aPotaStyle

เราเชื่อว่าทุกคนอย่างน้อยต้องมีคนที่เราเรียกว่าเพื่อนหนึ่งคน อาจจะมีมากกว่านั้นก็ได้ครับ แต่เราว่าเมื่อเกิดเหตุอะไรซักอย่างไม่ว่าดีหรือร้าย เราจะมีคนคนนึงที่เราจะโทรหาหรือจะเป็นคนแรกที่เรานึกถึง … ถ้าไม่นับครอบครัวหรือคนรักคุณมีคนคนนั้นหรือยังครับ พ็อดคาสท์ตอนนี้จึงอยากชวนทุกคนมาร่วมทบทวนความสัมพันธ์ของเรากับเพื่อนรักคนนี้กันหน่อย ความสัมพันธ์ที่ไม่ถึงแฟนแต่วันนี้ขาดเธอไม่ได้ ความสัมพันธ์ที่บางครั้งก็เครียดจัด ถึงขั้นต้องเอาไปเล่าให้แฟนหรือคนในครอบครัวฟัง วันนี้มาลองทบทวนไปด้วยกันนะครับ

ก่อนหน้านี้เคยแชร์เรื่องการเตรียมตัวก่อนไปฝึกงานกันมาแล้ว เหมือนจะได้รับ Feedback ที่ดี ก็เลยวันนี้ขอเอาคอนเทนท์เกี่ยวกับการฝึกงานมาแบ่งปันอีกสักครั้งนึงแล้วกัน กับประสบการณ์ในฐานะของคนที่เคยเป็นเด็กฝึกงานมาแล้วครั้งหนึ่ง จนกระทั่งวันนึงกลายเป็นพี่เลี้ยงนักศึกษาฝึกงาน ประสบการณ์ต่างๆที่เราเจอทั้งตอนที่เราเป็นคนฝึกและถูกฝึกเปรียบเทียบการกลายเป็นแรงบันดาลใจในการทำงานของเราวันนี้ เผื่อว่าใครที่กำลังกำลังเตรียมตัวจะไปฝึกงานวันนี้กำลังจะมีน้องน้องฝึกงานเข้ามา ถือว่าเป็นการแบ่งประสบการณ์ให้ทุกคนได้เป็นแนวทางแล้วกันนะครับ

ถ้าว่าด้วยอายุ จะมองว่าแก่ก็คงแก่นั่นแหละ 😅 แต่สำหรับเรา ประสบการณ์คือสิ่งที่สำคัญมากกว่าตัวเลข เพราะฉะนั้นพ็อดคาสท์ตอนนี้ ขอสรุปเรื่องราวชีวิตมาแชร์ประสบการณ์ เป็นข้อความฝากบอกให้กับคนที่กำลังจะอายุ 36 ปี ควรทราบกันหน่อยดีกว่า ถือเป็นประสบการณ์ที่ได้เจอมา แล้วก็ไม่มีใครเคยเตือนก่อนจะเข้าปีนักษัตรรอบที่สาม โอกาสนี้เลยขอใช้พ็อดคาสท์ตอนนี้ส่งต่อประสบการณ์ให้กับใครหลายคนที่กำลังจะเข้าสู่ช่วงความเป็น “ผู้ใหญ่” ก็แล้วกันนะครับ

“ไปฝึกงานต้องเตรียมตัวยังไงดี?” เป็นคำถามที่มีคนถามเข้ามาเยอะมาก ซึ่งก็แปลกใจเหมือนกันว่าหน้าอย่างเรานั้น… ช่วยเรื่องนี้ได้จริงๆเหรอ ฮ่าๆๆ ก็เลยถือโอกาสเอาคำถามนี้มาเป็นประเด็นที่ชวนมาแชร์ประสบการณ์กันดีกว่า ถือว่าเอาประสบการณ์ของคนทำงานคนนึงมาแบ่งปันให้น้องๆ ที่กำลังจะเตรียมไปฝึกงานกันตอนนี้ได้ฟังกัน เผื่อว่าจะได้แนวทางหรือไอเดียบางอย่างไปใช้เตรียมตัวกันนะครับ

เชื่อว่าใครหลายคนน่าจะมีเรื่องกังวล สับสน หรือบางทีมันมีเรื่องอะไรที่พะว้าพะวงใจ บอกไม่ถูกว่าตอนนี้คิดอะไรอยู่วั นนี้ลองชวนทุกคนมาลองเคลียร์แคชหัวกันดีกว่าใครที่กำลังมีปัญหา พ็อดแคสต์ตอนนี้อาจจาเป็นวิธีช่วยให้คุณสามารถก้าวผ่านข้ามปัญหานั้นไปได้ ต้อนรับปีใหม่กันด้วยเทคนิคดีๆ ที่มาแชร์ให้ฟังกันนะครับ

แชร์บันเทิงเรื่อยเปื่อยมาหลายตอน วันนี้ขอมาลองเล่าอะไรแบบจริงๆ จังๆ ในฐานะอาจารย์สักหน่อยแล้วกัน กับประสบการณ์การสอนหนังสือแบบ active learning มาแบ่งปันไอเดียของการสอนหนังสือแบบลงมือปฏิบัติ เผื่อเพื่อนเพื่อนอาจารย์หรือเทรนเนอร์ทั้งหลายกำลังหาไอเดียอยู่ จะลองเอาไปใช้เป็นแรงบันดาลใจก็ได้นะครับ หรือเด็กเด็กได้มาฟังก็จะจะได้เข้าใจเน้อ ว่าทำไมอาจารย์ถึงได้สอนหรือหาวิธีการทำกิจกรรมในห้องเรียนกันแบบนี้เนอะ

ใครบอกกันว่าไปเที่ยวคนเดียวมันน่าเบื่อ… หรือไม่สนุกแห้งเหี่ยวอยู่คนเดียว… วันนี้ผมขอมาแบ่งปันประสบการณ์การเที่ยวคนเดียว หรือ Solo Trips ให้ทุกคนได้ฟังกัน แล้วจะรู้ว่ามันไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่คิดเลย บางทีคุณอาจเจอหนทางแก้ไขปัญหาขณะที่คุณเที่ยวคนเดียวอยู่ก็ได้นะ

ถ้าใครที่ได้ติดตามมาเรื่อยๆ ก็จะมีคอนเท้นต์วิธีเรียน วิธีใช้ชีวิตเยอะมาก แต่คราวนี้มาลองแชร์ความคิดเมื่อชีวติอยากขอ "พักก่อน" ใครที่กำลังคิดจะดร้อปไม่ว่าเรื่องอะไรก้ตาม มาลองฟังกันนะครับ

มีหลายครั้งที่เราได้ช่วยเหลือผู้อื่นมากๆ จนลืมไปว่าตัวเราเองก็เป็นปุถุชนธรรมดาที่มีความรู้สึก นึกคิดอยู่เหมือนกัน พ็อดคาสท์วันนี้เลยอยากชวนทุกคนมาร่วมย้อนมองตัวเอง ความรักที่มีวันนี้มอบให้ใครไปแล้วลองเอามามอบให้ตัวเองดูบ้างแล้วกันนะครับ

เคยคิดไหมครับว่าครั้งหนึ่งเราจะต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับคนรุ่นหลังด้วย คำเหล่านี้มันกดดันเราอยู่ใช่ย่อยเลยใช่ไหมครับ ครั้งหนึ่งต้าก็เคยเป็นครับ กว่าจะเข้าใจก็ใช้เวลามากไปพอดู(แต่เอาจริงๆก็ยังไม่เข้าใจถ่องแท้เท่าไหร่นะ) พ็อดคาสท์ตอนนี้ก็เลยอยากเอาความคิดที่ได้ประมวลออกมาเล่าและแชร์ให้กับเพื่อนเพื่อนได้ฟังกัน คิดว่าใครก็ตามที่กำลังรู้สึกหรือมีความคิดคล้ายคล้ายกันมันน่าจะเป็นประโยชน์ได้บ้าง อย่างน้อยก็ช่วยเอาเรื่องหนักอกออกจากสมองเราบ้างก็น่าจะดีไม่น้อยเลยนะ ใครได้ฟังแล้วอยากจะลองมาแชร์ไอเดียกันก็แชร์กันได้นะครับ