Nagłowska podcasty

Hej! Po małej przerwie oddaję dziś w Wasze uszy kolejny ważny dla mnie odcinek. Odcinek o relacjach, o miłości, o dbaniu o siebie samego i o siebie nawzajem. Odcinek o wdzięczności. O świadomym byciu razem. Do rozmowy kolejny raz zaprosiłam Borysa Szyca - utalentowanego aktora, producenta, ojca, ojczyma i męża - mojego męża :) Rozmawiamy o naszej relacji, sprawdzamy jak jest teraz między nami, podsumowujemy miniony rok. Umówiliśmy się, że co roku w okresie Walentynkowym, będziemy tak siadać i ze sobą rozmawiać. To bardzo dobry czas, żeby zapytać się siebie nawzajem, czy to co razem tworzymy, nadal działa, jak się czujemy, o czym marzymy, co już nam nie służy?  Każda relacja wymaga co jakiś czas weryfikacji i zainstalowania paru aplikacji na nowo. Warto rozmawiać. Warto kochać. Warto kochać mądrze. Zapraszamy Was serdecznie do dołączenia do naszej rozmowy i być może zainspirowania się by porozmawiać z bliskimi Wam osobami o Waszych relacjach.  Walentynki to dobry moment, żeby się zatrzymać, usiąść i posłuchać siebie nawzajem. Teraz wydanie - Kocham Cię mężu!

Na cześć setnego odcinka, spakowałam cały sprzęt w małą walizeczkę i pociągiem pojechałam wprost do wyjątkowej Gościni. Do kobiety, która swoją pracą wsparła ogromną ilość kobiet. Do kobiety, którą podziwiam. Gościnią w setnym odcinku jest - Natalia De Barbaro -  Psycholożka, autorka książki “Czuła Przewodniczka” i już niedługo “Przędzy”, prowadzącą warsztaty dla kobiet "Własny Pokój" i "Dzikie Dziewczynkowanie." Rozmawiamy o tym, jak bardzo warto spotykać się z samym sobą. Szukać odpowiedzi w sobie. Pytać się siebie - jak się czujemy. A także o tym, kim jest nasze symboliczne wewnętrzne dziecko i co możemy usłyszeć, kiedy się z nim skontaktujemy. Poznanie siebie jest potrzebne do życia własnym życiem, do życia na własnych zasadach. Co oznacza życie bez kontaktu ze sobą? To tak jakby nie żyć. To rodzaj przetrwania, powtarzania mechanizmów - bardzo często zupełnie nie swoich. To nie mówienie swoim głosem. Relacja ze sobą samym jest na zawsze i naprawdę warto w nią inwestować. Zapraszam do wysłuchania rozmowy. Być może usłyszycie coś, co jest o Was. Weźcie z niej tyle, ile dziś jesteście w stanie wziąć. Trzymam kciuki za Wasze owocne spotkania z samym sobą.

Dzisiejsza rozmowa jest rozmową dwóch mam, które w końcu spotkały się bez dzieci i mogą sobie spokojnie pogadać! Ale luksus! Rozmawiam z Marią Konarowską-aktorką, prezenterką, twórczynią internetową i mamą trzyletniej Gai, o tym, czy można się w pełni przygotować na rodzicielstwo. Pamiętacie, jak sobie wyobrażaliście, jakimi będziecie rodzicami? Jak będziecie się zachowywać. Jak nie będziecie się zachowywać. Jakie będzie Wasze dziecko. Każdy z nas spędził trochę czasu na tych podróżach do przyszłości. Aż tu nagle okazało się, że tyle wiemy o sobie, jako o rodzicach, ile nas sprawdziło nasze dziecko :)  Nie jesteśmy w stanie przewidzieć jak będziemy sobie radzić w danej sytuacji, do momentu, aż ona się nam nie przydarzy. Oczywiście dobrze jest się przygotować do rodzicielstwa. Rozmawiać z innymi rodzicami, czytać książki, czy słuchać podcastów, ale zawsze trzeba pamiętać, że dopiero dana sytuacja zweryfikuje co z niej wyniknie :) Doszłyśmy w naszej rozmowie do takiego stwierdzenia - myśląc, że sobie nie radzimy, właśnie to robimy - radzimy sobie najlepiej jak możemy i zawsze znajdujemy jakiś sposób. Warto sobie pozwolić na takie myślenie i to zaakceptować. A także to, że proszenie o pomoc to również jest sposób radzenia sobie. Rozmawiamy też o tym, jak ważne jest,  otwieranie się na nowe przyjaźnie, nawet te chwilowe z innymi rodzicami. Jak otaczanie się ludźmi w podobnym etapie życia jest wspierające i ważne. Nas -Marysię i mnie- połączyło właśnie macierzyństwo. Mamy dzieci w tym samym wieku. I bardzo jestem wdzięczna za wsparcie, którym się od trzech lat wymieniamy. Partnerem odcinka jest Westfield Arkadia.

Moją rozmówczynią jest Sylwia Pogorzelska - storytellerka, autorka książki „jestem wdzięczna za raka” i mówczyni motywacyjna. Kiedy zadzwoniłam do Sylwii przed nagraniem, żeby ustalić, na czym skupimy się w naszej rozmowie, odpowiedziała bez zastanowienia - o radości rozmawiajmy. Sylwia ma jej w sobie bardzo dużo i zaraża nią ludzi. Uważa też, że nie ma rzeczy niemożliwych. Muszę przyznać, że i ja w to uwierzyłam po tej rozmowie. Rozmawiałyśmy między innymi o wdzięczności, o szukaniu jej nawet w trudnych wydarzeniach. O kreowaniu swojego życia poprzez myśli, słowa i działania. O działaniu energii, w którą wcale nie musicie wierzyć, ale chociaż spróbujcie, zainspirowani moimi gościniami, bo już nie pierwszy raz ten temat poruszam :) Rozmawiałyśmy też o radości i strachu, który często nas paraliżuje, ale możemy go oswajać i stawiać mu czoła. Nie dawać mu się i żyć. Żyć tak jak chcemy. O tym, że naprawdę każdy z nas może wszystko, że to od nas zależy, co wybierzemy. Wybierajmy miejsca, ludzi i aktywności, które dają nam radość i nie okradają nas z energii. Wybierajmy dobro dla siebie, bo jesteśmy ważni. I Ty i ja i każdy. Każdy z nas jest ważny i każdy zasługuje na dobre życie. Zapraszam do posłuchania naszej rozmowy :)

Każdy z nas jest podróżnikiem po swoim życiu, poszukiwaczem ważnych odpowiedzi i rozwiązań. Zaskakujące może okazać się, że każdy z nas ma te odpowiedzi w sobie. W swoim sercu. Jak ich szukać? Rozmawiam o tym z Klaudią Pingot- psycholożką, która łączy naukę z duchowością i rozwija filozofię Ubuntu w Polsce. Podejście Klaudii, czyli łączenie duchowości z nauką, to było coś, czego szukałam od dawna. Rozmawiamy też o intencjach, o medytacji, o naukach kwantowych i o polu elektromagnetycznym. O tym, czym duchowość nie jest i jakich możemy doświadczyć pułapek i stereotypów. O lękach, które ma każdy z nas, ale jesteśmy mistrzami w ukrywaniu ich. O twardych faktach, badaniach i dowodach naukowych. A w tym wszystkim o duszy, którą każdy z nas ma. I warto ją czuć i się z nią komunikować. Bo to nasza dusza prowadzi nas przez życie. Zapraszam do pięknej podróży i wykonania krótkiej medytacji, którą znajdziecie na końcu rozmowy.

Nikt nas nie wdraża w rodzicielstwo. Nikt nie przygotowuje do małżeństwa. Nikt nie szkoli z prawdziwego słuchania. Niewiele wiemy o tym, czym jest dorosłość. Dzisiejsza rozmowa porusza wiele wątków, Popłynęła w przeróżne kierunki. Ale daliśmy sobie na to przyzwolenie, bo każdy temat, który poruszyliśmy, jest ważny i warto o nim mówić głośno. Kolejny raz zaprosiłam do odcinka Ojca. Od zawsze uważam, że ojcowska perspektywa jest tak samo ważna, jak perspektywa matki. A kiedy udaje się je połączyć to już w ogóle bajka :) Za każdym świadomym człowiekiem, stoi jakaś historia. Chwilami piękna, czasem trudniejsza. I to one mnie najbardziej fascynują. Bo nas najwięcej uczą. Rozmawiam dziś z Łukaszem Burnosem - Twórcą projektu „Warto”, który otwarcie i szczerze opowiada o swojej ojcowskiej drodze, podczas której nauczył się prawdziwie słuchać swojej córki. Co to tak naprawdę znaczy? Poruszamy temat mądrej komunikacji i tego, jak budować piękne, wartościowe relacje z dziećmi. Jak je wspierać w trudnych emocjach i jak ważne dla tej relacji jest dzielenie się swoimi doświadczeniami. Czym jest gotowość na rodzicielstwo i co ma wspólnego rodzic z trenerem linoskoczka…? Posłuchajcie. Drodzy rodzice, przede wszystkim bądźmy dla siebie po prostu wyrozumiali. Partnerem odcinka jest Westfield Arkadia.

Czy zawsze umiałyśmy w siostrzeństwo?  A może w głębi siebie czujemy, że nadal nie potrafimy... Przyglądamy się po cichutku skąd się w nas to bierze i nurtuje nas pytanie - jak to jest, że  innym przychodzi to tak naturalnie? Ręka do góry, którą z Was babcie i mamy wystrzegały, że jesteśmy dla siebie zagrożeniem, rywalkami..? Według moich ostatnich obserwacji wiem, że duża część z nas potrafi - i tu brawa dla Was dziewczyny, ale spora część wciąż nie rozumie tej idei i nie widzi potrzeby wspierania innej kobiety, bo i po co? Do odcinka zaprosiłam Katarzynę Nosowską - piosenkarkę, autorkę tekstów, kompozytorkę, felietonistkę. Kobietę, która nauczyła się w siostrzeństwo. Jak? Przeszła trudną drogę i spotkała się samą  ze sobą. Polubiła siebie, uwierzyła w siebie.  Pracowała nad poczuciem własnej wartości i przede wszystkim - szacunkiem do samej siebie. Czyli przeszła drogę do bycia po prostu siostrą.. bez oczekiwania niczego w zamian. Rozmawiamy o tym, czym tak naprawdę jest to pojęcie i kim jest kobieta, która nie ma siły wspierać. Może dzięki tej rozmowie przyszły niemiły komentarz, hejt od innej kobiety - wyzwoli w nas współczucie i zrozumienie, zamiast złości i smutku? Może otworzy nam oczy, że to zazwyczaj nie o nas.. Jaki jest klucz do kochania siebie? Czy każda z nas ma siłę i gotowość do siostrzeństwa? Co robić jak odczuwamy jego brak? Jak wspierać inne kobiety? Jakie są formy siostrzeństwa? Skąd się bierze jego brak? Posłuchajcie. Przytulam każdą Siostrę, która jest na drodze do siostrzeństwa. Dzięki moim Gościniom i Wam - Słuchaczkom, odczuwam jak ważne i potrzebne jest wsparcie innych kobiet. Dziękuję Wam za każde miłe słowo.

W tym odcinku posłuchacie o tym, jak łagodnie przejść przez etap dorastania naszych dzieci. Brzmi jak sen? Zapraszam dalej. Jak ich zrozumieć? Jak nie oszaleć z bezradności, a nawet jak skorzystać na tym okresie i rozwijać się razem z nimi? Świat pędzi z każdym dniem coraz szybciej. Nie nadążymy czasem za trendami, dziwną modą, aplikacjami, zabawami w internecie, które tak pociągają i bawią nasze dzieci. ALE możemy przypomnieć sobie coś, co każdy z nas przeżył. Przypomnijmy sobie Siebie. Każdy z nas był nastolatkiem. Poczucie samotności, że nikt nas nie rozumie. Pamiętacie? Czy nie odnaleźliście krzty współczucia dla tych kochanych buntowniczych młodych ludzi? Ja znalazłam dzięki mojej dzisiejszej gościni. Kilka dni temu poznałam - Annę Malinowską - Psycholożkę, pedagożkę, psychoterapeutkę, menedżerkę oraz mamę patchworkową. Zaczęłyśmy rozmawiać i zachwyciła mnie swoją otwartością w podejściu do nastolatków. Zainspirowała mnie nową perspektywą, taką, że od nastolatka możemy się wiele uczyć o sobie. Zachowania naszych dzieci, które często nas irytują, są dla nas tak naprawdę sygnałem, że sami mamy coś do przepracowania. Zamiast się złościć, świadomie przyjrzyjmy się sobie. Może to nie o nich... a właśnie o nas? Nastolatki czarno na białym pokazują nam, nad czym powinniśmy pracować. Interesujące prawda? Co w relacji między nastolatkiem a rodzicem jest najważniejsze? Jak go prawdziwie wspierać? Jak odpuścić i pozwolić mu decydować o swoim życiu? Czy mu czegoś zazdrościmy? Jak sobie radzić w konfliktach? Czy warto, abyśmy założyli Tiktoka...? Zapraszam do słuchania i pracowania nad relacją… z samym sobą :) A nam, rodzicom, życzę cierpliwości, odwagi i zaufania, by nasze nastolatki miały bezpieczną przestrzeń do przeżywania i stawania się sobą oraz decydowania o sobie i swoim życiu!

Wyobraźmy sobie zmagania rodzica, którego dziecko wkracza na nieznaną mu drogę. Jak wtedy ma je uchronić? Jak ma mu mądrze doradzić? Ja nie wiem... To wymaga pokory, odwagi i zaufania, by nie wskazywać „dobrej” drogi, a dać się wyprzedzić i samemu podążać za dzieckiem. Trzymać je mocno za dłoń, być tuż obok. Wspierać, motywować, słuchać. Przekazując mu przy tym pełnioną przez siebie rolę - przewodnika po życiu. Rozmawiamy o doświadczeniach tęczowych rodziców z Piotrem Jaconiem - dziennikarzem, autorem książki „My, trans”, ojcem transpłciowej córki, tęczowym rodzicem. Jak wygląda proces korekty płci w Polsce? Jak wspierać transpłciowe osoby? Z czym zmaga się w Polsce tęczowy rodzic? I dlaczego tolerancja jest przemocowa? Piotrze, dziękuję za to, co robisz. Za Twoją misję. Za walkę o świadomy świat. Za słowa, które otwierają głowę i inspirują do bycia lepszym rodzicem. Lepszym człowiekiem. Zapraszam do wysłuchania do bólu szczerej rozmowy, pełnej wiedzy, która wścieka i smuci. Złość i niezgodę możemy przerodzić w walkę o lepszy świat. Ja je w sobie mam. Piotrze, idę za Tobą.

Kocham miłość. To trudna droga, ale zdecydowanie warta tego, by nią podążać. Ciężka praca… ale taka co popłaca :) Związek to jest nie bajka. To zderzenie dwóch światów - przekonań, schematów, przyzwyczajeń. To naprawdę ciężka, wymagająca praca dwójki ludzi, która świadomie decyduje się na to, by się kochać każdego dnia.  Każdy związek miewa kryzysy. Ma swoje przejścia, mniejsze i większe konflikty. Ale te małe krótkie romantyczne chwile pomiędzy  - nadają życiu sens i piękno. To dla nich warto tak harować. Nasza rozmowa z Katarzyną Miller - Psycholożką, psychoterapeutką, felietonistką, pisarką i piosenkarką - to mini przewodnik dla osób, które chcą świadomie pracować nad swoim długoletnim związkiem. Jak pracować nad relacją? Dlaczego poddajemy się oczekiwaniom, schematom w relacjach? I tak często uważamy, że to druga strona ma zawalczyć?  Jak unowocześnić długotrwałą relację? Czy miłość jest zawsze... romantyczna? Dlaczego zdradzamy? Odpowiemy. Zapraszam do wysłuchania. Kochajmy się mocno i mądrze!