizen, die ook aan  boord van dat schip reist. Freddie’s rijke vriend Judson Phipps (met een geschiedenis van processen wegens verbroken huwelijksbeloften)  gaat ook naar New York, evenals Mr Pinkney’s aantrekkelijke dochter Arlene die er  golf gaat spelen om de Curtis Cup. Judson is bang dat hij Arlene ten huwelijk zal vragen, terwijl hij niet met haar wil trouwen. Judson’s zus Julie Cheever is verloofd met Mr Pinkney en heeft in Londen een dure diamanten ketting gekocht en vanwege de hoge invoerrechten aan Judson meegegeven om die door Pinkney de VS te laten binnensmokkelen. Een andere vriend van Freddie, Joe Cardinal, een onbemiddelde neef van Mr Pinkney, is verliefd op Dinah Biddle, Mr Pinkney’s secretaresse. Pinkney heeft als trustee Joe’s erfenis in bewaring. Joe heeft zijn baan bij de bank opgezegd om op de SS Atlantic mee te kunnen reizen en Dinah het hof te maken.

Samenvatting van het voorafgaande: Freddie Threepwood, in dienst van Donaldson’s Hondenvreugd, besluit terug te reizen van Engeland naar Amerika op de SS Atlantic om alsnog een bestelling voor Donaldson’s Hondenvreugd los te peuteren van Arnold Pinkney, eigenaar van Pinkney’s Warenhuizen, die ook aan  boord van dat schip reist. In Engeland was hem dat namelijk niet gelukt. Freddie’s rijke vriend en mede-lid van de Drones Club, Judson Phipps, gaat ook naar New York. Judson, altijd erg geneigd om meisjes impulsief ten huwelijk te vragen, heeft al twee processen achter de rug wegens schending van huwelijksbeloften, met als zijn advocaat Mr Bunting, die ook een zaak in behandeling heeft voor Donaldson’s Hondenvreugd. Mr Pinkney’s aantrekkelijke dochter Arlene reist eveneens naar Amerika om met de Engelse Dames Golfploeg te spelen om de Curtis Cup.

Met dit verhaal completeert de Modern Dutch Podcast zijn verzameling losse Drones-verhalen, die ik ooit nog wel eens wil bundelen onder de titel Leuke Jongens. Het is ook het laatste losse Drones-verhaal dat Wodehouse geschreven heeft, in 1966. Hij was toen dus al 85 jaar oud, maar zijn stijl was nog even sprankelend als altijd. Het is een opmerkelijk lang verhaal, in druk zo’n 67 bladzijden. Die lengte, de vele actieve personages en de hele opzet van het verhaal doen vermoeden dat het wellicht oorspronkelijk als een roman gepland was. Er zijn, als zo vaak bij Wodehouse, in dit verhaal ook weer een aantal elementen te vinden die hij eerder gebruikt heeft, met name is er wel een erg grote overeenkomst met The Luck of the Bodkins (een boek van ruim 30 jaar eerder!) waarin Monty Bodkin een parelsnoer over de grens smokkelt in een Mickey Mouse-pop. Aan het eind van het verhaal komen allerlei locaties voor op Long Island, waar Wodehouse inmiddels al vele jaren woonde (net als Freddie Threepwood), en waar precies over een jaar de Convention van de Amerikaanse Wodehouse Society (TWS) plaatsvindt.

Korte samenvatting van deel 1: Bingo Little brengt zijn baby, Algernon Aubrey, mee naar de Drones Club en trakteert hem op een glaasje melk aan de bar. Een van de andere Drones vertelt daarop het volgende verhaal: Het kind is net als Bingo op dezelfde leeftijd erg lelijk, een echt klein monster. Bingo, een fervent gokker die altijd op zoek is naar voortekens, beschouwt dat als een goed teken om een gokje te wagen op een paard dat Klein Monster heet, maar het paard verliest en Bingo verliest zijn laatste tien pond. Om het verlies goed te maken, wil hij geld lenen van Oofy Prosser. Oofy is verliefd, maar desondanks niet in een stemming mild genoeg om geld uit te lenen, hoezeer Bingo zich ook opdringt tijdens  een dinertje van Oofy met het meisje waar hij verliefd op is. Bingo is hinderlijk aanwezig en Oofy weigert hem geld te geven. Gelukkig stuurt Bingo’s vrouw Rosie (die met haar moeder in een kuuroord vertoeft) tien pond om een bankrekening te openen voor hun baby Algy. Bingo wandelt met Algy in een kinderwagen op Wimbledon Common, en komt daar zijn bookmaker, Charlie Pikelet, tegen, óók met een lelijke baby in een kinderwagen. Ze geloven allebei dat hun eigen baby lelijker is dan die van de ander, en Pikelet stelt een weddenschap voor. Bingo wedt tien pond dat zijn baby de lelijkste is, en zet daarbij de tien pond van Algy in, ervan overtuigd dat Algy, immers zijn vaders zoon, daar geen bezwaar tegen zou hebben. Pikelet vraagt een passerende politieagent om de baby’s te beoordelen. De politieagent roept Pikelet’s Arabella uit tot winnaar. Bingo verliest ook deze tien pond.

Vandaag lezen we het eerste deel van het verhaal Sonny Boy uit de bundel Eggs, Beans en Crumpets, een echt Drones-verhaal dus, met Bingo Little in de hoofdrol. Het verhaal stamt uit 1939 en moet niet verward worden met het verhaal The Song of Songs dat tien jaar ouder is en in de bundel Very Good Jeeves is verschenen. Dat verhaal is te beluisteren als Modern Dutch Podcast nr 55 Het Lied der Liederen. Dat, veel bekendere, verhaal gaat over de beroemde smartlap Sonny Boy, bekend uit een van de eerste geluidsfilms, The Jazz Singer, met Al Jolson. In de versie van Bil Brookers’ Jugband ook te beluisteren in Modern Dutch Podcast nr 55.

Korte samenvatting van het eerste deel: Oofy Prosser maakt andere leden van de Drones Club duidelijk dat hij een hekel heeft aan worstelaars. Een van hen vertelt dan hoe Oofy onlangs problemen heeft gehad met worstelaars door de schuld van Jas Waterbury, een “gladde rakker”. Jas Waterbury had aan Drones-clublid Freddie Widgeon een lucratieve mogelijkheid geboden om een paar honderd pond te investeren. Freddie zei dat hij zoveel geld niet had, in tegenstelling tot de Drones Club miljonair Oofy Prosser. Jas stemde ermee in Freddie een commissie te betalen in ruil voor een introductie bij Oofy. Oofy heeft wel oren naar het voorstel en levert tweehonderd pond waarmee ze worstelwedstrijden zullen gaan organiseren. Jas Waterbury contracteert twee intimiderende zwaargewichten als all-in worstelaars voor een reeks van demonstratie- wedstrijden, Porky Jupp en Plug Bosher. Ze gaan een paar weken in training in een huisje op het platteland. De samenwerking tussen de worstelaars loopt echter slecht, wellicht vanwege de maaltijden, die van slechte kwaliteit zijn. Oofy stelt voor om een nieuwe kok in te schakelen, en Jas beveelt een van zijn nichtjes aan, Myrtle Cootes.

Daar zijn we dan eindelijk weer met een nieuwe reeks Modern Dutch podcasts. We hebben een beetje lange zomerpauze gehouden maar intussen niet stilgezeten. Voor het komende winterseizoen volgen er weer vele nieuwe afleveringen, en allemaal ook weer van nieuw vertaalwerk. Allereerst zijn er nog een paar Drones-verhalen die niet eerder in de modern Dutch podcast te horen waren, en we beginnen met Oofy, Freddie en de Vleeshandel een verhaal uit 1949, uit de omnibus Best of Wodehouse, tien jaar later opnieuw gebundeld in A Few Quick Ones. Even een dingetje: Om dit verhaal goed te kunnen begrijpen moet je weten dat het soort van worstelen dat er een belangrijke rol in speelt geen gewoon worstelen is. Het gaat hier om all-in worstelen, zoals het genoemd wordt. Het gaat daarbij niet om competitie en sportiviteit. Het wordt ook wel  showworstelen genoemd, en het is in feite een vorm van theater en entertainment. Het is geen echte sport, maar eerder een choreografisch optreden met een plot en vooraf bepaalde resultaten. Het is daarbij dus belangrijk dat de zgn tegenstanders samenwerken, in feite de hele boel hebben ingestudeerd. Het is geregisseerd. Wat in dit verhaal training wordt genoemd is in feite een repetitieperiode. Het gaat wel hard tegen hard, dus de worstelaars moeten elkaar wel wat gunnen, en dingen van elkaar willen accepteren. Dat is in feite waar dit verhaal over gaat, of althans de achtergrond waarbinnen het speelt.