0:00
1:56:26
chcesz, aby podcast działał dalej? Wspieraj moją działalność!
💥 http://www.patronite.pl/blackhatultra/posts 💥
W tym roku na głównym, stumilowym dystansie festiwalu UTMB miała miejsce sytuacja bezprecedensowa, gdyż nasza Kasia Solińska zajeła 6 miejsce w klasyfikacji generalnej kobiet. Jest to najwyższa lokata jaką kiedykolwiek zajęły panie lub panowie startuący na pełnej, nie skróconej trasie stumilowego UTMB*. Miałem to niesamowite szczęście, że Kasia i Maciek Dombrowski, doskonały zawodnik, supporter i życiowy partner Kasi odwiedzili moje studio w Warszawie i nagraliśmy odcinek o drodze jaką Kasia i Maciek przeszli, aby osiągnąć ten sukces.Jest to opowieść o cierpliwości, pokorze i pracy w zaufaniu dla procesu wyznaczonego przez trenera Iñakiego de la Parry. Procesu, który nie jest łatwy dla zawodników, bo 90% treningów realizują w bardzo spokojnym tempie, przy niskim tętnie.
Dla wielu osób jest to bariera nie do przejścia, zwłaszcza dla tych zawodników, którzy uważają, że jak nie będą trenować mocno i dużo i startować 12 razy rocznie to niczego nie osiągną i pociąg z formą i sławą odjedzie. Tymczasem życie prywatne i sportowe Kasi pokazuje zupełnie co innego. Pokazuje rzecz wydawało by się oczywistą, że bieganie ultra wymaga, ultra treningu. To co się Kasi sprawdza to spokój, pokora i wdzięczność, czerpanie radości z każdej jednostki, nie zajeżdżanie się, uczenie się na błędach. Usłyszycie, że Kasia spędza tygodniowo na treningach bardzo wiele czasu, ale niewielki procent tych treningów to jednostki mocne.Kasia może sobie pozwolić na taki trening bo nie nastawia się na wyniki zaraz i teraz.
Swoją formę buduje spokojnie od lat i jeśli utrzyma styl tego treningu, to ma szansę podnosić swoje biegowe umiejętności jeszcze przez wiele lat. Nie funkcjonuje na granicy wypalenia, jest skupiona na celu i nie biega wszystkich biegów tylko dlatego, że komuś się wydaje, że powinna. Cel ma ustawiony daleko poza granicami Polski i nie zamierza za to przepraszać.Przypomnę jeszcze, że rekord kobiecy tej trasy należy do Courtney Dauwalter i wynosi 22h i 30 minut. Kasia w tym roku była na mecie po 25h i 20 minutach poprawiając swój czas, o bagatela 5h i 10minut. Także sami widzicie, że zanim Kasia powie ostatnie słowo na tej trasie to jeszcze wiele wody w rzece Arve, dynamicznie tnącej przez Chamonix, upłynie.
Zanim zaczniemy odsyłam Was do archiwalnych odcinków nr.31 z Kasią i nr.43 z Maćkiem, w których opowiadamy o ich sportowych początkach, a na youtube znajdziecie Live z tą uroczą parą z grudnia 2021 r.A teraz wracamy już do historii najnowszej i przenosimy się do studia BHU w Warszawie.
Dziękuję Manuelowi i Jankowi za użyczenie swoich zdjęć do produkcji tego odcinka: Manuel Uribe - https://manueluribephoto.com/ Jan Nyka - https://www.jannyka.com/
*w 2012 roku 6 miejsce na skróconej do 105km trasie UTMB zajęła wspaniała Magda Łączak, która jest wzorem dla Kasi, o czym Kasia mówi w podcaście BHU#31.
💥 http://www.patronite.pl/blackhatultra/posts 💥
W tym roku na głównym, stumilowym dystansie festiwalu UTMB miała miejsce sytuacja bezprecedensowa, gdyż nasza Kasia Solińska zajeła 6 miejsce w klasyfikacji generalnej kobiet. Jest to najwyższa lokata jaką kiedykolwiek zajęły panie lub panowie startuący na pełnej, nie skróconej trasie stumilowego UTMB*. Miałem to niesamowite szczęście, że Kasia i Maciek Dombrowski, doskonały zawodnik, supporter i życiowy partner Kasi odwiedzili moje studio w Warszawie i nagraliśmy odcinek o drodze jaką Kasia i Maciek przeszli, aby osiągnąć ten sukces.Jest to opowieść o cierpliwości, pokorze i pracy w zaufaniu dla procesu wyznaczonego przez trenera Iñakiego de la Parry. Procesu, który nie jest łatwy dla zawodników, bo 90% treningów realizują w bardzo spokojnym tempie, przy niskim tętnie.
Dla wielu osób jest to bariera nie do przejścia, zwłaszcza dla tych zawodników, którzy uważają, że jak nie będą trenować mocno i dużo i startować 12 razy rocznie to niczego nie osiągną i pociąg z formą i sławą odjedzie. Tymczasem życie prywatne i sportowe Kasi pokazuje zupełnie co innego. Pokazuje rzecz wydawało by się oczywistą, że bieganie ultra wymaga, ultra treningu. To co się Kasi sprawdza to spokój, pokora i wdzięczność, czerpanie radości z każdej jednostki, nie zajeżdżanie się, uczenie się na błędach. Usłyszycie, że Kasia spędza tygodniowo na treningach bardzo wiele czasu, ale niewielki procent tych treningów to jednostki mocne.Kasia może sobie pozwolić na taki trening bo nie nastawia się na wyniki zaraz i teraz.
Swoją formę buduje spokojnie od lat i jeśli utrzyma styl tego treningu, to ma szansę podnosić swoje biegowe umiejętności jeszcze przez wiele lat. Nie funkcjonuje na granicy wypalenia, jest skupiona na celu i nie biega wszystkich biegów tylko dlatego, że komuś się wydaje, że powinna. Cel ma ustawiony daleko poza granicami Polski i nie zamierza za to przepraszać.Przypomnę jeszcze, że rekord kobiecy tej trasy należy do Courtney Dauwalter i wynosi 22h i 30 minut. Kasia w tym roku była na mecie po 25h i 20 minutach poprawiając swój czas, o bagatela 5h i 10minut. Także sami widzicie, że zanim Kasia powie ostatnie słowo na tej trasie to jeszcze wiele wody w rzece Arve, dynamicznie tnącej przez Chamonix, upłynie.
Zanim zaczniemy odsyłam Was do archiwalnych odcinków nr.31 z Kasią i nr.43 z Maćkiem, w których opowiadamy o ich sportowych początkach, a na youtube znajdziecie Live z tą uroczą parą z grudnia 2021 r.A teraz wracamy już do historii najnowszej i przenosimy się do studia BHU w Warszawie.
Dziękuję Manuelowi i Jankowi za użyczenie swoich zdjęć do produkcji tego odcinka: Manuel Uribe - https://manueluribephoto.com/ Jan Nyka - https://www.jannyka.com/
*w 2012 roku 6 miejsce na skróconej do 105km trasie UTMB zajęła wspaniała Magda Łączak, która jest wzorem dla Kasi, o czym Kasia mówi w podcaście BHU#31.
More episodes from "Black Hat Ultra"
Don't miss an episode of “Black Hat Ultra” and subscribe to it in the GetPodcast app.
